RuH Hastası || Texting

*33*

     Bir arkadaşınızı etiketleyip kitabın büyümesine yardımcı olunuz!

İyi ve keyifli okumalar.❤❤❤

************************************

          "Aras, yapabilecek miyiz sence? Hem nasıl izin verdi ki annesi, biz daha öğrenciyiz!"

         "Eda'm, biz üniversite öğrencisiyiz."

         "Şey... Ney... Bir dakika... Sen bana..."

         "Ben sana ne?"

         "Eda'm dedin?"

         "Değil misin?"

         "Eda'n mıyım?"

         "Eda'msın."

         "Tamam, heyecan yapmayacağım!"

          "Böyle söylerken bile heyecan yapan bir sevdiğim var."

         Bugün günün sonunda hastanede olacağım bu gidişle. İşittiğim sözler kalbimi durdurmaya yetiyordu. İlk önce Eda'm sonrasında sevdiğim. Allah'ım eğer rüya görüyorsam ne olur gerçekleştir, Ya Rabbim.

         "Aras, öyle konuşuyorsun ki kendimi rüyada sanıyorum... O kadar gerçeğe benzemiyor yani. Ben seninle ilgili hayal kurdum, çok fazla hayal kurdum ama bunların gerçekleşmesi beni aşırı değişik ve bir o kadar da hoş duygulara sürükledi."

         "Seninde beni sevmen gerçek olamayacak kadar olağanüstü bir olay, benim için. O kadar mutluyum ki, nasıl anlatılır, hangi kelimeler ile anlatılır bilmiyorum... İyi ki o gün yazmışsın bana, Ruh Hastası."

          Son iki kelimesi bizi güldürürken arabayı durdurdu. Önünde durduğumuz eve bakınca çenem az daha yere yakışacaktı. Aşırı iyi bir ev. Belli ki ev sahipleri maddi konuda hiç zorluk çekmiyor. Öyleyse neden çocuklarına bir bakıcı tutmamışlar?

         Aras'la sevgiliyken yaptığımız ilk aktivite çocuk bakmak olacak! Acaba bunu kaç kişi yaptı?

        Bir dakika! Sevgili mi dedim ben biraz önce?

         "Geçelim mi?" Sorduğu soru ile kafamı sallayıp adımlarına ayak uyduracağım sırada elimi kavradı. Kalbim hızla tekmeler atarken derin bir nefes alıp yürümeye devam ettim.

         "Utanıp heyecan yapınca da çok güzel oluyorsun. Daha yakından görmüş olduk." Duyduğum sözler ile gözlerim kocaman açıldı. Olduğum yerde durup derin bir nefes aldım.

        "Bugün beni öldürmeye niyetlisin galiba, Aras. Bak kalbim her an durabilir."

       "Güzelim, onun için daha çok erken. Şu an yavaştan alıştırmaya çalışıyoruz, güzel kalbini." deyip göz kırptı. Yok yok, ciddi anlamda kalpten gideceğim. Bu çocuğun kalbimle alıp veremediği bir şeyler var...

       
       "Hoşgeldiniz, hoş geldin Aras."

       "Hoş bulduk." diye cevapladık bizi karşılayan ince kadını.

        "Bizim acilen çıkmamış lâzım, daha önce konuşmuştuk zaten seninle Aras... Biz eve dönene kadar yani üç saat gibi bir zaman diliminde Bulut'a bakacaksınız... Bir şey olursa hemen beni ararsınız. Eşyalar zaten hemen yerlerini bulabileceğiniz yerlerde, size kolay gelsin... Ha! Bu arada dondurma ve kolayı çok yedirip içirmeyin. Fırsattan istifade etmesin."