81

548 18 2
                                    

𝐁2 𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 81

Liam Pov

" you okay buddy, bat parang pinagpapawisan ka relax, baka nag CR lang yun" wika sa sakin  ni Jimin, ako kasi ang best man nya kunwari, ano ba naman klaseng sopresa na to hihimatayin yata ako, kanina kopa hinihintay asawa ko, pinuntahan ko si rose at tinanong kung asan si Jennie "

" chaeung - ah si Jennie asan sya kasama mo sya kanina diba dapat andito na yon.

" ha wala paba sabi nya sakin susunod sya sakin papunta dito, sabi nya May aayusin lang sya saglit, baka najaan narin ikaw naman parang hindi Kana nasanay hahah"  tumingin ako kila mama nila Jennie parang wala silang alam na ngiti lang sila sakin, lumapit naman ako sa dalawa kung anak, "

" hi baby, mommy nyo nakita nyo ba ?"

" nothing dada, why ? "

" wala hinahanap ko kasi sya ang tagal nya eh magsisimula ang kasal eh" ngumiti lang din Sakin ang panganay namin ni Jennie, karga ko naman si Janine "

" baby mommy ba nakita mo dito, I'm sad na kinakabahan na ako sa ginagawa ng mom mo"

" no dada, but I love mom so much like dada "  ngumiti lang ako sa ang cute ng baby girl ko at tapos binalik ko sya pagkaka upo . bumalik naman ako ulit sa harapan ng simbahan., tumingin ako sa pari at ngumiti ako, alam ko kanina pa to naghihintay eh nakakahiya na., inayus ko ang suot ko at tumabi sa tabi ni Jimin  kasi parating na daw ang bride, ang alam ko si Tiffany ang unang pa pasok sa pintuan Nayan eh, tapos biglang magsasabi samin  ang pari na kami ang ikakasal pati narin nga kaibigan ko. pagbukas ng pinto hindi ako tumingin hinahanap ko parin si Jennie, ang ganda ng background music ng Kasal namin, Naka Yuko lang ako naiinis ako asan na sya, tinapik ni Jimin ang balikat, sa sobrang pag alala ko kung saan sya pumunta sobrang lakas ng kaba ko sobrang lakas ng kaba ng dibdib ko, napapa hinga ako ng malalim sa sama loob. Ara ang kasal pero wala sya, baka mamaya May kumuha s kanya," kinakausap ko yung sarili ko, hindi ko kayang tumingin sa mga tao sa harapan ko, ramdam kung malapit si Tiffany, dahan dahan akong inangat nang mukha ko galing sa pagkakayoko, at ganon nalang pagka bigla ko ng makita ang bride, napaiyak ako agad, pinikit ko mga mata ko yung Loha ako agad din nagsi hulogan sa gilid ng mata ko, alam ko namumula na ako eh, nanginginig ako kahit na pangatlong beses na itong kasal namin, walang ibang bride ang nasa harap ko kundi si Jennie, akala ko sya pa ang susunod dito, bat parang nag iba ang set up bat parang ako yung na surpresa dito. huminga ako ng malalim at tumingin sa pamilya nya at kila mama pati narin sa mga kaibigan ko, parang nag slowmo ang lahat ng malalapit na sya sakin, ang ganda nya ang ganda ng asawa ko si Jennie Kim na sawa ko god ang ganda nya, iyak na iyak ako nakakahiya pero hindi ko napigilan ang luha ko, unang  kasal namin hindi ako napaiyak pero ngayon naiyak ako g sobrang saya.

Jennie Pov

pagdating ni rose kanina sa dressing room,agad talaga akong inayusan ng lahat binago ang lahat sa suot ko yung gown, na pangarap ko yun ang susuotin ko yun kasi ang bilin ni Liam sa mga kaibigan nya ang alam kasi nya, hindi ko alam ang balak nya simula pa, kinonsaba pa nya ang lahat para lang sa plano nyang isupresa ako otot nya, "

𝙵𝙻𝙰𝚂𝙷𝙱𝙰𝙲𝙺

nang makita ko ang message sa selpon ni Liam habang nasa banyo sya, binuksan ko agad kasi time nayon pikon na talaga ako eh, nagulat nalang ako na May senend na invitation card si Tiffany at Naka pangalan sa amin dalawa ang wedding ang anak ko kasi talaga si Jimin ang ikakasal, pumunta ako agad sa condo ni Tiffany, at pag dating ko nag uusap ang dalawa tungkol sa kasal at dinig na dinig ko ang pangalan ko kung anong gagawin nila sa set up ng kasal, nagulat nalang sila ng biglaan kung buksan ang pinto, mukha nila mukhang naka kita ng multo.

