Trekendesh dashurie

Pjesa 71

Pjesa 71

Ne shtepine e Enit te gjithe ishin merzitur nuk dinin asgje mbi fatin e Enit,nuk dinin as ku ta kerkonin.
Ne ate shtepi kishte rene petku i zise se zeze.

Dikush i ra ziles,Teisa vrapoi te hapte deren.

-Jooooooooo - uleriu me sa kishte ne koke.

Ndeshi syte e tij te perlotur qe shtrengonte dhe mbante ne krahe trupin e pajete e Enit.

-Eniiiiiiiii,Eniiiiiiiiiiiiiiii - uleriu duke ia marre nga krahet dhe e shtrengonte fort ne krahet e saj, - shpirti motres,zgjohu Eni te lutem,te lutemmmmmmmmmmmm Eniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii.

E ema vrapoi ne dhomen e Teises.

-Teisa teisa zgjohu eshte vetem nje enderr Teisa, - i thirri dhe e shtrengoi ne krahet e saj.

-Eni mama,Eni e ndjej qe nuk eshte mire kisha ne duar trupin e saj te pajete, - tha duke qare.

*****
Kishte kaluar me shume se nje jave,Ermali dhe Andi ishin ulur jashte,duke biseduar.

-Flitej se Endri nuk kishte arritur ti mbijetonte plageve te marra.

-Me ne fund nje lajm i mire,- mori fryme i lehtesuar Ermali.

-Ate fund meritonte ai perbindeshi,po me ate Jolen cfare u be? - e pyeti Andi.

-I thash cunave ta lene te lire dha urdher Juli te lihej e lire,ca mund te benim tjeter? Ca doje me nga ajo?

-Ka dicka qe s'me bind te ajo nuk e kuptova kurre shkakun pse iu kundervu Ennit,pse me urrente.

-Ate e rregullojme kur te duam,por sbesoj se perben ndonje rrezik,ska ca na ben,tani kushedi nga e ka mbajtur frymen eshte vetem e frikesuar.

Doktori i beri me shenje Andit qe ta ndiqte.
U cua dhe shkoj pas tij,pa se Enni ishte zgjuar pas kaq shume diteve.

-Kemi lajme te mira - i tha doktori,vajza eshte shume me mire,gjithashtu dhe femija qe
prisni.

Ai shkoi drejt Ennit dhe e puthi ne ball,me ne fund cdo gje po shkonte mire,ndjehej i lumtur qe ajo u zgjua.

-Ej vogelushja ime te dua shume Enn,o zot mezi e kam pritur kete te zgjohesh, - i peshperiti ai duke prekur barkun e saj.
Me trembe mendova se po te humbisja ty dhe beben tone,pse nuk me kishe thene asgje?

Ajo buzeqeshi duke ledhatuar fytyren e tij.

-Eshte dhe e drejta ime qe ta dija apo?

-Sigurisht,-i tha ajo.

Ai u afrua dhe e puthi.

-Doja ta thoja kur te largoheshim nga ketu,kur cdo gje te mbaronte dhe te ishim vetem une dhe ti dhe e dija qe nese ta thoja do rrije gjithe kohen duke u kujdesur vetem per mu -qeshi ajo.

Ai e perqafoi.
-Eshte detyra ime te kujdesem per ty,ishte shkaku im qe je keshtu,-tha
ai si i zene ne faj - por tani mbaroi En.

-Jo nuk ishte faji yt ,por Andi ende ska mbaruar akoma.

-Pse mendon keshtu,te premtoj qe do jesh e sigurt sdo te ndodhi me asgje as ty dhe as bebes tone.

-Andi ate dite qe me rrembyen atje ishte dhe Jola.

-E dija smund te ndodhte ndryshe,por nuk e kuptova kurre shkakun.

-Andi ajo me tha se je vrasesi i babait te saj,- i tha Enni me sy te trishtuar.

Ai heshti nje cope here nuk ishte e mundur.

-Atehere kjo i shpjegon te gjitha pse ajo ka pasur kete sjellje - tha ai i habitur.

-Cfare ke ndermend te besh nuk dua te ndodhi asgje e keqe Andi me kupton apo jo.

-Nuk e di Enn,por ajo eshte zhdukur per momentin - i tha ai duke e perqafuar, - sdo ndodhi asgje te premtoj.

-Andi te lutem qendro larg nga ajo.

Ishte pothuajse muaji i fundit i vjeshtes,koha ishte e ftohte e trishte e zymte. Shirat kishin filluar,kishin kaluar dite dhe Enni ishte me mire,u cua nga shtrati dhe u afrua
prane dritares.Shihte shiun qe perplasej me force ne xham ishte merzitur ne ate dhome
spitali aty mbyllur.Andi pjesen me te madhe te kohes e kalonte me Julin dhe Ermalin duke rregulluar punet e tyre dhe kthehej vone. Enni ishte dhe e merzitur per nenen,
kishte folur me Teisen para disa diteve dhe ajo i kishte thene qe ishte keq akoma asnje permiresim donte te shkonte ta shihte,te pakten tani qe ndjehej me mire.

Erdhi Andi e pa qe ishte prane dritares shkoi drejt saj dhe e perqafoi.

-Jam merzitur nuk dua te rrijme me ketu.

-E di por te thash qe sapo te jesh mire do ikim nga ky spital,dhe sapo te rregulloja disa pune.

-Dua te dal nuk dua te rri me ketu tani jam me mire.

-Ok dalim atehere ku qendron problemi - i tha ai duke e puthur.

-Me mungon e kupton apo jo, - peshperiti ajo.

-Ej po une jam ketu.

-E shoh qe je ketu,-qeshi ajo ,- ne fakt po thosha kur nuk je me mungojne puthjet e tua,prekjet buzet e tua. Pastaj sa here qe iken jam ne ankth nese je mire,cfare po ben.

Ai qeshi duke e shtrenguar ne krahet e tij.

-Kaq shume me do?

Ajo u kthye nga ai duke e shikuar ne sy dhe duke prekur fytyren e
tij me duar.

-S'do e besoje por te dua me shume se jeten time,nuk e di cdo beja pa ty.

Ai e pa ne sy iu kujtuan ato 5 vjet ne ate qeli te ftohte burgu ku enderronte te degjonte keto fjale nga Enni,as vete nuk e kuptonte si kishte jetuar aq shume vite larg saj. Nese do i duhej ti perseriste ato vite larg saj sigurisht qe nuk do mundej,te gjalle askush smund ta mbante larg saj.