Trekendesh dashurie

Pjesa 39

Pjesa 39

Eni zgjati doren dhe mori pistoleten e Andit,veshi xhinset dhe kanatieren dhe pistoleten e vuri mbrapa pantallonave duke e mbuluar me kanatieren,zbriti shkallet dhe shkoi hapi deren.

Pa se nje mashkull ishte i kthyer me shpine dhe pinte cigare,sapo ajo hapi deren ai u kthye drejt saj.

Ishte Fabio.

-Pa shiko ke paskemi ktu,-tha ai duke qeshur hodhi cigaren ne toke dhe e
shkeli.

-Shoh qe jetonke me Andin tani,-tha dhe u drejtua te futej brenda. Eni vuri
doren te dera duke mos e len te futej.

-Cfare do,-e pyeti ajo

-Shoh qe qenke ngritur ne humor te keq sot eeee. Mos valle vellai im qenka lodhur me ty,normale ai keshu eshte lodhet shpejt me nje femer.

-Te pyeta cfare do,nuk eshte nevoja te besh komente,-i tha Eni duke e pare me inat.

-Dua te flas me Andin,por shoh qe s'paske ndermend te me fusesh brenda.

-Andi po fle,kur te zgjohet do i them qe kalove ktej,- tha ajo

-Atehere po e pres deri sa te zgjohet.

-Te thash qe kur te zgjohet do i them qe kalove,-i tha Eni dhe i mbylli deren. Qe te dy urreheshin dhe dukej qarte.

Eni shkoi pergatiti nje kafe dhe u ul ne divan, laki i shkoi prane duke u ferkuar te kembet e saj.

-Ke uri eee,u cua dhe shkoi drejt kuzhines dhe i dha dicka per te ngrene.

Ne ate moment Eni ndjen krahet e Andit qe e perqafojne.

-Ej miremengjes gjumash...

-Miremengjes zemer u zgjova dhe pash qe nuk ishe,do doja te ishe aty,-i tha ai duke e puthur dhe e perqafoi perseri.

-U cova sepse ra zilja e deres dhe ishte Fabio,nuk doja te zgjoja,Fabio donte te
takonte.

-Ca donte qe ne mengjes?

-Nuk me tha asgje,-i thash qe ishe ne gjume.

-Po i thash qe do shkoja ne darke ta takoja,sa acarues qe eshte
.
-Do te vonohesh?

-Do shkoj te shoh cfare do dhe do kthehem shpejt.

Andi duke prekur trupin e saj i shkoi dora te pistoleta qe Eni kishte vene mbrapa pantallonave.

-Cne pistoleten time ti,-tha ai i habitur.

-Me duhet te mbroja ty kur flije - qeshi ajo,e kishe len mbi komedine dhe kur erdhi Fabio mendova mos ndoshta eshte policia,dhe s'me shkoi mendja ku ta fshihja tjeter ose mendova se do jete ndonje qe na urren i tha ajo duke qeshur,pastaj u be serioze.

-Gjithsesi nuk dua ta shoh as ty kete. Nuk e mendoj jeten time keshtu me ty.

-Te premtoj qe kur te largohemi qe ketu cdo gje do ndryshoj,-i thot duke i
ledhatuar floket.

Sa do donte dhe ajo qe te ndryshonin keto gjerat,te ndryshonin njehere e
pergjithmone.

Ne ate moment e telefonon Teisa,ajo e sheh por nuk e hap.

-Pse nuk e hap,-i thot Andi.

-Nuk dua te flas as me te,e di qe do filloj te ma bej koken lemsh.

-Gjithsesi do jete ne merak per ty,eshte motra jote dhe normal qe shqetesohet per ty.

Eni nuk e hap. Ajo vazhdon ta telefonoj.

-Cfare do Teisa?

-Ku je? Jola me tha qe ke dale,pse nuk pergjigjesh? Eja shpejt babai eshte semur e kemi shtruar ne spital.

-Cfare ka ndodhur ?

-Infarkt...

-Cfare thua si eshte tani??! Ok po vij,per 10 min jam aty,-tha dhe e mbylli tel.

