Kızlarla evde birbirimizin odasına girip çıkıyorduk. Daha doğrusu ben herbirinin odasına girip çıkıp duruyordum. Fazlasıyla heyecanlıyım ve ne yapacağımı hiç mi hiç bilmez bir şekilde evi tavaf ediyordum.
"Eda! Oda gidip hazırlan ama, bak geç kalacağız."
Defne'nin bağırması ile korkuya kapılıp odama geçtim. Akşamdan hazırlamış olduğum elbiseye baktım.
Nur, uzun gümüş rengi, v yaka ve yırtmaçlı bir elbise tercih etmişti. Beyza, mavi, dizine yetişen, papatyalarla süslenmiş bir elbiseyi giyecekti. Defne, siyah, dizine yetişen bir elbise giyecekti. Ben... Ben ise toz pembe, uzun, askılı bir elbise giyecektim. Ayakkabıda ise önü bantlı gold bir ayakkabıda karar kılmıştım.
Hızla elbiseyi üzerime geçirip saçlarımın bir kısmına dalgalı görünümü verdim. Makyaj için Nur bana yardımcı olacağını söylemişti, bu nedenle eşyalarımı alıp Nur'un odasına daldım.
Önce beni baştan aşağı süzdü ardından makyaj aletlerine baktı ve birkaç eşya alıp yanıma geldi... On beş dakika içinde her şeyimle tamamdım.
Odama geçip şu malûm heyecanımı bastırmaya çalışacaktım.
Eda: Doğum günü çocuğusunuz bugün, Aras Bey.
Eda: Umarım gelecek yıl doğum gününü birlikte kutlarız.
Aras: Sende gelsene, Ruh hastası.
Eda: Hmm, hangi kimlik ile?
Aras: Nasıl?
Eda: Yani anonim olarak mı yoksa çevrenden bir arkadaşın olarak mı?
Aras: Varlığını hissettir yeter.
Eda: Ya öleyim ben.
Eda: Kalp krizi veya durması veya hızlı atması veya bunun gibi sebeplerden gideceğim.
Aras: Sen sağlıkçı olduğuna emin misin?
Eda: Evet, neden?
Aras: Sağlık sektörünü katlettin de ondan!
Eda: Aşk olsun! Ben heyecan anında ne yaptığımı, ne konuştuğumu bilmiyorum.
Aras: Olsun bakalım.
Eda: Ne olsun?
Aras: Aşk olsun!
Aras? Orada mısın?
Aras: Ses ver, Ruh hastası!
Aras: Bak endişeleniyorum, ses verir misin, lütfen?
Eda: Bir an için kalp krizi geçirdim sandım ama iyiyim.
Aras: Şey, benim gitmem lâzım.
Aras: Arkadaşlar çağırıyor.
Eda: Görüşürüz, Aras.
Aras: Görüşürüz, Ruh hastası.
Aras çevrim dışı olduktan sonra mesajları baştan okumaya başladım. Bu söyledikleri beni sevdiği anlamına mı geliyor? Konu Aras olunca zeki olan ben adeta küçük bir çocuğa dönüyordum. Bilen biri bana açıklama yapsın.
-(Nur'un Ağzından Devam)-
Kapının çalması ile bizden önce hazırlanıp bizi bekleyen Beyza kapıyı açtı. Az sonra sesi kulaklarımı doldurdu, bu en güzel bildiriydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RuH Hastası || Texting
Short StoryRuH Hastası gibiyim, başka bir yolu yok, elim ayağıma dolanıyor...