Öfkesine, hırsına, geçmişine kapılmış bir adam, "BARLAS KARAHAN "
Geçmişinden habersiz, hırslı yeşil gözlere düşmüş genç bir kız, "HÜMEYRA ATABEY"
Ilık bir esinti, intikamla yanan kalbe sarıldı.
...
Bakışları altında bedenime değen elleri, benliğim...
3000 + Yorum ( Yorumlarda bir düşüklük var bu beni üzer. Bol satır arası yorum. Please! Şimdiden teşekkür ederim. 💜)
500+ vote (400 yaptık çok şükür. Şimdi ki hedef 5000 "inşallah geçersiniz" Ben size inanıyorum yaparsınız😘)
Umarım bölüm bu sefer uzun gelmiştir. 9 bin kelime 30 sayfalık bir bölüm, daha ne olsun😂
Not : Bilgisayarım halen bozuk. Yazım yanlışı olursa kusur görmeyin 😍
Severek ve keyifle okumanız dileğiyle (: Yıldızları parlatmayı, bölüm arası bol bol yorum yapmayı unutmayın.
23. Haziran. 2021
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bataklık gibi, ne senle ne de sensiz." demişti. Ağlasam ona olan öfkem diner miydi? Sarılsam özlemim biter miydi?
"Neden daha önce gelmedin?" Bağırıp çağırmak istediğim ama gücüm yoktu. Kapıyla olan bağımı sonlandırdığımda gözlerim, burukça yeşillikleri arasına düştü. Dudaklarım titredi. Ne demeliydim? Öfkemi, sinirimi bastıracak ne söylemeliydim?
"Sevemem diyorsun kapıma geliyorsun." Kızgınken ona karşı sesim oldukça sakindi. "Senin kadar bende yorgunum." Diye sızlandım. "Sen bugün kapıma biz oluruz diye gelmedin, gelmeyeceksin de. Çünkü ikimizde biliyoruz ki sen, beni hayatında hiç bir zaman kabul etmeyeceksin" Acımasızca belki de öfkedendi. Aslında hepsinden de öte tükenmiş yorgunluğun, belirsizliğin sebebiydi sözlerim. Artık çelişkiyle belirsizlik arasında kalmak istemiyordum.
"Kızıl..."
"Çünkü müsaade etmiyorsun. Etmeyeceksin de... Seni sevmeme bile izin vermiyorsun. Sana olan duygularımı söyleyemeden önünü kestin" dedim.
"Ben sevemem kızıl, kalbim müsaade etse şurası..." kafasına iki kez dokundu. "Burada dönüp duran bir şeyler var, benim gördüğüm ölmüş iki beden değildi çok daha ötesiydi. Üstünden asır geçse gördüğüm kabuslardan dahi sıyrılamazken güzel zamanlar vaat edemem"
"Senden hiç bir vaat beklemedim ki..." diye sesim sessizliğe çekildiğinde karşı karşıya gelmiştik. Bir basamak aşağıda olmasına rağmen boyu benden 5 santim belki de daha fazla uzundu.
"Ben sana kalbimi açmadan duygularımı anladın. Belki de içten içe olmayacak olan duygularıma gülüyordun. " Dudaklarımda yer edinen küstah bir tebessüm yaramın ta kendisiydi. İçin için sızlarken ifadelerim bocaladı. "Ben hayatımda hiç kimseye sen gibi bakmadım" yeşil gözlerine burukça baktım. "Ben hiç kimseyi bu kadar çok kalbimin kapılarını açmadım. İnsanlara güvenme dediğinde dahi en çokta sana güvendim. Bana güvenme derken bile güvendim, sana. Her şeyim yalandan ibaret iken sen yanımda durdun. Acıda olsa bütün gerçeği öğrenirken yanımdaydın " bir damla düştü.
