Trekendesh dashurie

Pjesa 84

Pjesa 84

Ishte nje dite e ftohte,te gjithe njerezit iken,Juli hipi ne makine dhe ndoqi me sy makinen e Teises qe u largua,iu kujtua perseri Eni,Ah ajo Eni!!!Ndoshta sdo e shihte me
per shume kohe.

Dhimbja e madhe e saj,iu kujtua perseri momenti qe ajo ra pa ndjenja ne krahet e tij,fytyra e saj e trishtuar e perlotur e ber akull e ftohte. I dhimbsej me shpirt kur e pa
ashtu,Andi do cmendej nese do e shihte ne ate gjendje.

-Atehere nxito se do ikim,nuk mund te rrim me ketu. Cfare po mendon?-i tha Aldi Julit duke e prekur ne sup -po mendon akoma per ate vajzen apo jo,te dashuren e Andit.

-Mendoj se duhet ti themi te verteten sido qe te shkojne punet eshte e drejta e saj qe ta dije qe Andi eshte gjalle.

-Mjaft tani dhe ti e di qe nuk duhet tia themi. Cdo gje qe po bejme eshte per te miren e Andit,nuk dua qe te zbulojne qe Andi eshte gjalle pasi kerkohet gjithandej. Pastaj vajzen
duhet ta mbajme larg nga keto pune,nuk kam ndermend te rrij dhe te mbroj dhe vajzen,pastaj vajza pret dhe nje femije,nuk dua ti ndodhi asgje e keqe, mos u merakos per
vajzen do behet me mire,sdo i mungoj asgje as asaj dhe as femijes,do bej te mundur cdo gje. Tani dua vetem qe Andi te sherohet te behet mire dhe asgje tjeter,edhe pse shpresat jane te pakta,megjithate do duhet shume kohe,- shfryu ai i merzitur Aldi,-dhe
ate kucken qe e qelloi do ma lini mua,ajo eshte e imja,do mallkoj diten qe ka ardhur ne kete bote. Besoj u kuptuam Jul,Enin e dua larg cdo gjeje,me kupto eshte per te miren e
saj dhe te Andit.

-ke te drejte,duhet te mendojme per shendetin e tij kjo eshte me e rendesishmja per ne,- tha Juli dhe iken
Andi ishte derguar ne menyre te fshehte ne nje spital te Gjermanise. Pasi ne spitalin e Tiranes nuk kishte me asnje shprese per te. Ishte ne gjendje kome,vellezerit e tij kishin
vendosur ta mbanin te fshehte dhe larg nga gjithcka,madje dhe nga Enni.

Teisa e coi Enin ne shtepi dhe e shtriu ne shtrat,u drejtua per ne kuzhine,
pas pak vjen dhe e ema dhe shkon ne dhomen e Enit.

-Ishte zgjuar Eni?-e pyeti teisa te emen kur shkoi ne kuzhine.

-Jo flinte akoma,si do ia bejme me kete vajze more zot,- tha ajo e deshperuar.

-Nuk e di ma,nuk e di nuk e shoh me dot ashtu.

-si shkoi varrimi?

-Si do shkonte,me duket sikur varrosen Enin. Nuk e shikoja dot ashtu,vertet nuk e duroja
ate njeri,por as Enin nuk e shoh dot ashtu. Nuk di cte bej si ta ndihmoj,-tha e perlotur.

-Do i kaloj,do duhet kohe por do i kaloj. Nuk mund te bejme asgje Teisa,e dinim fundin e
tij,po te na degjonte ne sdo i kalonte keto qe po kalon.

Teisa e pa dhe nuk foli,shkoi ne dhomen e Ennit e cila flinte akoma,- i jepnin vetem ilace gjumi,nuk dinin cte benin tjeter me te. Nese ajo ishte zgjuar dhimbja qe kishte brenda saj
do e derrmonte,ajo u ul ne gjunje prane shtratit te Enit e perlotur dhe i ledhatoi fytyren.

-Pse zoti te denoi keshtu moj shpirti i motres.

***
Pas disa diteve familja e Enit bashke me Enin u laguan nga Shqiperia drejt Italise.

Per te gjithe filloi jeta normale si gjithmone,vetem per Enin nuk filloi asgje,ai vend i kujtonte vetem te shkuaren,si do jetonte tani pa Andin.

E kalonte gjithe kohen e mbyllur ne dhomen e saj,nuk donte te shihte askend,as te fliste,as te hante. Madje as te merrte me fryme.

