Öfkesine, hırsına, geçmişine kapılmış bir adam, "BARLAS KARAHAN "
Geçmişinden habersiz, hırslı yeşil gözlere düşmüş genç bir kız, "HÜMEYRA ATABEY"
Ilık bir esinti, intikamla yanan kalbe sarıldı.
...
Bakışları altında bedenime değen elleri, benliğim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hiss-i İntikam / 0.24👑
04. Haziran. 2020
10.055 kelimelik bölüme yaraşır;
+300 vote (Lütfen artık vote sınırını aşın, LÜTFEN! )
+1 Bin yorum (Sadece yorum ,istiyorum Please! )
Not: Üst resim Barlasın davet kıyafeti 🥴
...
Bazen hüznümün rengini anlatmaya siyah bile yetmiyordu. Oysaki karamsarlığın, hüznün acının rengi olarak bilinirdi. Sanki bu bile hüznüm için azdı. Rengin duygularını anlattığına inanılır mı ki? Kelimeler tükenince, renge sarılır düşler. Renkler bittiğinde, sessizleşir. İnsan sustuğunda da her şeyi bitmez miydi? Susarsan, umudun da bitmiş olurdu. Suskunluk çözüm arayışı değil, kabulleniş olması gibi.
27. Aralık cuma günüydü.
Bir yılı neredeyse bitirmiştik. Koca bir sene her şeye rağmen geçip gitmişti. 3 gün sonra yeni bir yıla başlayacak olmamız sebepsizce geriyordu. Bunda ansızın gelişen olaylar son 4,5 ayda aklıma gelmeyeni başıma getirmişti. Hayattın da cilvesi de buydu. Ansızın insanoğlunu tepetaklak edendi. Bazen hiç bitmesini istediğin zamandan, nereden başıma geldiği sitemleri ile karşı karşıya geldiğimiz sebepti. Kendimden pay biçtiğim aklımın ucundan dahi geçmeyen olayları yaşamıştım. Dün nikahlanmam gibi, akşamında keskin nişancı tarafından Barlas vurulmuş olması. Yaşanan olaylara bazı zamanlarda anlatacak kelime bulamıyordum. Ne desen boş, ne söylesen eksik kalırdı. Sabır bu zamanlarda en iyi gelen olmuştu.
Sabır çokça tevekkül!
Sapını kopardığım asma yaprağı masanın üzerime serdikten sonra cam kabın içindeki pirinç harcını tatlı kaşığıyla yardımıyla alıp, yaprağa yaygın bir şekilde bıraktım. Dünkü yaşananlardan sonra sabah yine gün aymıştı ve her şeye rağmen kaldığımız yerden devam ediyorduk. Dün akşam Barlas'la konuşmamız üzerine arkasını dönüp gitmişti. Beni tepetaklak edenler arasında başı çeken kişide Barlas'tı. Sanki hiç konuşmamış, sohbet etmemişiz gibi donuk suretini zırh gibi kuşanmış ve ardını dönüp gitmişti. Tek başıma kaldığım mutfakta daha fazla beklemeden tüylüyü kontrol etmiş ardından odaya çıktım. Dönüp, durmuş sonunda uyuduğumda günlük rutine dönen Durunun uyandırma seansı sonrasında Emine abla ve Duruyla kahvaltıyı mutfakta yapmıştık. Emine ablanın laf arasında söylediğine göre Barlas ve Egemen sabahın erken saatlerinde işlerinin olduğunun haberini verip gitmişler. Ne işi olduğunu söylemelerine bile gerek yoktu. Dün akşam ansızın eve silahlı saldırısı yapılmıştı. Polise gitmemiz gerektiğini dün Barlas'ın vereceği tepkiden dolayı söylememiştim. Kahvaltı sonrasında Egemenin gitmeden önce canın çektiğini söyleyerek dolma sardığımız sıra "Polise şikayette bulunmayı düşünmüyor musunuz?" Diye sordum.