-Cfare ka ndodhur,-e pyeti Andi kur e pa ashtu te shqetesuar.

-Babai nuk eshte mire,me duhet te iki.

-Atehere po vij me ty.

-Jo me mire jo mami dhe Teisa do jene atje,nuk dua qe ato te fillojne me ty.

-Ok por te pakten po te shoqeroj,-i tha ai hipen ne makine dhe u nisen drej spitalit. Kur arriten,Eni u fut brenda pa se mami Teisa ,Jola dhe Endri ishin aty ne dhome dhe po e shikonin.Andi po shkonte pas saj.

-Andi me prit ketu ne korridor,qenkan te gjithe aty brenda.

Ai e puthi dhe i leshoi doren.

Ajo u drejtua me vrap brenda,Teisa e perqafoi kur e pa,ndersa e ema e veshtroi dhe as nuk i foli,dhe ia hidhte fajin Enit qe ai ishte semurur.

Babai i thane qe akoma nuk dihej nese do te ishte me mire apo jo,pastaj te gjithe dolen nga dhoma. Eni u ul prane shtratit te babait dhe i mori doren mes duarve te saj duke i puthur doren,iu mbushen syte me lot. I kujtohej qe babai ishte ai qe e
llastonte me shume edhe kur ajo nuk kishte te drejte,i vinte keq nese ai ishte i shtrire ne ate shtrat per shkak te saj.

-Me fal baba nese je keshtu per shkakun tim,por ti gjithmone me ke thene e me ke mesuar qe ne jete duhet te ndjekim ate rruge qe na thot zemra sepse vetem keshtu do te jemi te lumtur dhe une nuk mund te beja ndryshe. Dua te dish qe une jam
mire jam e lumtur me rrugen qe kam zgjedhur dhe dua qe dhe ti te jesh mire dhe te jesh i lumtur per mua nuk dua te shoh te shtrire ne kete shtrat,me fal nese eshte faji im.

Pas pak Jola futet brenda dhe e prek nga supi.

-Ej mos u merzit,mos bej keshtu nuk eshte faji jot,do e shohesh qe do behet me mire,-i tha dhe e perqafoi.

Eja dalim jasht.

Eni nuk foli,por fshiu syte dhe doli jasht por pa se Andi nuk ishte.

-Po Andi?- e pyeti ajo Jolen.

-Iku,mamaja jote desh e hengri te gjalle aty ne korridor,por ai nuk i foli fare dhe Endri nuk e la te qete,por ai nuk i foli as Endrit i hipi makines dhe iku.

Ne ate kohe Enin e merr Andi ne tel.

-Andi ku je?

-Zemer dola te bleja cigare,dil jasht po kaloj te marr.

-Tani nuk mundem do rri ketu sot.

-Nuk mund te rrish aty te coj une prap me vone. Nuk me pelqen qe eshte dhe ai Endri aty.

-Andi do rrij ketu babai nuk eshte mire dhe nuk me intereson ai ,por ti shpirti im.

-En te coj une prap me vone kur ai te ket ikur.

-Andi mos bej keshtu.

-Ok atehere bej kujdes. Te dua shume. Gjithsesi po kaloj prap me vone
qe te shoh.

Enni e kaloi naten ne spital prane babait te saj. Andi nuk kishte kaluar ta takonte,pasi Fabio i kishte gjetur me deomos nje pengese. Andi e kishte
telefonur Enin i kishte thene qe nuk mund te shkonte.

Fabio donte me patjeter ta mbante larg nga Eni,i duhej te zbatonte marreveshjen qe kishte ber me Endrin.

Kishi kaluar disa dite,babai i Enin akoma nuk kishte asnje permiresim,Eni i kishte
kaluar ne spital keto dite. Andin as nuk e kishte pare,vetem flisnin ndonjeher ne tel. Ishte e shqetesuar dhe per te qe ishte zhdukur ashtu.

Ishte ulur aty ne koridorin e spitalit se bashku me Jolen.

-Po dal jasht te pij nje cigare ,-i tha Jola dhe iku.

Eni ndjen dike qe e prek te supi.