RuH Hastası || Texting

*44*

           "Kapıyı açın, içeri girmem lâzım."

           "Biraz beklemeniz gerekiyor, oyunda birileri var."

           "Tamam, biliyorum... Aras benim gelecekteki eşim olacak, aç şimdi kapıyı."

            "Hanımefendi yanlış kişiden bahsediyorsunuz, gelen beyefendinin yanında bir bayan vardı."

            "Ona bayan değil kara kedi dersek daha yerinde olur."

             "Lütfen şöyle geçin, oyun bitmeden kapı açılmaz, oyunun kuralı bu."

              "Başlatma kuralına, aç kapıyı, aç dediiiiimmmm."

             Duyduğumuz sesler ile şaşkınca ayağa kalktık. O kızın burada ne işi var?

           "Oturun lütfen, az sonra yandaki odaya geçeceğiz. Sonuçlar bizi bekliyor olacak."

          "Koridordaki gürültü şaşırttı bizi."

          "Haklısınız, ben bir bakayım." dedikten sonra adam kapıyı açtı ve açması ile o cırtlak ses daha da yükselmeye başladı.

          "Aras! Takip ettim sizi, burada olduğunuzu biliyorum."

          Bu ne cesaret, bu ne açık sözlülük arkadaş? Bir insan daha ne kadar düşürür kendini? Onca yıl sonra Aras'a kavuştum derken bu defa bu çıktı başıma, başımıza.

         "Eda'm! Sıkma canını sevdiğim, halledeceğiz."

         "Sen böyle konuşursan sıkılan canım rahatlar."

         "Seni seviyorum, Eda... Aramızı bozmaya gücü yetmez kimsenin."

         "Bende seni seviyorum, çok çok çok."

         Bu konuşma hiç son bulsun istemiyordum ancak konuşulduğu zamanda heyecandan ne diyeceğimi bilmez duruma geliyordum, bir süreden sonra.

        "Şu parayı alıp önümden çekilin!" Bu defa duyduğum sözlerle daha da şaşırdım bu kıza. Ciddi anlamda elinden geleni ardına koymuyordu...

       Düşünüyorum da ciddi anlamda Aras'ı seviyor mu yoksa bizi ayırmak için mi uğraşıyor?

       Ayağa kalktığımız sırada Zeynep kapıdan girdiği gibi Aras'a sarıldı. Gözlerim aynı anda kocaman açılırken Aras hızla onu kendinden uzaklaştırdı.

      "Boşuna zaman harcayıp uğraşma, Zeynep. Beni sevgilimden ayırmaya ne senin ne de başkasının gücü yetmez... Bir daha da yaptığın hareketlere dikkat et! Benim deliler gibi sevdiğim bir sevgilim var. Peşimi bırak... Gidelim güzelim." Aras sinirle yaptığı konuşmadan sonra elimi tutup hızla odadan çıktı.

         Koridorda karşılaştığımız görevliler arkamızdan seslenince umursamadan devam ettik.

       "Ama oyun henüz bitmedi!"

       "Sonuçları almayacak mısınız?"

       
*************************

         "Klişe olabilir ama ben dün gece düşündüm ve hep birlikte lunaparka gitmenin eğlenceli olabileceğini düşündüm."

        "Hiç klişe olur mu ya? Bu benim hayallerimden biriydi."

        "Ciddi misin?"

        "Evet." Verdiğim cevap ile beni taşıdığı gibi kendi etrafında dönmeye başladı...

         Ayağımızın altında çimenler ve onlara eşlik eden, batmak üzere olan güneş... Şu yaşadığım anda kalma şansım yok mu?

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
SELAM. BEN GELDİM!
İki- üç gündür yoktum! Nasılsınız? Nasıl gidiyor?

Nasıl buldunuz bölümü?

*Yine mi Zeynep diyenler?

*Aras'ın Zeynep'e verdiği cevaba ne diyorsunuz?

*Aras'ın lunapark fikrine ne diyorsunuz?

*Sondaki sahne hakkındaki düşüncelerinizi alalım, pls.

❤❤❤Kendinize çok iyi ve cici bakın. Sözleri bolca seviyorum. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere.
Öpüyorum kocaman!

⭐Bu arada lunapark fikri kitabı yakından takip eden bir arkadaşımın fikriydi... Sizlerde fikirlerinizi yazınız ve bende yazayım.
😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