⭐EDA&ARAS⭐
ARAS: Güzelim❤
ARAS: Nasıl oldun ve oldunuz?
EDA: Çok daha iyiyiz, aşkım.
EDA: Bizimkiler geldiği için daha çabuk toparladık.
ARAS: Anladım ve sevindim, hayatım.
ARAS: Kendi eşyalarını kontrol ettin mi?
EDA: Evet, bütün evi kontrol ettik.
ARAS: Eeee, neler alınmış. Daha doğrusu çalınmış?
EDA: Defne'nin tüm parası çalınmış. Beyza'nın bilgisayarı, Nur'un tableti ve benim cüzdanım alınmış. Cüzdanımı tamamen almışlar. Kimliğim, kartlarım... Çoğu şey içindeydi. Birde mutfak için bir kumbaramız vardı, oda gitmiş.
ARAS: Polisler bir şey söylemiyorlar mı?
ARAS: Güvenlik görevlisi ne yapıyordu da binaya rahatça girebiliyorlar?
EDA: Bilmiyorum, hiçbir şey bilmiyorum.
EDA: Araştırılıyor şu an.
EDA: Polisler parmak izlerini aldılar ama dikkatli çalışılmış.
ARAS: Her ne olursa olsun bulacağız.
ARAS: Hem bir şey söyleyeceğim...
EDA: Ne?
ARAS: Bu olay çözüme ulaşsın, biraz rahata kavuşalım... Aklımda çok farklı bir şey var... Biraz eğlence.
EDA: Bak merak ederim ben.
EDA: Ne yapacaksın?
ARAS: Sürpriz.
EDA: Of ya!
EDA: Sürekli bunu düşüneceğim artık.
ARAS: Ya onu boşver şimdi. Sizinkiler ne zaman dönüyorlar?
ARAS: Eee... Şey... Ben sevgilimi özledim de.
EDA: Ahahahahaha.
EDA: Birkaç güne dönecekler.
ARAS: Siz biraz toparlanana kadar kalsalar daha iyi, ben biraz daha dayanırım.
EDA: Ya sen melek misin be?
ARAS: Ihım... Yani o yönde söylemler var.
ARAS: Ama abartmamak lâzım.
EDA: Bende ne eksik diyorum?
ARAS: Ne, ne eksik?
EDA: Senin egon!
ARAS: Aaa! Onu yalnız bırakmıyorum maalesef. Yalnızlık fobisi var.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RuH Hastası || Texting
Short StoryRuH Hastası gibiyim, başka bir yolu yok, elim ayağıma dolanıyor...