32: Güneş

10.1K 476 26
                                    

Aysun ifadesiz suratıyla başını sallamakla yetindi. Meydana giderken umutta ona eşlik etmişti.

Kağan’la ışıl dışarıda baş başa kalırken ışıl beline sarılan kollarla gülümsedi.

“Her şey yolunda mı?” Diye sormuştu. Hiçbir şeyin yolunda gitmediğini elbette biliyordu.

“Yolunda.”
Kağan’ında kendisi gibi geçiştirmeye çalıştığını farkettiğinde ondan ayrıldı.

“Tüm bunları İzmir’e gidince konuşalım olur mu? Ne olursa olsun bu ortamı mahvetmeyelim.”

“Bencede güzelim hadi bizde oturalım.”

İkili içeri girerken ışıl yüksek sesle yüzünü buruşturdu.

“Bu ne böyle?”

“Davul zurna.”

“Zurna mı?”
“Davul mu?”

Aysun’la ışıl aynı anda sorarken kısa bir bakışmanın ardından ikiside kafasını çevirdi.

“Evet hanımlar çello piyano ikilisini beklemiyordunuz herhalde?”

Umut gülerken ortam azda olsa yumuşamıştı.
Kağanda ona eşlik ettiğinde piyanist araya girerek gelinle damat için koca bir alkış istemişti.

Işıl heyecanla alkışlarken Aysun’da ayıp olmasın diye alkışlamıştı.

“Geline bak ne kadar mutlu.”

Işıl iç geçirirken umut öğlen meydanda duyduğu kadarıyla cevapladı.

“Duyduğuma göre birbirlerini on sene beklemişler.”

“Yok artık.”

Kağan kulağına yaklaşıp fısıldarken huylanmıştı.

“Ne yani sen beni beklemez misin ışıl hanım?”

“O nereden çıktı b-beklerim.”

“Kekeledin.”

“Kekelemedim yani kekeledim ama on sene beklememizi gerektirecek duruma bağlı.”

“Yalancı.”

Kağan alınmış gibi başını çevirdiğinde ışıl koluna girerek masumca gülümsedi.

“Merak etmeyin Kağan bey benden uzun bir süre kurtulamazsınız.”

“Bu durumdan hiç şikayetçi değilim.”

Onlar gülerken gelinle damat ilk danslarını bitirmişti.

“Sıra değerli misafirlerimizin dansında. İkinci şarkıda gelinle damadı yalnız bırakmayalım!”

Düğünler ve şu dans etme sorunsalı...

Ortam tekrar gerginleşirken Işıl umutun kendisini dansa kaldırmaması için dualar ediyordu.

Umut ayağa kalkarken ceketinin düğmelerini açtı ve elini uzattı.

Işıl eliyle oynayıp o tarafa bakmazken yanında hareketlilik hissetmişti.

Şaşkınca Aysun-Umut çiftini izlerken gülümsemeden edememişti.

Umut hayatında tanıdığı en iyi iki adamdan birisiydi.
Birincisinin kim olduğunu zaten söylemeye gerek yoktu.

“Dans edelim mi?”

“Olur.”

Işıl kağanın elini tutarak kalabalığın içine karıştı.
Ellerini kağanın ensesine koyarak saçlarını okşarken yeşil gözlerine dalmadan edememişti.

ELVEDA SOSYETE!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin