Trekendesh dashurie

Pjesa 26

Pjesa 26

Degjoheshin hapat e tij qe shkonte drejt Enit,-ajo ktheu koken,-ishte Endri.

-Per cfare ke ardhur,-i tha ajo ftoht dhe thithi perseri cigaren duke u kthyer me veshtrim nga dritarja.

-Doja te dija si je En,me vjen keq qe skam ardhur me pare ,por kam qen me sherbim jasht qytetit dhe nuk e dija qe je ktu,takova Jolen sot dhe ajo me tregoi.

Eni nuk foli,por vazhdonte te pinte cigaren dhe te veshtronte jasht.Ai u
afrua ajo ishte me shpine ai e perqafoi duke nuhatur lehte floket e saj,-e njihte me kilometra larg ate arome flokesh,e si mund ta harronte,ishte ajo Eni tij,ajo nuk levizi vetem mbylli syte,dhe degjonte ato qe ai i peshperiste.

-Me mungon En,me mungon buzeqeshja jote,aroma jote,aroma e flokeve te tu,puthjet e tua,ditet dhe netet qe kalonin bashke,me mungojne fjalet e tua kur me thoshe te dua,do doja ti degjoja perseri keto fjale nga buzet e tua En.

Me mungon cdo gje e jotja,me mungon dreqi e mori,nuk mund te sillesh keshtu,dashuria jone nuk mund te mbaroj keshtu,nuk e mendoj dot jeten pa ty ,nuk mund te jetoj pa
ty En. Jemi dashur sa shume,e di qe mendon qe eshte faji im,por nk kam faj per asgje,dhe ti e di shume mire,nuk kam faj pse te dua,je ti qe me bere te dashurohem
me ty,dhe te marrosem ne kte menyre pas teje.

Eni ndjeu lotet e saj te nxehte qe i rrodhen neper faqe pastaj ne mjeker.

-Te dua En,te dua,gjithmone do te dua,jam i cmendur pas teje En,me mungon cdo sekond,kto dite pa ty,larg teje me kane ber te kuptoj qe jetoj per ty,te lutem.

Dhe ajo e dinte qe as ai nuk kishte faj,e dinte qe nuk mund ta nxirrte sa hap e mbyll syte nga jeta e saj,ai ishte djali qe kishte kaluar plot 3 vjet,qe ishte dashuruar pas
tij,dhe ai qe e donte si i cmendur,ne ate moment ajo donte vetem te vdiste dhe mos te ishte ne kte trekendesh dashurie,ishte ne kte trekendesh dhe duhej te gjente nje menyre te dilte sepse keshtu vetem do te cmendej.

Eni u kthye nga Endri dhe pa se syte e tij ishin me lot qe i kishin rrjedhur ne
faqe,nuk e kishte pare kurre ne ate gjendje dhe aq me pak me lot ne sy,ai per te ishte gjithmon ai djali me karakter te forte. Eni i preku faqen dhe i fshiu lotet.

-S'dua te shoh keshtu,te lutem,ti e di se cndjej per ty,te kam dashur me gjithe forcen e shpirtit tim.

-E di En dhe ndjehem krenar qe ke qen e imja,por s'dua te mbaroj dashuria jone,nuk e di se cdo beja pa ty.

Ai e veshtoi ne sy dhe ai pa se dhe syte e saj ishin perlotur,i puthi lotet pastaj i puthi buzet dhe e shtrendoi fort pas vetes,i mungonte ai perqafimi i saj dhe ajo e perqafoi,ne fakt e dinte qe nuk duhej as ta puthte as ta perqafonte sepse po mundohej ti jepte fund me te. Ne ate moment troket dhe futet infermierja brenda.

-Djalosh jasht se mbaroi orari i vizitave,dhe mos na e llasto shume vajzen,-qeshi infermierja kur i pa ashtu te perqafuar.

-Doja te rrija dhe pak.

-Ne fakt djalosh je jasht orarit nuk dua te me terheqin veshin,tani jasht se ndenje dhe ca si shume,mund te vish neser se vajzen do e kemi disa dite ktu apo jo Eni?

-Endri mendoj se duhet te ikesh tani ,-i tha Eni,- ai e puthi perseri

-Te dua En te dua shume,-i tha dhe iku dhe pas tij iku dhe infermierja.

-En naten bukuroshe dhe je me fat qe ke nje te dashur qe te do kaq shume,- i tha ajo dhe i shkeli syrin,mbylli deren dhe iku.

Kishin kaluar disa dite,Eni ishte akoma ne spital,ndoshta fizikisht ndjehej pak me mire dhe doktori i thoshte qe duhej te hante me shume, por ajo psikologjikisht ndjehej e derrmuar,Endri kishte ardhur dy tre here ,por i kishte thene infermiereve
mos e fusnin brenda me preteksin qe gjasme flinte ose nuk ndjehej mire.

Ishte ora 23, Eni nuk kishte gjume,por rrinte mbeshtetur te dritarja dhe veshtronte jasht,trurin e saj e kishte pushtuar Andi,nuk mund te bente ndryshe.

Ne koridorin e spitalit degjohen zhurma dhe zera te larte,

-Me thuaj ku eshte ajo ne cfare dhome,-degjohet zeri i nje mashkulli ose do ti kontrolloj te gjitha dhomat e kuptove,-bertiti ai, pastaj ai hap deren e dhomes ku ishte Eni.