ELVEDA SOSYETE!

45.Bölüm: Enkazda filizlenen çiçek

Burası çoook önemli #romantizm kategorisinde yirmi beş bin hikaye arasından birinci sıradayız 😍💙 Aşka Esir okuyanlar da bilir ki pek okunmamız ve yorumumuz hiç bir zaman olmazdı 😁 çok şaşkın ve çok mutlu olduk bizi destekleyip hikâyemize zaman ayırdığınız için çok teşekkür ederiz 💜

Hepinize kocaman sevgiler 😍❤

Dilara ve Zeynep

_________________________________________

Önceki Bölümde

Işıl arkadaşım, sevgilim dediği adamın özlemiyle ve gördüklerinin kırgınlığı ile hızlıca biralarını içip mavi denizi izledi. Masmavi denize vuran güneşin ışıltıları genç kadının içini ısıtırken birden çalışan fıskiyeler ile oturduğu yerden kalktı.

Içindeki garip özlemle koşarak sahilden çıktı. Bir durağa gidip taksi çağırdı genç kadın. Şükür ki çok ıslanmamıştı.

Telefonu çalarken hafif nemli elleriyle telefonu açtı.

"Aysun?"

"Işıl sana bir şey söylemem gerek."

*

"Aysun cevap versene ne oldu?"

Aysun beyaz önlüğünü düzeltip kelimelerini özenle seçmeye çalışarak konuştu.

"Az önce Cansu'yu Kağan'a sarılırken gördüm."

"Ne olur dalga geçtiğini şöyle."

Işıl oturduğu kafede tırnaklarını yemekle meşguldü.

“Bilmiyorum, çocuk katında bir hasta odasının önündeydiler. Cansu ağlayıp Kağan'a sarıldı."

“Anladım şimdi kapıyorum. Sağol Aysun."

Işıl daha fazla konuşmadan telefonu kapattığında Helin ıslak ellerini önlüğüne silerek Işıl'ın karşısına oturdu.

"Neler oluyor büyük patron?"

Işıl hayatındaki ilk iş arkadaşına gülümsemeye çalıştı. Bir yandan da içinden ‘şimdi sırası’ değil diyerek gözyaşlarını geri gönderiyordu.

“Hayatım boka sarıyor sadece."
Helin anlamaz bir ifadeyle Işıl'a baktı.

“Bir daha İzmir'e hiç gelmeyecek misin yani, tamamen mi dönüyorsun? O doktor çocukla aranda bir şeyler var sanıyordum."

"Boşver önemsizdi. Arada seni ve kızları görmeye elbette geleceğim."

Helin'in gözleri dolarken başıyla onayladı.

"Kısa süreli arkadaşlığımızda seni çok sevmiştim. Beni ve İzmiri unutma."

"Burayı asla unutmam."
Işıl gülümsedi ve ayağa kalktı.

"Seni görmek güzeldi."

İki kız birbirne sarılırken Işıl, birisine sarılmaya ne kadar ihtiyacı olduğunu farketti ve vedalaşarak kafeden çıktı.

Evine giden yola bakınca gülümsedi genç kadın. Kağan ile yürüyüp geceleri dondurma almaya gittiği bu yoldan bir daha geçmek bile istemiyordu şimdi.

____

"Doktor?"
Aysun Umut'un neşeli sesiyle ona döndü.

"Yine mi burdasın?" Umut muzipçe sırıtıp kadının karşısına oturdu.

"Evet, buradayım. Işıl ile hiç konuştun mu, İstanbul'a onu ziyarete mi gitsek? Yanlız kalmış olmalı."

"Tabi bi ara gidelim."