Enni u mbeshtet prane dritares,jashte binte shi qe perplasej furishem ne xham. Vuri doren ne xham dhe mbylli syte dhe iu shfaq ai,kujtimet dhe ditet me Andin,kishte nevoje
ta ndjente prane saj,sa shume qe i mungonte,u cua u vesh mori makinen dhe doli,u nis per te shtepia e Andit ne plazh,atje ku kishin kaluar ditet me te bukura sebashku,atje ku
ishte mbreteria e puthjeve dhe perqafimeve te zjarrta te tyre,atje ku kishte fjetur e ishte zgjuar prane tij.

Arriti,iu prene gjunjet kur arriti para deres,hapi deren dhe hyri brenda,ai nk ishte me.

I shfaqej fytyra e tij e qeshur .

-“TE DUA SHUME ENN” sa i mungonte ta degjonte kete fjale,sa here ai e perqafonte e puthte.

Nata e fundit qe kishin qene aty ishte kur i kishte vdekur nena,pastaj ishin larguar.

Nena dhe Andi dy njerezit qe donte me shume dhe tani nuk kishte me askend,askend,kishte mbetur vetem.

Mbi divan pa bluzen e tij,e mori dhe e shtrengoi mes kraheve te saj duke e puthur,ajo bluze mbante akoma aromen e tij.

-Me mungon,me premtove se do ishe gjithmon me mua,- peshperiti e perlotur.

U drejtua ne dhomen e gjumit dhe u shtri ne shtratin ku kishin fjetur e ishin zgjuar bashke. Shtrati ishte ashtu sic e kishin lene ate dite qe ishin zgjuar e kishin ikur,aroma
e tij ishte akoma aty ne ate shtrat. O zot si do jetonte pa te,e torturonte kjo ide. Pa njerin nga telefonat e tij mbi komedine,,zgjati doren e saj duke u dridhur dhe pa fotot qe kishin bere se bashku,fotot qe i kishte ber Eni sa here qe ai flinte,videot duke u
puthur duke qeshur.

-Cfare ben En? Eja ketu.

-S'po me flihej dhe po te filmoja kur flije ,ej shiko ketu hahahhahah.

-Te dua shume e di apo jo. Nuk mund te jetoj pa ty Andi,me premto qe do jesh gjithmone me mua.

-As une pa ty Enn,do jem gjithmone me ty,te premtoj.

I ra telefoni nga duart,perse nuk mund te ishte perseri prane tij,perse zoti ia risolli dhe pastaj e largoi nga ajo? Perse nuk e kishte mbajtur premtimin qe i kishte bere?

Zgjati doren te merrte telefonin qe i ra ne cepin e kembes se krevatit,pa varsen e Andit,ate qe kishte humbur,iu kujtua qe e kishin kerkuar ate dite.

Buzeqeshi hidhur e mori dhe e vuri ne qafen e saj,pa dhe unazen e saj qe mbante ne gisht qe ai i kishte dhuruar kur i kishte kerkuar te behej e fejuara e tij,sdo ndahej kurre nga keto dy gjera.

-En shpirti im,- degjoi nje ze.

Ajo ktheu koken e habitur me dy sy te trishte e te perlotur u cua dhe u ul ne shtrat.

-Andi,je ti,- i tha duke i ledhatuar fytyren per te kuptuar nese ishte ne enderr apo jo.

-Me thuaj qe nuk jam ne enderr te lutem Andi,ti ke vdekur me le vetem - i tha duke qare.

-Shpirti im nuk je ne enderr jam kthyer vetem per ty dhe nuk eshte e vertet qe kam vdekur,jetoj En,une jetoj per ty,asgje smund tme ndaj nga ty,me mungon e di apo jo,eja
prane meje pse nuk me perqafon,te premtova qe do jem gjithmone me ty. Dhe une i mbaj premtimet Enn,- i tha ai dhe u afrua e perqafoi fort duke hequr bluzen e tij nga krahet e
saj e cila e shtrengonte fort,cfare ben ketu vetem.

-Erdha sepse me ka marr malli per ty Andi,nuk jetoj dot pa ty,te lutem me thuaj qe nuk jam ne enderr te lutem,se po cmendem,- i tha duke qare.

-Nuk dua te shoh duke qare,te thashe qe nuk je ne enderr jam ketu me ty,-ajo e perqafoi fort,vetem ne ate moment e kuptoi qe nuk ishte ne enderr kur ndjeu krahet e tij qe e
shtrengonin.

-Andi shiko kam gjetur dhe varesen tende,- i tha duke qeshur duke e pare ne sy.

-Dua ta mbash ti En. Pastaj ajo afroi buzet ta puthte,nese kjo ishte reale donte te ndjente buzet e tij,pastaj e terhoqi Andin ne shtrat.

-Te lutem mos me ler te fle,nese eshte enderr nuk dua te zgjohem,iu lut e perlotur mes puthjeve.