chapter 5

12.9K 442 27
                                    

Cherry POV

"Mahaba ang araw na'to! Grabe unang araw palang to ah hindi kona kinakaya. Ang hirap ng itinuturo nila.... nakakainis. " Sabi ni Klara..

Naka upo ako Sa bleacher malapit sa malaking gate ng University. Nakikita ko narin ang paglabas ng mga estudyante at deretso sa malaking parking lot kung saan nandon ang mga mamahalin nilang mga sasakyan.
Meron rin naman May sunod pero hindi parin mag papatalo.

Nag hihintay lamang ako sa mag susundo sakin. Pero napatingin ako sa Isang mataas na building. Ito ang sinasabi nilang pang mga 4th year nag Sama sama. Sobrang laki nito at Halos lahat ng kurso ay nandito na. May sariling lab rin sila kung sakali at library. Pero May hiwalay rin na library at nasa Isang building iyon para sa lahat.

"Ganda noh? Pinangarap Korin makapasok diyan pag dating ng araw. Tutal doon rin naman ang bagsak natin. " Sabi niya at nakangisi ito sa tabi niya.

Tinitigan ko ang building. Maganda at elegante ang Building namin pero hindi maipagkakaila ang agaw atensyon ng sa mga 4th year nabibilib ako dahil sa ganda ng disenyo at sa sobrang taas.

Beep beep..

Mabilis akong napatayo at napatingin rin ang ibang estudyante na nga ka batch ko sa sasakyang dumating. Isa iyong itim na Roll Royce. Nakita ko ang pag tayo ni Klara at kumaway sakin.

"Mag iingat ka!" Sabi niya bago siya nawala sa paningin ko.

Nahihiya akong lumabas ng gate kaya nakayuko ang naglakad. Iba kasi ay nakatingin sakin o di kaya sumisipol. Ramdam ko ang titig nila sa kotseng sumundo sakin. Lalo na sa Italyanong nag bukas ng pinto para sakin habang Naka shades' at May earpiece.

"This young girl probably came from a rich Family. I wonder who they are. "

"I never thought. She's that's rich.."

"Com'on girl. They way she looks was very elegant. Of course she have it!"

"Ang ganda niya. "

" i wonder if she has a boyfriend. I mind Court her thought.."

Inosente akong pumasok sa Kotse ng pinagbuksan ako nito, Seryoso ang muka nito at nag mamasid bago iniwas ang tingin. Isinara ang Kurtina nang sasakyan. Pumasok naman ang driver sa harap ay Nag simula narin itong magpa andar.

"We're heading To company. Señora, want to talk to you." Sabi nito habang palabas na kami sa Sa pinaka main Gate ng buong lupain ng Unibersidad.

Nang makalabas kami ay Highway na ito ay wala kang makikitang Mga nakatayong lupain o kung anong Mga tindahan. Malinis ang lugar at talagang private property ito. Two minutes bago ka makarating sa Syodad kung saan nandon ang mga Mundo ng mga Taong Marangya.

Kitang kita ko ang mga nag iilawang mga building sa taas lalo na ang mga billboards Parang nasa pangalawang palapag kami ng highway. Kaya kitang kita ko ang mga nag tataasang mga Buildings .Magandang tanawin ang mga ito dahil sa Ilaw ilaw dahil nasa 5 pm na.

Minsan ay nahahanga ako pero May Gumugulo sa isip ko na parang hindi ko gustong mabuhay sa ganitong Mundo'. Madalas kong hilingin na sana ay simple lang ang pamumuhay naman o di kaya May Bahay kami sa Dagat dagat. Dahil doon ako masaya.

"We're here" sabi ng Italyanong toh at Pinagbuksan ako ng pinto.

Bumama ako habang nakatingala sa Building ng magulang ko. Mataas ito at nakita ko ang pag tingin sakin ng mga empleyado kaya dali dali akong nilapitan ng isang babae..

"Halina po kayo. Hinihintay napo kayo sa itaas. " Sabi nito at akmang kukunin ang bag ko ay umiling ako kaya ngumiti lang ito ng pilit.

Nag simula kaming pumasok at nakita ko ang gulat sa mga mata ng empleyado. Meron rin naman yumuyuko prof ngiti lang ang binigay ko sakanila. Meron rin akong naririnig na mga bulong kung saan nahahanga sila at nagagandahan kuno.

Pumasok kami sa elevator ng tahimik. Mataas ang floor na iyon kaya nanatili kong kinakagat ang Daliri ko at inosenteng nag hihintay lang bago ito bumukas.

