Trekendesh dashurie

Pjesa 25

Pjesa 25

Ajo u drejtua nga shtepia dhe hyri brenda ku sapo hyri te gjithe i kishin ngulur syte.

-Pse me shikoni kshu,-i tha ajo dhe ngjiti shkallet per ne dhomen e saj.

Ishte aq e acaruar sa nuk dinte cte bente.

-En eja ketu se kemi shume gjera per te folur,-i tha i ati.

-Po pse moj vajze po ku gabuam me ty qe sillesh keshtu,ku gabova une si nene me ty,qe ti s'degjon kurre se cte themi. Cdo gje e themi ne te miren tende moj eni,-i tha e ema dhe syte iu mbushen me lot.

Perse shkon pas atij djali moj Eni?

-..E dua ate djale,e dua ,- bertiti ajo ,- dhe kte radhe nuk do bej se c'thoni ju. Nuk mund te me ndani prej tij,vetem nese me vrisni mund te me ndani,por te gjalle kurre.

-Mama lere se eshte e acaruar,-i tha Teisa.

-Ik ne dhomen tende En.

-Po pse pikerisht ate djale moj Eni?

-Me lini te qete,-bertiti ajo duke perplasur me force deren e dhomes se saj dhe u shtri mbi shtrat duke qare,nderkohe laki i shkoi prane dhe u shtri dhe ai prane saj.

Ajo e perqafoi,ndjehej shume e merzitur,nga njera ane Endri,pastaj mami ,babi dhe Teisa,dhe nga ana tjeter Andi qe ishte zhdukur,i dukej sikur po cmendej .

Po i plaste koka,askush nuk e perkrahte dhe askush nuk e kuptonte,vendosi mos te
shkonte ne pune fare nuk kishte as nerva te shkonte dhe ne pune.

Mes loteve dhe mendimeve e kishte zene gjumi,laki rrinte zgjuar prane saj dhe e shikonte me dy sy te trishte. Pastaj u cua te ikte,hapi me dhembe dritaren e dhomes se Enit dhe u hodh jasht.

Ishte rreth ora 3 e nates,degjohet zeri i Enit,e ema vrapon per ne dhomen e Enit.

-Eni ,Eni - e therret,dhe ndez driten i afrohet dhe e sheh qe fliste percart.
Teisa shkon me vrap pas te emes.

-Cka ndodhur mama degjova Enin qe therriste.

-Po flet neper gjume, Eni nuk eshte mire eshte shume e nxehte,madje sot kur erdhi ne shtepi erdhi neper shi ishte ber uje,kushedi sa ka ecur neper shi.

-cfare po ndodh me kete vajze keshtu. Eni shpirti mamit,-e ema e perqafonte dhe qante Teisa i vuri buzet ne ball,Eni ishte e mbytur ne djerse.

-O zot ajo po digjet eshte shume e nxehte,floket i ka uje,En me degjon hapi syte cfare ke keshtu En,-i pergjerohej e motra.

-Andi,ku eshte Andi,- degjohet nga buzet e Enit,- Andi ku je?

I ati rrinte mbeshtetur te dera dhe me duar kishte mbuluar fytyre.

-Eni jam une shpirt i mamit cke keshtu,-e ema e perqafonte fort.

-Andiii,dua Andinn,-me lini te qete se po me mbysni.

-Duhet ta cojme ne spital,eshte shume e nxehet nuk mund te bejme asgje ne
shtepi. Ajo as nuk e di se cthot ,nik eshte ne vete fare.

E moren Enin dhe u nisen drejt spitalit.

Kishin kaluar disa dite qe Eni ishte shtruar ne spital,mezi i kishte zbritur
temperatura,kishte marre nje ftohje te rende per shkak te atij shiu te asaj
dite,por tani ishte me mire.

Ishte mbremje,gjerat ishin qetesuar,prinderit dhe Teisa nuk i kishin permendur me asgje,as Endrin nik e kishte pare me,madje as Andin nuk kishte marre me vesh asgje
per te. Ishte akoma ne spital dhe ishte merzitur nuk i rrihej me aty,i dukej dita e gjate sa nje vit,edhe pse sot iknin e vinin gjithe diten te gjithe koleget e punes. U cua dhe shkoi drejt dritares te pinte nje cigare edhe pse e dinte qe sduhej.

Degjohet e trokitura e deres se dhomes se spitalit ku rrinte Eni,- ajo ktheu koken.

-Hyr,

-Eni ke nje vizite,-i thot infermierja edhe pse orari i vizitave ka mbaruar ,por meqe eshte djale bukurosh bera nje perjashtim,-qeshi ajo,-dhe nuk duhet te pish cigare En
ok

-Do jete ndonje nga koleget e punes mendoi Eni.

-Jo jo mos e fut thuaj qe jam ne gjum,thuaj te vij neser,jam e lodhur per sonte nuk mundem me. Pastaj e the dhe vete qe orari i vizitave ka mbaruar dhe te lutem
vetem kte cigare dhe do fle pastaj.

-Ok ska gje per cigaren po ta fal sot,por ne fakt djali insistoi me tha se donte te shikonte me patjeter,nuk munda ta ndaloj.

-Ok pra fute brenda,-tha eni me pertese dhe hodhi veshtrimin nga dritarja.

Pastaj mbylli syte,duke mendur se kush mund te ishte, ai hyri brenda dhe u afrua drejt saj.