RuH Hastası || Texting

*24*

            -(Aras'ın Ağzından)- ❤

    
        Ruh hastası bana yazmadığı için aşırı endişe ve merak içindeydim. Ona bir şey olmuş olabilirdi ve ben elim kolum bağlı bir şekilde yalnızca bana yazmasını bekliyordum. Ona ulaşmak için arayıp soracağım kimsede tanımıyorum.

       Aklımda durmadan dönüp dolaşan kötü düşüncelere engel olamıyordum. Odamda bir oraya bir buraya gidip geliyordum. Kapının çalınması ile odadan çıktım. Doruk ve Berat'ta en az benim kadar merak ve endişe içindeydiler. Odada yalnız kalmamı istemiyorlardı. Kendimi koltuğun üzerine atınca kahveleri uzatan Doruk düşünceli bir şekilde kahvemi masanın üzerine bıraktı.

       "Kardeşim, kız mesajlarına bakmıyor olabilir... Aramayı denedin mi? Belki açar! Yani kendini göstermese, sesini duyurmasa bile açabilir veya mesajlara cevap verir." Işte bu benim aklıma gelmemişti. Kendimi yalnızca onunla mesajlaşabileceğime alıştırmıştım. Kahvemi içip tekrar odama çekildim.

       Ruh hastası aranıyor...

     Çaldı...

     Çaldı...

     Çaldı...

         Hat meşgul.

       Telefonu kulağımdan çekip whatsappa girdim.

       Ruh hastası yazıyor...

Eda: Bana aşık mı oldun?

Eda: Allaaaaaaaaaaaaahhhhhhhh!

Eda: Ölsem de gam yemem artık.

Eda: Şey... Özür dilerim!

Eda: Ben bugün okula geldim aslında ama hasta olduğum için eve dönmek zorunda kaldım.

Eda: Telefonumda sessizdeydi ve bende neredeyse tüm gün uyudum.

Eda: Hasta olduğum için kendimi bayağı bir yorgun hissediyordum.

Aras: Sakın... Sakın özür dileme.

Aras: İyi misin şu an?

Aras: Neyin vardı?

Aras: Ne olmuştu?

Eda: Anlatacağım...

Eda: Üşütmüşüm.

Eda: Okula geldim ancak kızlar beni geri gönderdi.

Eda: Sana da ip ucu bırakamadım.

Aras: Şu an senin sağlığın daha önemli.

Eda: Sabaha göre daha iyiyim.

Eda: Arkadaşlarım çok iyi bakıyorlar bana.

Eda: Çok mutluyum, Aras.

Eda: Beni seviyorsun.

Aras: Evet, seviyorum.

Eda: Yarın bırakacağım sana ip ucu.

Eda: Söz veriyorum.

Aras: Dinlen okula gelme.   

Eda: Turp gibiyim, merak etme.

       Gözümü açar açmaz gece Ruh hastası ile konuşmamıza girdim. Okudum ve tekrar okudum... Hayat yüzüme birçok konuda gülüyor. Beni seven, güzel kalpli bir kız var. Onu bulacağım, çok az kaldı ve bunu biliyorum.