'Ve final bölümüne hoş geldiniz.
❤❤❤
⭐KEYİFLİ OKUMALAR⭐
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
"Hadi abi, geçin. Lütfen! Ben alırım, zor bir şey değil." Uğur abi şaşkınca omuz silkip içeri geçti, Tevfik abide peşinden.
Defne, ağlamaklı surat ifadesi ile ayakkabıları dolaba yerleştirdi. Deli gibi atan kalbimize hiçbirimiz hâkim olamıyorduk. Peşlerinden içeri geçince bizi süzdüler.
"Bir yere mi gidiyordunuz?" Tevfik abinin sorusu ile Nur cevap vermek için araya girdi.
"Yok abi, dışardan geldik. Bir arkadaşımız kutlama yapacaktı, oraya gittik." Abisi Nur'a anlayışlı bir surat ifadesi ile bakıp kafasını olumlu anlamda salladı. Defne, abisinin yanına oturup yüzünü abisine çevirdi.
"Yanlış anlamayın ama bir şey mi oldu? Yani siz pek gelmezsiniz buraya."
"Gerçek hırsız bulunmuş onun için geldik. Emir ve Ceyhun'a gelmemeleri gerektiğini söyledik, akşam geri döneceğiz..."
"Bu akşam mı?"
"Hayır, yarın akşam." Gözüm Beyza'nın odasına kaydı, orada nasıl çıkacaktık onları? Ayrıca yarın Aras bizi bir yere götüreceğini söylemişti.
"Şey... Abi biz evi temizleyecektik, parmak izleri için temizlik yapmamıştık. Sizi balkona alalım mı? Hem kahve yapmıştım ben, iki kahve koyarım size." Nur'un söyledikleri ile kafalarını salladılar. Uğur abi bizlere bakıp kaşlarını çattı.
"Hangi balkona çıkıyoruz?"
"Mutfaktaki." Nur hızla cevap verince Beyza'nın soruyu işittiği zaman kalp krizi geçirmek üzere olduğuna yemin edebilirim ama kanıtlayamam. Çünkü diğer balkon onun odasındaydı.
Ayaklanıp mutfağa doğru yürümeye başladılar, bizde arkalarından. Evde asker ordusu gibi hareket ediyorduk. Masanın üzerindeki kahve bardaklarına bakıp ikisi aynı anda bize çevirdi bakışlarını.
"Bu kadar bardak niye ki?" Masadaki duran sekiz adet kahve fincanına bakıp yutkundum. Buna ne cevap vereceğiz acaba?
"Iııııı... Şey... Abi aslında fazla olan bardakları şey için kullanıyoruz..." Defne bize dönüp yardım çığlıkları atan gözlerle bakmaya başladı.
"Ya temizlik yapmadan önce Nuriye ablayı çağıracaktık, yeğeni falan da yanında olabilir diye düşündük ondan bu bardaklar." Beyza'nın vermiş olduğu cevap ile derin bir nefes aldık.
"Ama siz geldiniz şimdi, başka bir zaman gelir o... Hem biz işimizi yapalım." Defne, Beyza'nın söylediklerini tamamlarken Uğur abi kafasını sallayıp balkon kapısının önünde durdu.
"Buraya geçin dediniz de, kirli değil mi burası sizce?" Defne sesli bir nefes verip abisinin yanına geçip balkona baktı.
"Hay Allah, ne ara kirlendi böyle ya?"
"Diğer balkona geçelim mi?"
"HAYIR." Tevfik abinin sorusuna kızlarla aynı anda cevap verince şaşkınca bize baktılar.
"Yani balkon benim odamda ve şu an odam... Çok dağınık." Beyza ellerini birbirine bağlayıp öylece durdu.
"Haklısın, haklısın kardeşim." Uğur abinin verdiği cevap rahatlamamıza neden olunca daha fazla beklemeden balkona çıktılar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RuH Hastası || Texting
Krótkie OpowiadaniaRuH Hastası gibiyim, başka bir yolu yok, elim ayağıma dolanıyor...