Trekendesh dashurie

Pjesa 87

Pjesa 87

Ajo e mori Enin me force dhe e hipi ne makine dhe shkuan drejt spitalit.Pasi arriten e terhoqi nga dora dhe u futen brenda ne spital.

Teisa ishte ne turnin e punes.

-Teisa po shoh mamin tend me Enin ne koridorr,mos i ka ndodhur gje Enit,- i tha nje kolege.

-O zot Enni sdo jete mire,do i kete ndodhur gje,- tha ajo e shqetesuar dhe nxitoi me vrap drejt koridorit,pa te emen qe e terhiqte nga dora.

Shkoi drejt Enit dhe e perqafoi fort,Eni nuk levizi fare. Ajo pa fytyren e Enit te mbytur ne lot.

-Si je ? - e pyeti ajo Enin duke e prekur e duke shikuar trupin e saj,- cfare ka ndodhur,te dhemb gje,cfare ke qe qan Enn,me thuaj? - e pyeti Teisa duke shikuar te emen ne sy.

-Cfare i ke bere,cfare ka ndodhur pse e ke sjellur Enin ketu,- pyeti Teisa te emen.

Ajo nuk i foli fare por terhiqte Enin nga dora dhe ecte drejt koridorit,drejt repartit te gjinekologjise.

-Ku po e con Enin,fol? - i bertiti ajo.
Te pyeta pse e ke sjellur Enin ketu?- i bertiti Teisa duke e ndaluar te emen.

-E degjove se ctha doktori apo jo,ishe aty. Ti je nje mjeke i di me mire keto gjera do qe te vdesi jot moter apo si e ke hallin. Hapu nga rruga,- i bertiti ajo duke e shtyre.

-Mezi e prisje ate pergjigje nga doktori qe te veproje apo jo - i tha ajo duke pare nga Enni.
Sa do donte qe te ishte Enni e dikurshme,ajo Eni qe reagonte ,te ishte Eni qe luftoi deri ne fund per dashurine e saj,qe nuk e trembte asgje,ajo Enni e qeshur.

-Nuk te takon ty te vendosesh per jeten e Enit dhe te femijes se saj. Nuk mund ta detyrosh te bej asgje nese Enni nuk do,- i tha me inat Teisa dhe i hoqi Enin nga duart me force.

-Leshoje Enin,lere te qete se po e cmend.

-En eja te coj ne shtepi,- i tha Teisa, dhe e perqafoi dhe dolen jasht u nisen drejt makines.

U nisen qe te treja per ne shtepi,Teisa me te emen filluan te ziheshin perseri me njera tjetren e te bertisnin me ze te larte.

Eni vuri duart ne veshet e saj qe mos i degjonte dhe mbeshteti koken ne xhamin e makines.
Shikonte te gjitha ato rruge qe kishte kaluar me qindra here me Andin prane,ku kishin qeshur,ishin puthur,kishin luajtur,,mendonte se si do jetonte ne ate qytet pa
Andin. Gjithe keto kohe kishte kuptuar se jeta e saj pa Andin nuk kishte me asnje kuptim,i dukej sikur jetonte kot,jeta e saj ishte bosh.
Kishte kuptuar qe nuk i duhej jeta pa te.

Juli kalonte gjithe kohen ne spital prane Andit.
Po rrinte ne koridor me Aldin dhe Fabion po prisnin te dilte doktori pas vizites qe i beri Andit dhe ti thoshte dicka te re mbi Andin. Sapo doli nga dhoma e Andit ato shkuan drejt
tij.

-Atehere?!- pyeten te tre Juli, Aldi dhe Fabio njeheresh.

-Me vjen keq eshte e kot ta mbajme ne jete ate djale. Nuk ka asnje reagim,nuk mund te jetoje do doja lejen tuaj qe ti shkepusim te gjitha aparaturat nga trupi i djalit.

Pa mbaruar mire fjalen doktori u gjet i rrethuar me tre pistoleta ne koke,nga te tre vellezerit.

-Ai duhet te jetoj be cte duash,ndryshe do te vrasim dhe ty, - i tha juli i nxehur.

-Para familjen tende dhe femijet e tu,pastaj ty,- shtoi Aldi.

