Gangster HIGH University

chapter 22

Cherry POV

"Oh.. San ka nanggaling? Ba't ang tagal mo ata? " Agarang tanong ni Klara saakin sabay namewang sa harap ko.

Ano isasagot ko?

" Hoy!Cherry tinatanong kita!!---"

"Pinag agawan ako sa section----ayyt!! May inutos pa pala si Ms. Rev kaya ako natagalan" pag babawi ko sa Sinabi ko.

Muntik na!!

"Ano iyong narinig kong pinag agawan? Nino? Sino ang nag agawan sayo?----"

"Ahh...nag ano. Uhmm..ano kase, uhm..ano--"

"Anong Ano?!! Kase ano? Tapos ano? " Sarkastikong sabi nito bago humalakhak at saka ako nito inakbayan bago nag simulang pumasok sa klase.

"Wag Mona isipin iyon...Basta pumasok Nalang tayo sa klase" pag dadahilan ko na sinang ayunan rin naman niya. Buti nalang.

Nang makapasok kami nang room ay hindi ko nalang pinansin ang mga tingin nang iba, lalo narin sa mga kalalakihang pumipito na alam ko namang May gusto saakin. Simula rin kasi nang pumasok ako rito ay Alam kong May gusto na ang iba dahil sila pa ang unang nag papakilala at May nag lalagay rin nang mga Chocolates sa locker ko, pero nag papasalamat nalang ako sakanila at iniiwasan nalang sila. Lagot ako nito kay dad!!

Natapos ang klase nang hindi umaalis sa isip ko ang naganap kanina. Ewan koba pero hindi ko parin maintindihan ang dalawang lalaking iyon. May gusto rin siguro saakin si Vill? ang ganda ko kasi talaga. Sabi ni mom mas maayos na raw ang walang nilalagay na kolorete sa muka dahil ikakasira raw iyon nang balat ko dahil sensitibo kasi ang balat ko sa mukha.

Tsaka kung May gusto naman saakin ang dalawang iyon bakit hindi sila umaamin diba? Nahihiya ba sila sa akin? Hahahaha ganon naba ako kaganda? Joke!

"Cherry May nag papamigay" ani nang isa kong kaklaseng babae bago ito May inabot saaking isang papel.

Agad na nagunot ang noo ko nang May isang papel na binigay ito saakin habang nakatupi

"Sino naman--"

"A-h eh, w...wag monang itanong. Basta ibigay ko nalang daw sayo." utal na sabi nito bago mabilis na umalis.

Hindi ko alam pero May kakaiba sa galaw niyon pero hindi ko nalang pinansin. Siguro galing lang ito sa mga admirers ko pero bakit ngayon naman pinaabot nang personal? Samantala ay lahat ay sa locker kolang...

Buti nalang at wala si Klara dahil alam kong chismosa iyon eh, kanina pa ang lunch pero wala akong gana kumain dahil narin sa Tambak na assignments na pinagawa. Eh gusto kona agad gawin kaya hindi naman tumutol ang teacher at pinag bigyan ako. Minsan kasi diba kung assignment ay sa bahay dapat talaga iyon? eh nag pumilit ako eh, ayaw ko kasi mag puyat.

Marahan kong binuksan ang maliit na papel na ngayong nasa kamay ko habang tahimik ko itong binasa gamit ang mata....

Never underestimate what can I do to him. Cherry pie blossom.

Whuuut? Napangiwi Ako Saglit.

Nang matapos ko iyong basahin ay ramdam ko ang mabilis na pintig nang puso ko. Naintindihan ko parin naman kahit na Medyo kulang kulang ang letra na alam kong sadya lang Siguro baka kasi tinamad mag sulat.

Kinakabahan ako saka pinaghalong kakaiba ang nasa pakiramdam ko. Mabilis akong napahawak sa aking dibdib at saka mabilis na bumuntong hininga.

Binalingan ko ulit ang papel pagkatapos nang ginawa ko. Bakit Cherry pie Blossom? Sino siya? Bakit niya sinasabi iyon? Iyon nalang ang pumasok sa isipan ko sa oras nato.