" Jen, a...sabing I mean anong ginagwa mo dito " yun ang agad na tanong sakin ni Jimin yung Tiffany Naman Naka tingin sa ibang dereksyon ayaw maka tingin sakin bakit baka natatakot sakin. tinaas ko ang isang kilay ko at na namewang ako sa kakatingin sa kanila.

" Jen..Jennie rinig mo ba ang ping usapan namin ?" lumapit ako at umupo sa harap nilang dalawa sa mawalay na sofa.

" Oo naman simula sa una, bakit di nyo ipagpatuloy, promise hindi ako magagalit, actually gusto ko yan eh."

" Jen, sorry kilala mo naman kami diba lalo nayang asawa mo ang hilig sa ganito, samin lang kasi makatulong sa ikakasaya nyong dalawa pero ngayon parang malabo nang maging masaya ang lahat at lagot ako nito sa moron nayun, "

" uhm,, hindi sa pakikialam ano, pero ako nga pala si Tiffany ang wedding designer nyo sa kasal nyong dalawa ay I'm sorry kung nasali akos a set up na ito"

sempre ngumiti lang ako,masaya talaga ako sa nalaman ko ngayon.

" kayung dalawa, hindi wala akong balak na magalit  sa inyo at kilala na kita nakita na kita dati sa selpon ni Jimin nakita kita sa photos  diba Jimin, gusto mo sya and now magkasama nga talaga kayo.

" hindi...hindi ka galit sa amin ? "  tanong sakin ni Tiffany.

" hindi akin kayo hinding  hindi  ako magagalit kung susunod kayo sa balak ko sa kasal ko Nayan diba ako ang ikakasal ?

"tumingin naman sila sakin "

" hindi ka galit sakin Jen, totoo baka mamaya bigla nilang kami sabunutan dalawa Jan.

" mr.park Jimin, basta sumundo kaayo sa set up ko at inabot ko para sa kasal Nayan,"  at sinabe nila sakin ang lahat and sinimulan namin ulit ang plano sa kasal paano gawin, sinabi ko lahat. Sinadya ko rin lahat ng pang dededma ko sa kanya ng gagaling araw bago ang kasal namin dalawa para naman ma feel nya ang surprise nya sakin haha.

𝙴𝚗𝚍 𝚘𝚏 𝚝𝚑𝚎 𝚏𝚕𝚊𝚜𝚑𝚋𝚊𝚌𝚔)

and now hito na ako sa harapan ng asawa ko na iyak na iyak sa harapan ng madaming tao ang gwapo nya ngayon kahit pulang pula sa kaiiyak, kaharap kuna sya at hawak ako sa mukha habang yung luha nya hindi ko mabilang.

" wifey...ba..baby ( hik) wifey akala ko ikaw si Tiffany akala ko mamaya kapa eh pero bat naman nauna ka hahaha "

" yes hubby it's me your wife Jennie Kim manoban, pero bat ganyan Kana umiyak, "

" kasi sobrang alala ko sayo ang tagal tagal mo akala ko mamaya kapa eh akala ko dito kalang sa tabi nila mama sempling damit lang pero suot muna ang gown Nayan yang puting damit Nayan.

" sempre naman ito ang bili mo sakin kaya sinuot ko bagay naman diba at sempre ikaw din  ang gwapo mo sa suot Nayan."

" ahemmm "  boses ng pari  ngumito kami sa isa't isa at hinawakan namin ang isa't isa, lumingon kila mama at kaibigan namin panay sila tawa.

Liam Pov

pagharap namin sa pari bumaba si Jimin at hirap sakin, sinikmuraan ko agad bakit nabago ang lahat "

" tarantado kang moron ka akala ko sakin ang  set up na to napaiyak ako "

tumawa lang kami dalawa at hinarap na kami sa pari.

𝗣𝗢𝗦𝗦𝗘𝗦𝗦𝗜𝗩𝗘 𝗕𝗢𝗦𝗦 𝗕𝗢𝗢𝗞 2 (COMPLITED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon