Tüm doktorların ve tıp fakültesinde okuyanların hayali olan yurt dışında çalışmaya değinmek istiyorum. Gerçi bu bizim fakülteye özgü bir durum değil, gençlerin çoğunda var. Klasik hayalse Almanya. Bilmiyorum ben Almanya'da yapabilir miyim diye düşünüyorum arada. Hadi dilini öğrenirsiniz o sorun değil ama çok disiplinliler onlar. Ben patates olmaya alışkın biriyim, düzenli değilim , tembellik yapmayı severim ( tabii ki her zaman değil deyse sınıfta kalırım) ya da bizim insan ilişkilerimizi çok seviyorum . Birinin bir sorunu olunca yardımcı olmamızı, sohbetimizi muhabbetimizi, birbirimizle tanımamak da günaydınlaşmamızı ...
Tüm bu artıların yanında öyle bir eksi var ki ! Değinmesem olmazdı, ülkemizde kısa zamanda çözülmesi gereken bir sorun olan : Sağlıkta şiddet!
İşte ben şiddet vakaları arttıkça çevremdeki arkadaşlarımın yurt dışını daha çok istediklerini fark ettim.
Ahh bir de olumsuz çalışma koşulları. 36-48 saat hastanede kalmak. Bir günde görülen hasta sayısı...
Geçen bir tweet gördüm:
Adam İsveç'teki arkadaşıyla konuşuyor , günde dört hasta baktığını söylüyor. İsveçteki Türk doktor. Bizimki de durur mu yapıştırıyor cevabı : O benim aynı anda baktığım hasta sayısı diye.
Bir başka durum da araştırmalarını burada yapamamaları. Önlerine sürekli engel çıkması, bütçe ayrılmaması.
Tüm bunlar birleşince ne oluyor? Beyin göçü 🧠
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tıp Fakültesinde Yaşam 1
Short StoryBir tıpçının gözünden tıp fakültesi üstelik öyle sıradan bir tıpçı da değil diş hekimliğini de tatmış bir tıpçı;) Sevgili okur, içeride neler var neler? Kısa kısa bölümlerle çerezlik bir kitap💫 Motivasyondan, tıp fakültesindeki anılarıma kadar her...
