91. Kısım

46 6 0
                                    

Tıp fakültesi ruhunuza işler. En ufak hobinizde bile kendini belli eder. Baksanıza bana bir şeyler yazayım demişim yine duramamış bu fakülte , buranın bana hissettirdikleri, benim gelişimimi (yavaş yavaş pişmemi) yazmaya başlamışım. Yapmaktan mutlu olduğum şeyleri birleştirmişim de diyebiliriz.
Nasıl biri olacağınızı adım adım yoğurur bu fakülte.
Ben hocalarımın bana gösterdiği yoldan şimdilik şu sonucu çıkarttım:
"Ben hastalarıma layık olmalıyım!" ( Hoş daha yeni bir doktor bıçakla parmaklarından ,bir cerrahın en önemli kısmından, yaralanmışken bu biraz zor oluyor...)
Ben hastalarıma layık oldukları sağlıklı hayatı sunabilmek için çalışmalıyım çünkü o hasta Birgün ben, annem, babam, dedem, kardeşim olabilir. Hastalarıma bana nasıl davranılmasını istiyorsam öyle ilgiyle davranmalıyım ( 36 saat çalışınca bu düşünceme ne olur bilemem)
Kendimi ger daim güncel tutmalıyım.
Pozitif olmalıyım
Bir gülümsemenin neler doğuracağını asla bilemezsin! İnsana mutluluk tüm duygularının arasında en çok yakışanı!
Düşüncelerimi savunacağım!
Kararlarımın sonuçlarını iyi de olsa kötü de olsa üstleneceğim.
Aslında bu maddelerin her birinin yanına parantez açıp hayatta da böyle olduklarını eklemek istedim çünkü öyle! Şu an hayatımın çoğunu tıp fakültesi alıyor, kazanmak ardından okumak için büyük emekler veriyorum. Yetmiyor Tus'a giriyorum. Tüm bu süreçler bir şeyler katıyor bize aynı zamanda bir şeyleri de götürüyor içimizden. Yavaş yavaş hamurumuzu yoğuruyor bu fakülte. Tüm bu tantana instagramda azının önüne dr yazmak için ya da hastalarınla ilgili tweetler atmak için olamaz her halde? 😂
Sağlık çalışanları kendi hayatlarından alıp başkalarının hayat kalitesini arttırmaya çalışıyorlar, bir bakıma kendilerinden alıp bize veriyorlar. Bu yüzden değil mi bir cerrah ne kadar yaşlıysa ona o kadar çok güvenmemiz?

Tıp Fakültesinde Yaşam 1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin