𝘉𝘌𝘓𝘓𝘈𝘙𝘒𝘌 || 𝙊𝙉𝙀-𝙎𝙃𝙊𝙏

☆50- This is my fault...☆

Ben artık etiketlemeye üşeniyorum, o fikir vermeye üşenmiyor. glsmSkA a ithafen 💙

•••

Ön Bilgi: 7. Sezonda Bellamy'nin yaşadığı her şeyi Clarke yaşadı
Zaman: 7×13

Bellamy Clarke'a acıyla baktı. "Clarke Octavia'ya zarar gelmesine izin veremem. Elindekini yere bırak." (Elindekinin ne olduğunu yazar da bulamadı dnwjxj)

"Bellamy Octavia'ya hiçbir şey olmayacak, sana söz veriyorum." Dedi Clarke karşısındaki kumral adama bakarak.

Bellamy elindeki silahı Clarke'ın yanındaki adamlara doğrulttu. "Clarke onları vurmamı istemiyorsan bırak, lütfen."

Clarke başını iki yana salladığında ise Bellamy silahını ona doğrulttu.

Clarke'ın gözlerinde korku göreceğini zannediyordu fakat Clarke'ın mavi gözleri sadece hayal kırıklığı ile parlıyordu.

"Beni vurmayacaksın Bellamy." Dedi gözleri dolu bir şekilde.

Ardından yanındaki adama dönüp elindeki şeyi uzatırken Bellamy'e yönelik konuştu. "Üzgünüm..."

Bellamy elinde ki silahın tetiğini çekerken mırıldandı. "Ben de..."

Clarke inanamaz şekilde sevdiği adama baktı. Gözleri kararırken soğuk zemine çarptığını hissetti...

Bellamy ise Clarke'ın yanındaki adamları indirip portaldan geçti.

Gözlerinden yaşlar bir şelale gibi süzülüyordu.

Portaldan geçtiği anda arkadaşları onun bu halini fark etmişti.

"Bell, ne oluyor?" Diye sordu Octavia şaşkınlıkla.

"Clarke öldü." Diye mırıldandı Bellamy sessizce. Fakat herkes duymuştu.

Bellamy arkadaşlarının yüzüne baktı. Hiçbirinin yüzünde bir duygu değişimi yoktu. Ardından kafasını Madi'ye çevirdi. Genç kız hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.

Octavia ise durgunluğu bitirerek ağabeyine sımsıkı sarıldı...

•••

Zaman: 7×16

Bellamy arkadaşlarına sımsıkı sarıldı. Artık mutlu bir hayat yaşayabileceklerdi.

Her şey bitmişti.

En son böyle bir sarılmada sarıldığı kişi geldi aklına.

Clarke.

Kız kardeşini korumak için öldürdüğü, sevdiği kadın...

O sırada herkesin bir yöne odaklandığını gördü.

Tam arkasına.

Arkasına döndüğünde gördüğü kişi ile nefesini tuttu.

Clarke bir yandan hayal kırıklığı bir yandan mutluluk ile onlara bakıyordu.

"Clarke?" Bellamy hızla sarışın kızı kendine çekip sarıldı.

Fakat Clarke ona sarılmıyordu. Bellamy yutkunup geri çekildi.

"Clarke ben özür-" Clarke Bellamy'nin sözünü kesti. "Hiçbirinize inanamıyorum. Sizin için yaptığım her şey için kendimden iğreniyorum." Dedi sinirli bir sesle.

Ardından hiç kimseyi dinlemeden hızla ormana doğru ilerledi ve gözden kayboldu.

Bellamy gözlerini kapatıp yaşların süzülmesine izin verdi.

Bunu hak etmişti...

•••

Zaman: 6 Ay Sonra

Bellamy ormanda hızla ilerliyordu. Bu sefer Clarke'ı bulacağına emindi.

6 aydır Clarke'ı arıyordu fakat bir türlü bulamıyordu.

Bazen Octavia, Murphy ve diğerleri de onunla birlikte arardı.

En başta fark etmeseler de hepsi Clarke'ı özlüyordu. Clarke olsaydı ne yapardı, Clarke bunu severdi gibi şeyler söyleyip duruyorlardı.

Echo ve Bellamy ayrılalı 5 ay olmuştu ve ikisi de şuanlık hallerinden memnun görünüyorlardı.

Bellamy duyduğu dal sesiyle sağına döndü.

Etrafı ağaçlarla doluydu ve dallar yüzünü kesip duruyordu.

Buna rağmen sesin geldiği yöne doğru ilerlemeye devam etti.

Gördüğü şey ile ise yüzünde şaşkın bir ifade oluştu.

Büyük gövdeli bir ağacın üzerinde küçük bir ağaç ev vardı. Ağaçtan aşağı sarkan merdivene tırmandı.

Ağaç eve girdiğinde garip bir battaniyenin altında kıvrılmış uyuyan Clarke'ı gördü.

Etrafı resimlerle doluydu. O kadar fazla Bellamy'nin resmi vardı ki Bellamy şoka uğramıştı.

Yüzünde bir gülümseme oluştu.

O sırada aşağıdan bir havlama sesi geldi. Ses ile Clarke anında gözlerini araladı. "Bellamy?"

Ardından ayağa fırladı. "Nasıl buldun beni?"

Bellamy cevap vermedi. Ona doğru sarılıp başını kızın sarı saçlarına gömdü ve kokusunu içine çekti.

Bu sefer Clarke da ona sarılmıştı.

Geri çekildiklerinde Bellamy konuştu. "Clarke gerçekten çok özür dilerim. Hayatımda yaptığım en büyük hata buydu ve... Ve eğer gerçekten ölseydin ne yapardın bilmiyorum. Sevdiğim kadını öldürmenin-" Ne dediğini fark ettiğinde durdu ve Clarke'a baktı.

Clarke ise gülümsedi ve hızla dudaklarını birleştirdi.

"Affetme sırası bu sefer ben de demek ha?" Dedi sırıtarak.