ELVEDA SOSYETE!

48.Bölüm: Arkadaşım Eşşek

Finale adım adım, yorum yapmaya ve bizi desteklemeye devam edin. Sizi seviyoruz 💙💙

Zeynep ve Dilara

_________________________________________

Işıl dudaklarından dökülen kelimelere engel olamadı. Düşünmeden aklındakini söyledi.

“Evlensene benimle.”

Kağanın gözleri büyürken ışıl sakince kurumuş dudaklarını ıslattı.

“Ne!?”

Kağan'ın şaşkın ve korku dolu bakışları ile kaşlarını çattı genç kadın.

"Neden bu kadar tepki verdin? Yarın gel nikah dairesine gidelim demedim."

Kağan kadının cümlesi ile güldü.

"Yani beni affettin? Doğru mu anladım?"

"Affettiğim falan yok. Sadece babam zengin bir adamla evlenmemi istiyor."

Kağan, bu cümleye bozulurken yattığı çimlerden kalktı.

"Randevuya çıkacağın zengin adamla evlen. Biliyorsun, küçük bir evi olan sıradan bir çocuk cerrahıyım."

"Holdinginiz var ya."

"Abimin holdingi. Babamdan kalmış olsada, hak kabul etmedim. Annemin yada babamın mirası ile ilgilenmiyorum."

Işıl, Kağan'ı bozduğunu fark edince gülümsemeye çalıştı.

"Olsun, önemli değil. Sonuç olarak zengin bir adamsın. Ayrıca fakir bir adam olsanda seni severdim."

"Sana göre fakir bir adam değil miyim?" Kağan uzaklara dalarken Işıl'da uzandığı çimlerden kalkıp Kağan'ın omzuna başını yasladı.

Kağan bu küçük temasla heyecanlanırken Işıl adamın büyük elini tuttu.

"Bu gün olduğum kadın olmama yardım eden güçlü, zeki ve iyi bir adamsın. Senden fazlasını istemedim."

Kağan, Işıl'ın cümlesi ile kalbinin ısındığını hissetti.

"Yani beni affettin?" Işıl oflayarak başını adamın omzundan kaldırdı.

"Her neyse, seni terminale mi bırakayım? Uçakla mı döneceksin?" Kağan, Işıl'ın onu bu kadar çabuk bırakmasına üzülerek konuştu.

"Uçakla giderim."

Işıl başıyla onaylandığında Kağan yerden kalktı. Kalkması için genç kadına elini uzattığında Işıl tek başına kalkmayı seçmişti.

______

Işıl otobanda, dikkatle arabayı sürerken yan koltukta anlından terler dökülen adama gözleri kaymıştı.

"İyi misin?" Kağan başıyla onaylayıp camı açtığında Işıl camları kapattı.

"Üşüyeceksin, iyi görünmüyorsun."

"Iyiyim Işıl." Genç kadın, adamın ceketini üzerinden çıkarıp ona uzattı.

"Sen giy. Yine miden ağrıyor değil mi? Bira sana iyi gelmiyor. Mide hastalığını unuttuk."

"Sorun yok, içtiğim en güzel bira gibiydi." Kağan göz kırparken bir yandan acılar içinde kıvrandığını gizlemeye çalışıyordu.

"Romantik olma, bira içmemeliydin. Miden için doktora gitmelisin."

"Peki Işıl, döndüğümde giderim."

"Söz mü?" Kağan başını salladığında Işıl otobandan çıkıp evinin yoluna girmişti.