ELVEDA SOSYETE!

19: Nişanlım Işıl

Işıl şaşkınca bakarken kendini toparladı.

"Bu teklif gibi bir şey mi şimdi?"

"Kısmen. Sadece sana karşı hislerim olduğunu ve seni beklediğimi söylemek istedim."

Işıl ufak bir kahkaha atıp adamı başıyla onayladı.

Dansları Kağan'ın müziği kapatmasıyla bölündü.

"Işıl gitme vakti evlerimiz yakın seni ben bırakırım. Umut Bey sizde Aysun'u eve bırakın."

"Tabi Kağan Bey. İkimizin evi yakın zaten."

Işıl ve Umut ayrıldıklarında genç kadın gözden uzaklaşırken Umut Işıl diye seslendi.

"Söylediklerimi unutma." Genç kadın gülümseyerek el salladı ve Kağan ile arabaya bindi.

___

Işıl radyodan güzel bir müzik açıp arkasına yaslandı.

"Sevgiliniz varken ne diye benimle eve gidiyorsunuz?"

"Evlerimiz yakın Işıl. Ayrıca sende benim en iyi arkadaşımsın. Bunda garip olan ne var?"

"En yakın mı? Ben daha çok benden bıktığınızı hissetmiştim."

Kağan anı bir manevrayla arabayı kenara çekti.
"Seninle böyle olmayı sevmedim ışıl. Sen benim en yakın arkadaşım ve en değer verdiğim insansın. Aysun ile iyi anlaşmanızı istiyorum. Senin bana kırgın olman ve benimle kahve içmek istememene dayanamıyorum."

Işıl en değer verdiğim insan sözü ile kalp atışlarının hızlandığını hissetti. Normalde bir insana ömrü boyu kin tutabilirdi ama Kağana karşı bunu asla yapamıyordu.

"Sende benim en değer verdiğim insansın." Işıl'ın dudaklarından dökülen cümleyle Kağan gülümsedi.

"O zaman bu akşam kahve içiyoruz?"
Işıl baş salladığında Kağan yanağından makas alıp arabayı sürmeye devam etti.

İkili asansöre bindiğinde geçen günkü teyzelerde arkalarından binmişti.

"Merhaba Kağan oğlum."

"Merhaba." Kağan yaşlı kadınları selamlarken Işıl adamın elini tuttu.

"Nişanlınla hiç tanıştırmadın bizi."

"Nişanlım?"

Kağan, eline kenetlenmiş eli yeni fark ederken Işıl adama tatlı ifadesiyle gülümsedi.

"Ah evet nişanlım Işıl."

"Onu güne davet ettik ama gelmedi."

"Hastanede yoğun çalışıyoruz o yüzdendir. Kusura bakmayın."

Kadınlar Kağan'a hayran hayran bakıp asansörden inerken Işıl ve Kağan beşinci katı beklemeye başladı.

"Kadınları niye kandırdın?"

"Bir sürü soru sormalarını engelledim nişanlım. Ne oldu zoruna mı gitti?"

"Ha.hayır da."

"Rahatsız mı oldun?"

Işıl, Kağana pis bakışlarını yollarken Kağan bir kaç adım geri çekildi.

"Şöyle bakma Işıl korkuyorum."

"Benden korkuyor musun?"

Kağan baş salladığında Işıl adamın savunmasız anını yakalayıp onu gıdıklamaya başladı.