Bugün çekmecemden 1. Sınıfta meslek tanıtımları için tepegöz için hazırladığım ödevi buldum. İleride olmak istediğim meslek olan "doktorluğu" tanıtmışım. Bir de o sıra dedem kalp krizi geçirdiği için kalp doktorunu anlatmışım. İşin komiği Tus'a girmelerine kadar yazmış olmam😅 Muhtemeln ailem yardım etmiştir , tek başıma yazsam bu kadar detaylı ve doğru bilgiler yazamazdım.
Yine yatay geçiş işlemlerini de ailemin özellikle annemin desteğiyle hallettim.
Yine benim sınav haftamda ses çıkarmamak için ayak ucunda yürüyen, ağır yiyince uykum geldiği için hafif yemekler yapan, temizliği bile sınavıma az zaman kala erteleyenler benim ailem ❤️
Canım ailem iyi ki varsınız💕
Onların haklarını ne yapsam ödeyemem. Sınav zamanı stresimi atmamda yardımcı oluyorlar, çıkmışları çalışırken bana destek oluyorlar, kendime olan güvenimi kaybettiğimde bana beni hatırlayan da onlar. Düşük not aldığımda yakalandığım omuz, yüksek not aldığımda benden önce havalara uçanlar onlar. Bunları düşündükçe onları hak ediyor muyum diye sorguluyor insan ? Onların benimle gurur duymalarını istiyorum. Bana biz senin için bunları yaptık ama helal olsun sen aldın kendini geliştirdin nerelere geldin diyebilmelerini. Sağda solda göğüsleri kabararak benden bahsetmelerini.
Halbuki bugün fark ettim ki ben onların layık oldukları ve benim küçükken olmamı istediğim gibi bir tıp öğrencisi değilim.
Nasıl bir tıp öğrencisi olmak istiyordum?
Bilim insanlığı konusunda adımlar atan , hocalarına araştırmalarında yardım eden , çalışkan, başarılı, ezberci sisteme kafa tutup ünlü tıp kitaplarını okuyup sindiren , Nature gibi tıp dergilerini takip eden içlerinde ne yazdığını (tıbbi gelişmeler açısından) anlayan biri olmak isterdim. ( Belki de bunu ek son denediğimde birinci sınıfın ilk dönemi olduğu için bir şey anlamamışımdır) Halbuki bizim okulumuzun üye olduğu online sistemden bilgisayarımdan kolayca ücret vermeksizin okuyabilirdim o yayınları. Ben neyi seçtim onun yerine Netflix'teki dizileri izlemeyi? Peki bu bana ne kattı? Sinema televizyon öğrencisi olmadığıma göre ...
Neyse silkelenip kendime gelmeliyim, eğer benim yaşadıklarımı yaşıyorsan seni de hayalimizdeki kişi olmaya davet ediyorum. Kendinle kıyasla kendini, potansiyelini ölç ve en iyisini yapabilmek için çabala. Komşunun oğlu gelip geçici kıyaslama kendini onlarla. Başarıların önündeki en büyük engel de sensin, ileride insanların "vay beee" diyeceği başarabilecek kişi de . Huyumuz kurusun, biz insanlar pek bi severiz armut piş ağzıma düş'ü ondan bu tembelliğimiz, üşengeçliğimiz. Bir sis gibi çökmüş üstümüze , sindirmiş hayallerimizi.
Ama ben artık açıyorum rüzgar tribünlerimi, dağıtacağım bu kasvetli sisi !!!!!!
🌫 / 🌄
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tıp Fakültesinde Yaşam 1
Short StoryBir tıpçının gözünden tıp fakültesi üstelik öyle sıradan bir tıpçı da değil diş hekimliğini de tatmış bir tıpçı;) Sevgili okur, içeride neler var neler? Kısa kısa bölümlerle çerezlik bir kitap💫 Motivasyondan, tıp fakültesindeki anılarıma kadar her...
