RuH Hastası || Texting

*70*

70. bölüm mü dedi biri? Çok mutluyum, yühuw. 😘🎆🎇🎉🎊

KEYİFLİ VE MUTLU OKUMALAR.❤

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

❤DEFNE'NİN AĞZINDAN❤

      Doruk'la aramızda geçen sahne ile hırsızın evimize girmesinin üzerinden beş gün geçmişti. Bu beş gün içerisinde Doruk'u görmemiştim, bir yandan utandığım için iyi geliyordu ama diğer yandan onu bu zor zamanda yanımda istiyordum.

        Evet, bir ilişkimiz olabilir ama bu utanmayacağım anlamına gelmiyordu. O an gözümün önüne gelince kalbim deli gibi atıyor, nefes alış verişim hızlanıyordu...

       Abilerimiz yaşadığımız olay üzerine yanımıza gelmişlerdi, dördümüzün de abileri vardı. Bu dram yetmezmiş gibi geçen gün Aytaç kapıya gelmişti. Yaşadığımız korku ile elimiz ayağımıza dolaşmıştı. Her an abilerimiz bir şeyleri anlayabilirlerdi. Nasıl olduğunu anlamadığımız bir şekilde göndermiştik onu.

          "Defne!" İsmimi işitmemle sıçradım. Düşüncelere daldığım için dış dünya ile bağlantım kesilmişti, normal olarak ses gelince korkmuştum.

         "Sakin ol, güzelim. Su içecektim sadece." Abim endişe ile elini omzuma koydu. Elimi kalbimin üzerinden çekip derin bir nefes aldım.

         "Kusura bakma, abi. Dalmışım, korktum ses gelince... Ben sana su vereyim."

         "Dur dur, ben alırım. Sen işine devam et... Aman dalma yine, en azından bu kadar derine." Sözleri üzerine gülüp tezgaha döndüm. Önümdeki sebzeleri doğramaya devam edeceğim sırada telefonuma art arda gelen mesajlar buna engel oldu. Abimin bakışları beni bulunca şirin olduğunu düşündüğüm bir gülümseme yerleştirdim yüzüme.

        "Arkadaşlarımdır herhalde... Durumları soruyorlar, nasıl olduğumuzu falan..." Kaşlarını havaya kaldırıp kafasını anladığını belli edercesine salladı.

         "Bakmayacak mısın?"

          "Iıııııhhhhh... Şu işlerimi bitireyim, zaten az kaldı."

          "Peki, öyle olsun bakalım... Ben eşyalarımın kalanını toplamaya gidiyorum, bir şey lâzım olursa seslenirsin." Kafamı hızla aşağı yukarı salladım. Abimin çıkması ile telefonu elime aldım, büyük bir ihtimalle Doruk mesaj atmıştı. Telefonu açmamla yanılmadığımı anladım. Mesajları okumadan yüzüme yerleşen gülümseme üzerine kendime güldüm.

DORUK: Gökyüzüm...

DORUK: Ne yapıyorsunuz, sizinkiler çıktılar mı?

DORUK: Nasıl oldun sen?

DORUK: Kızlar nasıl?

DEFNE: Yemek yapmıştı kızlar, bende salata için malzemeleri doğruyordum.

DEFNE: Hayır, henüz gitmediler. Yemekten sonra çıkacaklar.

DEFNE: Abim yanımdayken mesaj attın, 'bakmayacak mısın!' diye sordu bana.

DEFNE: Korkudan dilim tutuldu bir an için.

DEFNE: Daha iyi olduk.

DORUK: Hep iyi ol, sen üzülünce kafayı yiyecek gibi oluyorum çünkü.

DEFNE: Ama birimizin iyi olması gerekiyor.

DORUK: Tamam, sen iyi ol her zaman...

DORUK: Ben zorluğa dayanırım, senin için.

DEFNE: Ya Doruk!

DEFNE: Çok seviyorum seni.

DEFNE: 💙💙💙

DORUK: Ama...

DEFNE: Ama ne?

DORUK: Ama ben seni daha çok seviyorum.

DEFNE: Hmm...

DEFNE: Ne kadar çok?

DORUK: Tahmin edemeyeceğimiz kadar çok. 💙💙💙

DEFNE: Ben daha çok seviyorum ama...

DORUK: Ne kadar çok mesela?

DEFNE: Bir sürü, bir sürü, bir sürü seviyorum seni.

DORUK: 😅😅😅

DORUK: Daha çok aşık oluyorum her an.

          "Defne! Kiminle konuşuyorsun da bu kadar mutlu etti seni?"

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
OMG! Anlık kalp krizi geçiren tayfa burada mı?

SELAM. NABERSİNİZ? NASIL GİDİYOR?

*Nasıl buldunuz bölümü, ne dolaşıyor kafalarda?

*Defne'nin abisi nasıl biri sizce?

*Doruk'un zamansız mesaj atmasına ne diyorsunuz?

*Defne'nin mesajları okumadan yüzünde oluşan gülümsemeye ne diyorsunuz bakalım?

*Konuşmalar için neler düşünüyorsunuz?

*Sonda gelen kimdi sizce?

*Genel düşüncelerinizi alalım, pls.❤

❤❤❤Kendinize çok iyi bakın. Bir sonraki bölümde görüşürüz, mutlu ve beklemede kalın. Sizleri çokça seviyorum. Öpüyorummmm kocamannnnnn...
😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘

❤❤❤