ELVEDA SOSYETE!

47.Bölüm: Karşılaşma

Kemerlerinizi takın bu bölüm Işıl ve Kağan içerir 💕 Tatlı yorumlarınızla bize destek olmayı unutmayın 💙💙 Iyi okumalar kızçeler ❤

Dilara ve Zeynep

_________________________________________

Aysun ve Umut lunaparka geldiklerinde genç kadın gondolu işaret etmişti.
Umut kadının bu heycanlı hallerine gülümserken kendine denileni yaptı.

Biletleri aldığında ikili gondoldaki yerlerini aldılar.

Umut elini uzattığında Aysun gülümseyerek adamın büyük elini tuttu.

Yüksekten korkmazdı ama adamın elini tutmak istiyordu. Bu güzel bir bahaneydi.

Gondol hareket etmeye başladığında Umut genç kadının gülücüklerle dolu tatlı yüzünü inceledi.

Rüzgâr saçlarını uçurup, ay ışığı güzel yüzüne değerken Umut anın tadını çıkardı.

____

Işıl yatak odasında bir sağa, bir sola dönüp dururken duyduğu sesle irkildi.
Cama çarpan minik taşlarla oflayarak yatağından kalktı.

Bu kadar kötü bir ruh hali içindeyken Poyraz'ın onu korkutmaya çalışması sinirlerini bozmuştu.

Tüm çirkefliğini toplayıp cama çıktığında karanlık bahçenin renkli ışıkları teker teker yanmaya başlamıştı.

Işıl gözlerini ışıklardan alamazken gitarla aşağıdan kendisine gülümseyen Kağan ile kalp atışlarının hızlandığını hissetti.

Fakat tatlı gülüşü ve kusursuz sesiyle söyleyeceği bir şarkı Işıl'ı kararından döndüremezdi.

Genç kadın kollarını birbirine kenetledi.

"Ne istiyorsun?"

Işıl tüm ciddiyetiyle konuştuğunda Kağan elindeki gitar ile birkaç akor yapıp şarkıya giriş yaptı.

Bakışları özlediği gözlerle buluşurken hasretle gülümsedi.
Ne olursa olsun ışılın gönlünü almadan İzmire dönmeyecekti.

Birileri-Halledebilirdik

Sen bedenim oldun, ruhum oldun
Karanlık gecemde güneş oldun
Ben önümü bile göremezken
Beni düştüğüm yerden doğrulttun

Işıl gözlerinin dolduğunu hissetti. Şarkının bitmesiyle beraber bu rüyadan uyanmak istemiyordu.

Şimdiyse bitti diyorsun
Gerçekten, bırakıp gidiyor musun?

Sen ilk öptüğüm, dokunduğum
Hakkında durmadan hayaller kurduğum
Ben aşk denen o ünlü kelimenin
Sözlük anlamını senin kollarında buldum

Şimdiyse bitti diyorsun
Öylece, bırakıp gidiyor musun?

Dur, çıkma hayatımdan
Hayır inanmam, bu kötü bir şaka
Dur, konuşsaydık iki dakika
Sen de biliyorsun, halledebilir, halledebilir
Halledebilir, halledebilirdik

Kağan kızarık gözlerle Işıl'a bakarken pencerenin çoktan kapanmış olduğunu görmesiyle gitarı boynundan çıkardı.
Her zerresi Işıl'ı isterken bu ayrılığa dayanamazdı.

Seslenecekken kapının açılmasıyla duraksadı.

Sevdiği kadın öylece kendisine yaklaşırken ne yapacağını bilememişti.

“Kağan.”

“Işıl?”

“Zaman ver bize.”