Trekendesh dashurie

Pjesa 43

Pjesa 43

Enni kur e pa qe Andi po e priste,shpejtoi hapat dhe u kthye perseri brenda ne spital ,nuk donte me as ta shihte pas asaj qe beri.

-Enni,-i thirri ai dhe i vrapoi pas.

-Enni ndalo duhet te flasim. Nuk mund te ikesh keshtu.

Ajo nuk i foli por vetem ecte me hapa te shpejte. Ai e arriti ne koridorin e spitalit e kapi nga krahu dhe e ktheu nga vetja duke e mbeshtetur ne mur.

-Ej ej ndalo nk mund te ikesh pa degjuar se ckam per te thene.

-me lesho me mua nuk ke me pune.

-En duhet te shpjegoj ate qe ndodhi,nuk dua asnje vajze tjeter dhe ti e di kete nuk eshte nevoja te ta them,te betohem qe mbreme kam
qene komplet i dehur dhe as nuk mbaj mend asgje. As nuk e njoh ate vajzen. E di qe e ka bere cdo gje Fabio dhe nuk e di pse. Ermali me tha qe...

-lere Ermalin dhe Fabion problemet i kam une dhe ti dhe jo Ermali ,-i tha duke e nderprere,-ke qene komplet i dehur??ky eshte shpjegimi jot Andi ?

-En mos bej keshtu jam i sigurt qe ka qene dicka e organizuar,-i tha dhe u afrua ta perqafonte. Me ler te perqafoj.

-Mos me prek,me lesho me ler te iki . As nuk dua te shoh me,mori fund.

Nuk i besohej qe i tha ato fjale,mundohej ti mbante lotet, por nuk mundej,ai djali qe ajo donte me shpirt qendronte prane saj duke i
mbushur mendjen qe ishte e kunderta e asaj qe ajo kishte pare,por ajo e pa me syte e saj,nuk mundej ta pranonte nje gje te tille,sepse e dashuronte me shpirt.

-cfare po thua En,s'besoj se po flet seriozisht?

-Ik me ler te qete -dhe lotet e nxehte i ndjente qe i rreshqisnin ne faqe.

-En ti me njeh me mire se kushdo,nuk mund te me largosh keshtu.

-Andi te lutem ik,njerez te tille nuk me duhen ne jete,paskam harxhuar vetem kohen me ty duke larguar nga vetja njerezit qe me duan,-tha ajo fshiu lotet me duar dhe u drejtua te ikte,por ai u be bish kur degjoi ato fjale,nuk e la te ikte e mbeshteti ne mur dhe e goditi murin me grusht me sa fuqi pati.

Ajo mbylli syte.

-Duke larguar nga vetja njerez qe te duan eee,-i bertiti ai ne fytyre dhe qelloi perseri murin me gjithe forcen e tij.

-Andi mjaft te lutem ,-tha ajo duke qare kur pa doren e tij te gjakosur dhe kur e pa ne ate gjendje.

-Mund te kthehesh me njerezit qe te duan,-i tha dhe iku as koken nk e ktheu me pas.

Enni u ul aty dhe filloi te qante. Donte ta ndiqte ti shkonte pas,por nuk mundej,dicka ishte me e fort brenda saj qe nuk e linte te ngrihej e te shkonte pas tij dhe ajo cduhej te bente pas asaj qe pa,asnje femer nuk mund te mbyllte syte nese shihte njeriun qe
dashuron duke u puthur me dike tjeter. U cua ndjehej bosh,dicka u thye brenda saj. Shkoi te makina dhe iku ne shtepi.

Kishte fjetur pothuajse gjithe pasditen kur u cua pa se ishte darke. Mendoi te shkonte ne pune sepse po te rrinte kot do cmendej nga gjithe ato mendime qe i kishin pushtuar trurin. U vesh shkoi pa babin ne spital pastaj u nis per ne pune.

Kishin kaluar disa dite Andin as nuk e kishte pare me qe nga ajo dite qe ishin zen ne spital. I mungonte shume,i dukej sikur do vdiste pa te.
Nuk mund te jetonte pa te ,larg tij,kishte nevoje per te njelloj sic kishte nevoje per ajrin qe thithte,mendonte qe ndoshta vertet
kishte qen Fabio ai qe i kishte cuar gjerat deri ne ate pike. E urrente ate Fabion  donte te shkonte te kerkonte Andin,por ishte dhe shume kokeforte nuk donte te shkonte ta kerkonte ajo e para.

Ishte mbremje dhe i duhej te shkonte ne pune,u cua me pertese dhe shkoi,si per inat ishte plot me njerez meqe ishte dhe fundjave.

Edhe pse ishte ne pune nuk e kishte mendjen fare aty. Papritur sheh se brenda futet Ermali dhe shkon drejt saj.