Trekendesh dashurie

Pjesa 59

 Pjesa 59

Enni i ra ziles per disa minuta, por asgje,sic dukej nuk ishte ne shtepi,provoi ta telefononte Jolen por i dilte tel i fikur.
Pastaj u largua.
Jola e pa nga dritarja tek sa ajo largohej drejt makines,e dinte qe po tia hapte deren Eni do i perplaste ne fytyre cdo gje nuk do ja falte kurre ato qe i kishte bere. Nuk kishte
nerva te merrej me Enin prandaj dhe nuk i doli para syve fare.

Enni u nis drejt shtepis se saj,meqe prinderit nuk ishin ne shtepi te pakten do perfitonte
te takonte nenen dhe Teisen.

E kishte marre vertet malli per nenen,i kujtohej qe kur ishte e vogel sa here qe bente ndonje gabim e ema dhe i ati i bertisnin dhe ajo shkonte me vrap dhe strukej ne prehrin
e nenes,ishte i vetmi njeri qe nuk e qortonte kurre.

Arriti ne shtepi dhe i ra ziles,deren ia hapi nena(gjyshja) Eni iu hodh ne qafe nga gezimi. E pa qe nenes iu mbushen syte me lot.

-Ej cfare ke qe qan? i tha dhe e perqafoi perseri.

-Sepse jot teme me tha qe im bir te ka perzene nga shtepia,eja brenda Enn.

-Patjeter qe do vij por ti mos bej keshtu ja ku jam prape kam ardhur te te shoh,nuk dua te shoh duke qare,me ka marre malli per ty,-i tha Eni e puthi ne faqe dhe u futen brenda.

-Sa te jem une gjalle ti do vish ne kete shtepi,kur mos te jem une te bejne cte duan.

-patjeter qe do vij o nena,-i tha Eni duke e perqafuar.

-Pastaj e di qe jane merzitur me mua,por ata e dine qe s'do nderroj mendje,ti gjithmone me thoshe qe zemra e gjen vet rrugen e duhur ne duhet vetem ta ndjekim,ate bera dhe
une.

-Enniii,- Teisa vrapoi drejt Enit kur degjoi zerin e saj qe bisedonte me nenen.
E  perqafoi fort-fort.

-Po ckeni keshtu qe qani?

-Asgje jane lot gezimi. Me ke munguar gjithe kete kohe,pa ty ne shtepi nuk shtyhet,nuk kam me ke te zihem,-i tha duke qeshur.

I vinte keq per Enin qe e ema dhe i ati nuk ja falnin qe ajo u kthye me Andin,por nuk mund ta denonin pergjithmone,ishte zgjedhja e
saj,fundja nuk mund te benin asgje.

E vertet edhe Enit i mungonte ngrohtesia e familjes se saj,dashuria dhe vemendja e tyre,ishte me e vogla dhe kishte qen gjithmon me e perkedhelura e familjes,do donte
shume qe ata ta pranonin Andin sepse ajo nuk mund te hiqte dore kurre nga ai. E donte familjen e saj por dashuronte cmendurisht dhe Andin,pa te jeta e saj ishte bosh,e kishte provuar te jetonte dhe pa te por nuk mundej. Amund te jetoj nje njeri pa ajer,ashtu ishte
dhe ai per te.

Pastaj Eni u ngjit ne dhomes e saj,donte ta shihte per here te fundit para se te ikte,u mbeshtet te dera dhe kujtimet i pushtuan mendjen. Ate dhome ku kishte kaluar nete te
tera pa gjume kur Andi ishte arrestuar vite me pare. Ate dhome ku ishte puthur e kishte fjetur e ishte zgjuar me Endrin. Pyeste veten pse Endri valle ishte futur ne jeten e
saj,pse dreqin kishte pranuar te lidhej me te?? Ndoshta zoti kishte dashur te vinte ne prove dashurine e saj per Andin,por ajo e dinte qe Andin asnje mashkull sdo mund ta zevendesonte ne zemren e saj,sepse kur ajo e pa Andin pas 5 viteve ate nate te erret
me shi,dashuria e saj per Endrin iu shemb mu perpara kembeve dhe deshira per te qene perseri e Andit iu kthye furishen,pa e pyetur Enin,kot nuk thone qe zemra ste pyet,ben
cte doje me ne,i kujtohej qe kur Eni qante ne preherin e nenes, ajo gjithmon i thoshte.
-Enni hyri ne dhome dhe u ul mbi shtratin e saj dhoma ishte sic e kishte lene,nuk kishin hequr asgje.
Pastaj u drejtua ne banjo,nuk ndjehej mire,i perzjehej,i merreshin
mend. Teisa e ndoqi pas.

-S'te shoh mire sot? Eni doli nga banjo dhe shkoi u shtri ne shtratin e saj.
-Pres nje femije.

-Cfare ????

-Do te behesh teze nuk je e lumtur?

-Por thoshe gjithmon qe eshte shpejt s'ke dashur asnjeher te kesh nje femije kaq e re?

-Tani ndodhi edhe pse nuk e prisja perseri jam e lumtur,pastaj atehere kur e thosha isha
me Endrin,me Andin eshte ndryshe,edhe pse s'do doja te ndodhte ne kte periudhe qe po kaloj tani kaq shume probleme.

-Por ke qene gjithmone e kujdesshme,nuk i harroje asnjehere pilulat pa marre.

-Kjo ndodhte kur isha me Endrin,por pastaj qe kur u lidha me Andin cdo gje u be rremuj i harroja gjithmone,ndaheshim bashkoheshim,dhe ja ku jemi do behesh teze,me fal qe prisha
radhen,-qeshi ajo.
Teisa shkoi e perqafoi.

-dhe jam e lumtur qe do me besh teze,-i tha duke i prekur barkun.

-Je e lumtur me Andin?

-Edhe pyet,ti e di sesa e dua.

-Po Andi e di qe do keni nje bebe? Cfare thote?

-Ai as nuk e di nuk ia kam thene akoma,kur te ikim nga ketu do ia them,-tha mendueshem.

-Cfare ke qe mendohesh?-e pyeti Teisa duke e puthur ne koke.

-Asgje,u mundua ajo te mbante lotet,-do me mungosh.

Do te ikte dhe Teisa do i mungonte shume,edhe pse ziheshin shume here por fundja ishte motra e saj,ajo kishte qene gjithmone per te.

Teisa e perqafoi fort.

-Mos bej keshtu,tani qe do kem dhe nje mbese ose nje nip,nje arsye me shume,do vij te takoj edhe sikur te shkosh ne fund te botes.

I bie tel dhe pa se ishte Andi.

-Ku je Enn,te thash mos dil vetem,-i tha i shqetesuar.

-Jam ne shtepi,tani do vij

-Ok me prit aty ,se po vij te marr,me cmende Enn te thashe mos dil vetem,-i bertiti ai.

-Ok ok qetesohu zemer nuk ka ndodhur asgje.

Bie zilja e deres,ishin prinderit,Eni u cua nga shtrati dhe po zbriste shkallet ndeshi syte e te atit.