Trekendesh dashurie

Pjesa 65

 Pjesa 65

Eni shkoi drejt shtratit te nenes dhe e puthi ne balle,pastaj i mori
doren dhe ia shtrengoi.

-Me vjen keq qe e gjete ne kete gjendje,ka dite qe nuk permendet,-i tha Teisa duke i shkuar prane,-ditet e para kur u semure te kerkonte vetem ty,provoja te merrja ne tel por e kishe gjithmone te fikur. Mendova se do jesh larguar nga Italia.

Eni e perqafoi.

-Kam qene prane Andit. Andin e plagosi policia me urdher te Endrit.

-Cfare po thua?-u habit ajo.

-Po po ,sikur ta dish sesi kam qene ,ai mezi u permend,ne nje moment mendova se e humba,-tha dhe nga syte i rreshqiti nje lot.

-Ne vjen keq -i tha Teisa,me vjen keq qe cdo gje po e kalon vetem pa pasur prane ne familjen tende,pa me pasur prane mua qe jam motra jote me e madhe.

-Si eshte Andi? O zot kushedi si ke qene dhe ti ?

-Me mire eshte tani,e si do isha sa nete duke qare dhe sa nete pa gjume prane tij kam kaluar.

Teisa e perqafoi.

-Tani mbaroi En ai eshte mire mos u merzit me,kujdesu per veten ti pret nje femije dhe sduhet te jesh e stresuar kaq shume.

-Po nena sa dite ka qe eshte semure,-e pyeti Eni.

-Ka disa dite,te kam telefonuar gjithe keto dite por asgje.

- Me vjen keq por Andi thote se atje ku po rrime nuk lejohen telefonat per shkak se eshte cdo gje e fshehte dhe nese mbajm telefonat ndezur per nje kohe te gjate mund te
lokalizohet vendndodhja e personave qe kerkohen qe ndodhen ne ate ndertese prandaj e
kam pasur te fikur telefonin.

Eni vendosi ta kalonte naten ne spital prane nenes rrinte zgjuar prane saj me shpresen se mos zgjohej,pastaj e kishte zen gjumi.

Nena zgjohet dhe sheh Enin qe flinte me koken prane saj,i ledhatoi floket si ateher kur Eni ishte e vogel.

-Bija ime - peshperiti ajo.

Eni ndjeu doren e saj dhe u zgjua.

-Si je ?-e pyeti dhe e perqafoi.

-Eni e dija qe do vije.

-Po si sdo vija cfare po thua ti e di qe te dua shume,-i tha Eni dhe e puthi.

-Te pash ty ne enderr gjithe kete kohe qe fjeta,ty dhe djalin qe ti do,te pashe qe ishe bere nje nuse e bukur qe qeshje e vallezoje dhe kto syte e perlotur e te trishte i kishe te
lumtur e te qeshur moj Enni. Pastaj pash djalin qe te do qe ne fund te endrres te leshoi doren dhe iku,bej kujdes moj bije dicka e keqe po te vjen verdalle dhe ju mbushen syte me
lot.

-Nene eshte vetem nje enderr,mos u merzit une do jem mire,tani rendesi ka qe ti te jesh mire dhe te cohesh nga ky shtrat nuk dua te shoh keshtu,ti ke qen gjithmone e forte.

-Ah moj Enni ditet e nenes po mbarojne por doja te shikoja ty te lumtur para se te mbyll syte.

-Po une jam e lumtur.

-Po syte e tu jane gjithmone me lot moj bije,ti je e lumtur se ke ate djalin ne krah,ai djale te ben te lumtur,por njerezit verdall te trishtojne.

Dhe ishte e vertet ajo qe i thoshte nena,i vetmi qe i falte lumturi ne kete bote te trishte ishte AI,Andi,,vetem kur ishte prane tij ne krahet e tij ndjehej e lumtur.

Enni e kaloi naten aty ne spital,i kishte zene gjumi te dyja me Teisen,
ne enderr pa veten e saj qe luante dhe puthej me Andin ne nje dhome,pastaj pa dike me nje maske ne fytyre qe shkoi drej tyre me pistolet ne dore dhe qelloi Andin per vdekje,pastaj u drejtua te qellonte dhe Enin,hoqi masken iu duk fytyr familjare por nuk
arriti ta njihte.

-Ti dhe femija yt nuk duhet te jetoni,-peshperiti dhe terhoqi kembezen e pistoletes.

-Joooooooooo,-uleriu Eni dhe u zgjua.

-Eni Eni ,-e zgjoi Teisa -zgjohu eshte vetem nje enderr,vetem nje enderr asgje tjeter.

-Me duhet te iki jam e sigurt qe Andit i ka ndodhur dicka ,-tha duke qare.
Hodhi syte nga nena ajo flinte,me duhet te iki smund te rri me ketu.

-Ej ku do ikesh eshte ora 4 e mengjesit,eshte erresire mere Andin ne telefon fol me ate . Ai eshte mire En eshte vetem nje enderr.

Eni e telefononte por i dilte i fikur,edhe Juli po ashtu.

-I kan te fikur,duhet te iki e ndjej qe ka ndodhur dicka.

-Mos bej keshtu,ca do i ndodhi atje ku eshte ai,nuk mund te ikesh.

-Do iki nuk mund ta le Andin vetem me jep makinen tende te lutem,nuk mund te pres deri sa te vij Juli.

-Ok por bej kujdes Enn.

Enni vrapoi jasht,donte te shkonte sa me pare te Andi.

Po drejtohej drejt makines dhe kur po hapte deren,dy meshkuj i afrohen.

-Cfare doni ?-i thot ajo.

-Duhet te vish me ne.

Ajo nxiton te futet ne makine por ata e marrin me force i mbyllin gojen dhe e fusin ne makine,i lidhin dhe syte,udhetojne per me shume se nje ore.

E marin dhe e cojne ne nje shtepi jasht qytetit,e lidhin dhe e fusin ne nje dhome.

-Me leshoni cfare dreqin doni nga mua bertet Eni,pastaj i lidhin dhe gojen.

-So e marresh vesh shume shpejt se cfare duam,-i thane duke qeshur.

Enni ndjehej e derrmuar,kishte ftohte,nuk e dinte kush ishin dhe cfare donin nga ajo.

Kishte rreth nje ore qe ishte aty,ishte nje dhome e vjeter dhe e ftohte,me ca mobilje te vjetra.
Ennin e kishin ulur ne nje karrige dhe e kishin lidhur,nuk mund te levizte as te bertiste dhe as te shikonte,i kishin mbyllur dhe syte.

Degjoi zera dhe te kercitura takash,qe vinin drejt saj ,u hap dera dhe dikush qe foli.

-Shiko shiko ke paskemi ketu.