Buong floor ay sakop yata nito. Minsan lang ako makapunta dahil usually kay Dad ako pumupunta hindi ako masyadong kilala rito na ayos lang rin naman. Ilang taon na simula ng huli akong tumungtong rito.

Kumatok ang kasama ko at doon ko narinig ang boses ni mom. Bumukas ang pinto at bumungad sakin ang Babaeng sekretarya ni mom. Si mom naman ay Naka upo sa swivel chair niya at mabilis na tumayo ng makita ako...

"Leave us first" sabi nito kaya nag madali naman Umalis ang dalwa.

Nakangiti itong lumapit sakin bago ako hinawakan sa pisngi bago ako yumuko ng konti dahil hahalikan ako nito sa noo.

"How's your day, my love?" Tanong nito bago ako hinila sa Lugar kung saan May Sofa at May malaking TV.

"Ayos naman po. Kayo po kamusta naman? Hindi poba kayo pagod?" Nag aalala kong tanong bago umupo sa sofa.

Napangisi ako ng makitang naroon sa Bottled water ang paborito kong Milo with ice. Napatawa si mom at napailing nang kinuha ko iyon at sumusop sa straw.

"I'm okay, wag mokong isipin. Nag aalala lang ako baka kung ano nang nangyari sayo sa unibersidad nayon" sabi niya. Napatingin ako sakanya.

"Why?" Tanong ko.

"None. But i want to asked....do the owner of the University did go for the opening or something?" Tanong nito. Kita ko ang lungkot at takot sa mata nito pero nakangiti namn ito.

Hindi ko alam pero Pakiramdam ko ay May tinatago niya. Pero mabilis akong umiling kaya nakita ko ang mabigat nitong pag hinga at Tumango tango.

"Just tell me if there's an any Occasions to your school. Because you shouldn't go nor attend, sweety. Baka mapagod ka o ano--"

"But why? Mas Masahol pa ang occasion namin sa public pero enjoy. Why wouldn't I go if there is."tanong ko.

Napatigil ito at mabilis na umiwas ng tingin. Tumayo ito at Nakapamewang at kinuha ang remote bago binuksan ang TV.

"Enjoy your time here for a moment. Uuwi na tayo mamaya" sabi niya bago ako Iniwanan sa opisina niya at lumabas.

Napasandal ako sa Headrest ng sofa at napatingin sa Glass wall sa gilid. Dumidilim na at hindi naman uulan dahil nakikita ko ang sunset. Pinakiramdaman ko lang ang paligid.

Nag muni muni ako habang nakatingin sa labas. Ramdam kong malungkot ang muka ko dahil narin sa bigat ng pakiramdam. Hindi ko akalain na Sa ganitong Pamilya ako mapupunta. Hindi Korin gusto ang responsibilidad dahil Nga isa lamang akong babaeng walang kayang gawin..

Iniisip ng iba na ang ganda ng buhay ko. Pwede kang tumambay sa opisina ng magulang mo o mag shopping. But it's really not. if you don't feel your enjoyment as a teen parang Pasan Mona ang mundo kahit wala kapa sa posisyon.

News

"For a lot of years. Until now they are still not giving up on finding the Daughter of Walt's Family. They still have hope for their daughter who's missing for many years. We are expecting the young lady as 18-19 years old Today and being missing at age of 3 years-old after the incident happened. We didn't haald  a chance to get messages from the Walt's Family but they are Willing to pay For the person who can bring their Daughter back to them. "

Nanonood ako at mabilis akong Nagulat nang akma ng ilalabas ang letrato ng Batang nawawala ay mabilis itong Napatay...

Oh no! Sayang ang pera baka kilala ko ang batang iyon! Na ngayon ay ka batch kopa siguro! Patay!

Gulat akong napatingin sa likod ko at nag mamadali ang sekretarya ni mom.. napakunot ako ng noo ng Inilagay nito ang remote sa lamesa..

"Uuwi na daw po kayo. Ihatid kona po kayo sa baba. Nag hihintay napo si ma'am doon kausap ang Mga ka meeting niya kanina." Nag pilit ito ng ngiti at tinulungan siyang tumayo.

Hawak hawak ko ang Milo ko at ang pag ko. Nakarating ako sa baba at doon ko nakita ang mga Kausap ni mom na bigating mga tao. Nailang ako kaya tumakbo ako at hindi nagpa ramdam kay mom dahil alam kong Ipapakilala ako nito.

Pero nanghihinayang ako sa pinapanood ko. Nakangusong hinarap ang Italyanong to at inirapan siya wala siyang binigay na reaksyon at isinara ang pinto ng kotse bago Hinintay si mom.

Gangster HIGH University Where stories live. Discover now