-Ne beni cte doni por eshte e pamundur ta mbajme djalin ne jete,djali tashme eshte pothuajse i vdekur.

***
Teisa ,Eni dhe e ema arriten ne shtepi.

-En arritem,- i tha Teisa ndersa e ema iku brenda.

Enni nuk levizi,mbante koken te mbeshtetur ne xham.

-En zemer arritem,te lutem thuaj dicka nuk te shoh dot keshtu,me mungon Eni qe ke qene
dikur,qe ziheshe e talleshe me mua,me mungon motra ime e vogel,te lutem reago thuaj dicka,me godit me bej cte duash,vetem nuk mundem te shoh keshtu. Nuk mundem me En,fol
thuaj cte duash,te lutem En.

-Dua vetem te vdes,e kupton te vdes, pse sme lini te qete,- i bertiti Eni.

-Te lutem En mos thuaj keshtu,- i tha Teisa e perlotur.

U futen brenda,Teisa pa se i ati ishte aty duke u zene me te emen,filluan te zihen e te bertasin qe te tre. Eni mbylli veshet me duar,po e cmendin.

-Mjaftttttttttttttt,- uleriu Enni,- po me cmendi nuk ju duroj dot me,ma keni nxire jeten,shoh qe per ju jam vetem nje barre dhe asgje tjeter.
A keni meduar ndonjeher sesi
jam ndjere gjithe kete kohe apo sesi ndjehem,thoni se mendoni per te miren time,per jeten time,po ju nuk e dini qe jeta ime eshte varrosur me ate njeri. Nuk kam me nje jete,une kam vdekur,bertiti ajo,sme ka mbetur me asgje,asgje,gjithmone ma keni vene
jeten ne nje trekendesh te zgjidhja mes jush dhe Andit,te zgjidhja se ku te shkoja. Po pse smund te ishte dhe jeta ime nje vije e drejte ku te ishit edhe ju edhe ai,- tha duke qare.

-Tani jeni te lumtur apo jo arritet ate qe donit,ai nuk jeton me,por tani qe ai nuk eshte me,nuk me interesoni me as ju,AS JU,- bertiti ajo dhe u drejtua ne dhomen e saj.
Po e shikonin qe te tre,askush nuk foli.

-Mjaft me keto budallalleqe En shko ne dhomen tende ,- i bertiti e ema.

Teisa doli jasht,u ul jasht deres dhe filloi te qante,nuk donte qe Enin ta shihte ashtu,nuk i besohej qe Eni i tha ato fjale,sa do donte te bente dicka per Enin,vetem mos e shihte ashtu,i vinte keq sa i keputej shpirti,do jepte dhe jeten e saj qe Eni mos ishte ne ate
gjendje.

E ema dhe i ati degjohej qe ziheshin akoma.

Pas pak Teisa u cua fshiu syte me duar dhe u nis per ne dhomen e Ennit.

Pa se Eni nuk ishte ne dhome dhe dhoma e Enit ishte kthyer ne anen tjeter.

-Ku eshte Eni?- e pyeti Teisa te emen.

-Ne dhomen e saj,nuk ka zbritur poshte.

-Nuk eshte ne dhome,- tha Teisa dhe shkoi drejt banjos,dera ishte e kycur.

-Enn,Ennnn,hape deren jam une Teisa,Ennn te lutem,- por asnje pergjigje,i fliste pas deres por smerrte asnje pergjigje. Pastaj e shtyu deren disa here me force deri sa e
hapi ,pastaj pa pasqyren e thyer cope e therrime ne toke dhe….

dhe pa Ennin te shtrire ne dysheme te gjakosur.

-Mami babi,- uleriu Teisa,- ejani shpejt Enni.
Ata vrapuan drejt banjos.

-C'ka ndodhur i tha e ema duke ngjitur shkallet dhe shkuan drejt Enit.

-Enni ka prere damaret e duarve,- bertiti ajo duke qare dhe duke mbajtur trupin e pajete te Ennit ne krahet e saj,nga duart e Enit ra nje cope leter ne toke e gjakosur.

i ati i preku doren dhe u zgjat mori letren.

Enni kishte vrare veten nga dhimbja qe e kishte mbytur,dhimbja e kishte mundur kishte arritur ta mposhte t'ia copetonte zemren ne 1000 copa,dhimbja kishte fituar.