Gangster HIGH University

chapter 11

Cherry POV

"So, house Your holiday Last Day? I just stay in my mother Clothing business since I want to help her there for a Moment...how about you? You look so tired" medyo natatawa nitong sabi habang sabay kaming naglalakad.

Nakanguso ako habang Sumasabay sakanya. Magkaiba kami ng klase kaya maghihiwalay kami ng building kaso medyo Malayo pa dahil nagkita lang kami sa tarangkahan.

Marami namang mga estudyante at May mga sariling buhay. Tahimik lang ako at nag kibit balikat..

"I enjoy my day. I did go to mall...but i failed buying stuff. You know what i mean. I was easy to get distracted...then i suddenly met an older woman who has kids. She needs help so I take them home and Let them stay since they are now my family...."pag kwento ko.

Napanganga ito at mabilis na tumigil at hinarap ako sakanya. Nanlaki ang mga mata anito at hindi makapaniwala..

"Y-you did what? Are you insane?! What is she's a bad Girl! And uses her kids for money!--''

"She's sick Klara. They don't look dirty nor poor. They are a simple family. They can be trusted since we already knew their background. You'll meet them soon. Just Let them be...since your not The one who will help them..so don't complain!" Pag tatama ko rito.

Tumaas ang kilay nito at umirap. Mabuti naman siyang kaibigan Kuno dahil mapilit siya. Kaya wala akong magawa napapansin Koring mag kaartehan siya pero Minsan ay umaatake namn ang pagiging mahinhin at mabuting pagkatao niya.

"Okay then...You win" pagtataas nito ng kamay..

Dumeretso ang lakad namin. Nakarating na ako sa building ko kaya Nagpaalam ako sakanya at mamaya nalang kami mag kikita. Kumaway lang ako sakanya at ngumiti. Tumango lang ito a tumakbo na..

Nagsimula akong maglakad sa hallway at May mga nadadaan rin akong mga klase at mga estudyante Maaga pa ng konti kay Medyo Hindi ako nakaramdam ng takot.

Nang makarating ako sa floor namin sa third floor ay nakita ko sa glass wall ang building ng mga 4th year. Hindi nakaiwas sakin ang Klase ng mga 5 devils.. napakunot ako ng noo wala ng mga nakalabas at Halos bukas naman ang ibang room. Ramdam kong sobra silang istrikto. Kahit maaga pa ay mas maaga silang pumapasok. Mga Early birds.

Nakita kong lumabas si President ivone. Napatitig ako sakanya. As usual ay Naka glasses ito at Seryosong naglalakad. Pants ang suot nila sa ibaba at blazer naman sa taas as older students. Meron rin naman gusto ang skirt.

Iba ang uniporme nila samin at Sakanilang mga 3rda and 4th year may pants para sa babae at skirt kung gusto mo Ang karamihan ay Naka pants Pero minsan Korin naman nakita na Naka skirt si ms. President.

"Go to your room...miss Santos" isang boses iyon..

Mabilis akong humarap at isa itong prof na nag lalakad palayo na. Napabuntong hininga ako at sumunod sakanya. Siya ang First subject ko.

_

"Com'on Cherry! Why don't you join us. Since you are belong to us now. I know you'll enjoy My party!" Isa ito sa mga babaeng kaklase ko.

May mga kababaihan pa sa likod niya na Apat at nagmumuka siyang leader nila. Pilit nila akong kinukumbinsi sa party niya. I did great her as advance happy birthday pero mapilit talaga siya. She even wanted me to be her friends...just not my type of girls, so I usually skip them.

"Pag iisipan ko..." Naiilang kong sabi.

Mabilis na pinisil nito ang Pisngi ko kaya inosente akong napatingin sakanya. Hinawakan ko ang pisngi ko pero mabilis siyang kumaway at pakembot kembot silang lumabas ng Klase.

Nakaupo ako sa lamesa ko kaya mabilis akong bumaba at hinawakan ang aking pisngi. Nakatitig lang ako sa pagalis nila bago ako Napakunot ng noo..

"Ayaw ko sama sakanila.." mahina kong bulong bago kinuha ang bag ko.

Hindi ko makakasabay si Klara. Dahil May klase siya sa oras nato kaya Ako lang mag isa. Hindi naman ako sanay pero Hindi naman siguro ako pag tritripan ng kung sino. Malaya naman akong nakakalakad kahit saan dito sa unibersidad.

"Ayaw kona talaga...masakit ang kurot niya sa pisngi ko.." mahina kong sabi habang nag lalakad.

Mabilis kong naramdaman ang presensya ng Kung sino sa likod ko. Mabilis akong humarap rito at nakita ko ang matangkad na lalaki at mukang kalmado.

Nang makapasok kami sa cafeteria at napakunot ako at inosente siya'ng tinignan ng Umupo rin siya sa harap ng lemesa ko matapos kong makakuha ng pagkain.

"I'm jave don't worry I'm not a bad guy. You are Cherry right?" Tanong nito.

"Y-yes how do you know my name?" Medyo naiilang kong tanong.

Nakita ko ang gwapo niyang pag ngiti. May itsura siya at May matangos na ilong. Medyo makapal rin ang likas at May mapupulang labi. He's handsome guy and look so calm and gentlemen.

"I just know since my Parents know you parents. Sad...we didn't. I just heard your name in my parents conversation since they are talking about business. So I got curious since I'm already studying here for 4th year. So I find out that you are here. Make me want to see you." Nakangiti niyang sabi.

"I-i don't know your parents.." kibit balikat ko. Mahina siyang natawa at tumango lang. Sinabi niya ring na meet niya na minsan ang magulang ko but it's a long time since he studied in London.

We continue to eat. Hindi naman siya makulit pero May kadaldalan. Okay narin iyon dahil pansin ko naman na hindi siya masamang tao.

Ang hindi kulang maintindihan ay ang pag titig sakin ng mga tao meron ring mga umiiwas. Jave become serious after looking at them Coldly. Doon hindi nakaiwas sakin ang reaksyon nilang nagulat at natakot.

Mahigpit akong napahawak sa Kutsara tinidor ko sa pakiramdam na Hindi ako naging komportable sakanya. Tumingin lang ako sakanya at Mabilis na nag iba ang ekspresyon siya...

"Do they know you?" Inosente kong tanong at tinago ang kaba.

"Yes they do." Seryosong sabi niya at bumaling sa mga ibang estudyante at Tumingin muli sakin bago ngumiti at pinagpatuloy ang pagkain.

BLAG!

Doon na napaigtad ako at napatingin sa entrance. Pakiramdam ko ay mas naging mabilis ang tibok ng puso ko sa nakikita.

Titig na titig sakin ang isang nakakatakot na mga mata habang Madilim na nakaharap saamin kahit nasa malayo kami ay Hindi nakaiwas ang pag igting ng panga nito at mabilis na tumaas ang kilay ng makita ang kasama ko.

Parang alam niya na ang nangyayari...