Sa tutuusin ay ito ang una kong natanggap galing sa mga admirers ko pero admirer koba iyon?

Lahat kasi nang natatanggap ko ay sweet messages at ng hugot at mga feelings nila ang sinusulat roon pero ito? Ito ang pinapaka nag pakabog nang dibdib ko. Ang hirap isipin kung sino ang taong iyon...

"Cherry pie"

Ilang segundo palang ay mabilis na lumitaw ang imahe nang isang lalaki sa aking isipan. It was Dark. Wala itong emosyon at saka ko naalala ang sinabi niyang iyon or let say that she was always saying that to me... Cherry pie. Hindi naman sa madalas ngunit siya lang ang naaalala kong bumanggit non.

mabilis na pumasok sa isip ko si vill. Para lang siyang nakakatandang kapatid para saakin...I don't have a feelings towards him. But when he was on my side and around...I feel happy and longing that's all.

Mabilis akong tumayo bago hinablot ang bag ko bago iyon sinukbit sa balikat ko at nag simula nang mag lakad sa hallway....no one's here.

I felt uncomfortable right now. I was shivering while silently walking on this dammm Hallway. I felt someone staring at me but I manage to act like normal... common cherry whatever you've thinking act IMPULSIVE LYS.

i look at my wrist watch and it's already Past 11pm. But look? No ones here. It just an afternoon right? But what the hell.... never mind. Maybe they are all in cafeteria.

I'm still gripping my phone tightly just to get a strength...I really hate this Dammm feelings. Im being honest here. This is the first time that I experience this....and now I'm scared.

While I'm walking I heard a silent footsteps that why I look back but there's no one.

"I'm scared.." I cry and I felt my tears was already fall. I stop to walk And look at the front of me and second on my back but there's no one.

"Please don't Scare me....it just afternoon. If who you are, I'm begging you. Stop this." I cried while saying that. My hands was still shivering and I don't know what to do.

I want to run but my body can't.

And that's it. I heard someone footsteps and I looked at my back and I was shocked...it was Dark.

"Fuck!! Don't cry...shhhh." he said and he cupped my face then hug me tightly.

Hindi ko napigilan ang iyak nang lumabas siya. I was mad at him!!! He Scare me!!

"Don't touch me!! How dare you to Scare me that way!! Fuck you!!" I can't really stop my cry and now I'm already cussing in front of him but I don't care. He made me mad at him and scare me. I hate that feelings.

"What the hell did you do to my girl Dark!!?---"

"She's not your's Vill!"

Agad akong napatingin sa dalawa na ngayon at matalim ang tingin sa isa't isa. Mabilis akong hinatak ni vill bago ako nito niyakap nang mahigpit habang nag aalalang nakatingin saakin matapos akong yakapin.

"You okay?" Nag aalalang tanong niya na nakapag pagaan sa pakiramdam ko dahil feeling ko ligtas ako pag nasa tabi ko siya.

"He Scare me vill" sumbong ko sakaniya sabay turo kay Dark na walang reaksyong nakatingin sa magkayakap na katawan namin pero hindi ko iyon pinansin.

Ngayon kolang rin napansin na kasama pala ni vill ang mga kaibigan na nakapamulsa at walang balak na lapitan kami habang nakangisi nang hindi ko alam ang dahilan.

"Sa dinami-rami na pwedeng maging mag karibal sa mundo...kayo pa talagang magkaibigan? How cruel you guys had a life like this? and of course you two was already fallen on that childish and innocent woman." Zein said with a playfull smirk while his hands are on his pockets. I can't deny they are all handsome and hot.

I looked at zein that now are Smiling. Napalunok ako sa Sinabi niya sabay kalabog nang dibdib ko. Sabagay mag kakaibigan pala ang mga to kaya alam na nila ang isa't isa. Kahit hindi siguro sabihin ay nahuhulaan nalang nila ang nararamdaman nang isa't isa dahil sa tagal na nilang naging mag kakaibigan.

Pero hindi nawala sa isip ko ang mga Salitang narinig ko.....those words.

Already fallen.

_

Vote