Gangster HIGH University

chapter 56

Cherry POV

I slowly open my eyes when Someone's Licking my cheeks that's make me slap the--- dog!?

"Mommmm!" Sigaw ko. Sa gulat ko ay Napaatras ako sa headboard ng kama at saka Hindi makapaniwalang Nakatingin sa aso..

"What happened!?"

Halata ang takot sa muka ni mom at Gulat ng pumasok siya sa kwarto---who own this house?

Pinakatitigan ko ang Buong lugar at nanlaki ang mga mata ko ng hindi ito pamilyar sa'kin. Napaka gandang Kwarto nito at nasisigurado kong mansion ang buong bahay...

"Ohh... little cherry. I-i..u-uhm--"

"Where am I?" Nagtatakang tanong ko kay mom habang ito ay hindi alam ang sasabihin habang papalapit sakin..

"We will continue to live here....This is new York, Cherry"

It was dad.

Agad akong nakaimik at saka nanatiling nakatulala kay dad saka Kumurap kurap pa ang mga mata ko bago ito nanlaki sa huli.

"Omygosh!!! Kyaaa!! Are you serious dad? T--this is n..new York?!! Omg!!" Tili ko at saka Tumakbo sa Malaking Glass window at hinawi ang malaking kurtina saka tinignan ang labas.

Ibang iba nga ito sa Pilipinas. I guess this is a village at halatang lang American style' ang mga bahay bahay. May malaking garden pa sa Paligid ng bahay at saka May pool naman akong nakikita sa Gilid ng bahay.

"H..how?" Lumingon ako kila dad at ngayon ay seryoso ito samantalang si mom ay nakangiwi.

"While your sleeping...Himala at hindi ka nagising, little cherry. " Sabi ni m at saka Lumapit sakin at hinalikan ako sa noo.

"Forgive Us Cherry....this is all for you. " Sabi ni mom at saka ako hinawakan sa magkabilang pisngi.

"What do you mean, mom?" I asked

"We know your sick. I couldn't help but to think about it...I'm sorry for losing your graduation. But please My daughter. Forgive me--US. Your lying for all time." Sabi ni dad at saka ako hinalikan sa noo.

Nanatili akong nakatulala at saka ramdam ko nalang ang buhos ng luha ko dahil sa hindi makapaniwalang salitang iyon...

Naiintindihan kong para sakin pero...iyong pangarap ko? Pano?

Unti unting humikbi at at saka Napatakip ng muka dahil sa sakit na nararamdaman. Hindi ko kaya...ayaw ko.

Hindi pako handa para sa operasyon.
Gusto Kopa Maka apak ng Stage....suutin ang toga at Kunin ang diploma. S--saka iyong..i-iyong...Mga problema ko. Iyong tungkol rin kay kuya Vill... gusto Kopa malaman ang lahat.

"I'm sorry" sabi ni dad at saka ako Niyakap ng mahigpit. Kinulong ako nito sa bisig niya habang hinahalikan ang Ulo.

Nanatili namn akong Humihikbi at Saka unti unting niyakap sila pareho dahil lumapit si mom at humingi ng tawad.

"C'mon Cherry...this is for you. Dad did this for your sake...I was concerned for my daughter. Sooner or later....you will Understand this situation. " Sabi ni dad at saka ako mahigpit na niyakap.

Unti unti akong tumango habang Humihikbi. Naiintindihan ko naman sila. Alam kong para sakin rin naman ito. Bat Hindi ko tanggapin hindi ba?

Saka Ilang Linggo nalang graduation na.....okay lang sakin.

Gusto ko muna kalimutan ang Lahat At nagsimula.

Ng wala ang iba.

Author's POV

Samantalang si Kier ay seryosong Nakaupo ngayon sa kanyang Swivel Chair sa loob ng kanyang madilim na opisina habang Nakayukom ang kamao na nakalagay ngayon sa Lamesa.

"You've Started it again, Jesto. I thought the war was end....You fucker. You take my daughter Like what you did year ago. I will never stop Chasing you Until you've die on my hands.... with your Bitch Wife. " Madilim na sabi ni Kier at saka Malakas na Hinampas ang Lamesa bago Tumayo at lumabas ng opisina.

Madilim siyang naglakad sa hallway at saka tumigil ito sa kwarto nilang mag asawa...

He open the door Silently then he saw his wife crying again while Hugging a baby clothes of Cherry...

Iyan iyong dress na Ibibigay niya sana sa kanilang anak noong Mag sisimula na ang kaarawan nito ng pang apat na taong gulang palang...but Jesto carnapped they Daughter.

That's the day started the war.

Nakaupo sa kama ang asawa nito bago tumayo at saka Lumakad patungo sa balcony Habang Mahigpit ang yapak sa Damit ng Anak. Parang nakita niya nanaman ang nakaraan... Years ago.

Ganito rin ang nangyari sa kanyang asawa. Halos hindi ito tumigil sa pag-iyak dahil sa pagkawala ng kanilang anak at hindi magawang Kumain.

Lumapit si Kier dito at saka mahigpit na Niyakap ang asawa sa likod Kaya mas lalong napahikbi ito at Niyakap rin ang Braso niya na nakapulupot sa kanyang bewang.

"Ang tanga tanga ko, Kier... Hinayaan natin ang bata. Wala akong kwentang ina...Kung hindi pa sinabi ni Klara ang kalagayan niya ay hindi Kopa ito Malalaman. Ang tanga tanga ko!...Hindi ko siya inalagaan. Natatakot na'kong hindi na siya bumalik satin...dahil Sa pagiging pabaya natin sakanya simula ng Bumalik siya satin. Wala talaga akong kwentang ina.." Umiiyak na sabi ni Mellein habang Sinandal ang ulo nito sa dibdib ng asawa.

"Don't say that. Babawiin natin ang Satin. Uuwi ang anak natin Dito." Seryosong sabi ni Kier At saka hinalikan sa balikat ang asawa.

Naging tahimik sila Kalaunan pero patuloy parin ang mahinang hikbi ni Mellein. Lubos na naiintindihan ito ni Kier ngunit pareho lang rin silang nag sisi.

You can tell he was a demon...but when it comes to His daughter and son's he could be an Angel....he still has a heart to Pump for Mercy and love.

"Hanapin mo ang prinsesa, Kier. Hindi ko kakayanin kung hindi ko naman siya makikita ng Maraming taon....kagaya ng dati. "

_

Vote