Trekendesh dashurie

Pjesa 96

Pjesa 96

Ajo vrapoi jasht doli ne rruge duke thirrur emrin e tij por pa se Andi nuk ishte kishte ikur.

-O zot,- uleriu -cfare bera!!!!

Eni u vesh dhe u nis per ne shtepine e prinderve ata duhej ti jepnin nje shpjegim,sidomos mamaja me Teisen.

Arriti atje zbriti nga makina pa mbyllur as deren dhe shkoi drejt shtepise se saj duke grushtuar deren me force me dy duar.

Teisa vrapoi te hapte deren kush mund te ishte ne kete ore te vone.

Pa enin me nje fytyre te mbytur ne lot dhe floke te ngaterruar.

-Eni zemer cfare ka ndodhur??- tha ajo e trembur dhe e perqafoi.
Eni e shtyu tutje me force dhe hyri brenda.

-Mu zhduk,- i uleriu ajo.

-Eni cka ndodhur???- e pyeti e ema e habitur duke shkuar drejt saj.

-Me qendroni larg,mos me prekni,- ulerinte ajo dhe hodhi mbi tavoline varsen dhe unazen qe i kishte dhene Andi.

-Cfare dreqin jane keto eee?- i tha Eni e nxehur.

-Ku i gjete keto?!!- e pyeti Teisa e habitur.

-Ku i gjeta eeee,e keni ditur qe Andi ishte gjalle dhe ma keni mbajtur te fshehte gjithe kete kohe. Si keni mundur te ma beni kete? Mendoja se
mund te kisha besim te familja ime,te motra ime,- i uleriu Teises ne fytyre.
Me keni pare duke vdekur per te ,me keni pare tek dhimbja me
treste e me shkaterronte,nuk doja as veten time. Humba femijen nga dhimbja e madhe qe me pushtoi dhe ju prap heshtet ,ju urrej - uleriu
ajo.
Me keni mbajtur larg nga njeriu qe dua,e dua me shume se ajri qe thith,-tha duke qare.

Teisa e mori me mend qe Andi ishte kthyer,kjo ishte frika qe ajo i trembej,e dinte se nje dite ai do kthehej,por mendonte qe ajo dite te ishte e larget dhe ecte me shpresen se kur ai te kthehej do ishin harruar,por skishte ndodhur keshtu. Kishte Enin te terbuar para syve,qe po e hante
te gjalle.

E ema e shikonte dhe heshti. E dinte qe me Enin cdo gje ishte e kote,nuk i besohej qe ai ishte kthyer perseri ne jeten e Enit.

-Eni menduam se ishte vendimi me i mire qe morem per ty - vazhdoi Teisa.

-Ate dite qe te pashe qe preve damaret e duarve mendova se te humba,nuk mund ta duroja humbjen tende,e di qe dashuria qe kishe per tè te
coi te beje ate veprim. Pastaj u bere me mire,ndersa Andi luftonte akoma me vdekjen,nese ai vdiste dy do te duhej te vuaje nga e para,prandaj i dhash Julit kopjen e varses dhe te unazes tende,e dija qe vetem ne kete menyre do te linte te qete e sdo vinte te kerkonte me.
Pastaj koha kaloi Juli nk u duk me dhe ti u bere me mire,nuk e dija me se cu be me Andin,por mendova te mbaja larg tij.

Eni nuk po i besonte vesheve nga ato qe po degjonte,motra e saj ia kishte shkaterruar jeten duke e larguar nga njeriu qe donte,vetem sepse asaj i dukej vendim i drejte,vendim i marre nga ajo,pa pyetur fare se cfare donte Eni.

-More nje vendim pa me pyetur se cfare doja,e ke idene sesa kam vuajtur apo jo,- i uleriu ajo - dhe pastaj vendose te me njohesh me Markon ky
ishte plani jote
Me keni shkaterruar jeten - tha ajo duke qare u ul mbi divan dhe mbuloi fytyren me duar.

-Ai eshte kthyer apo jo?- shtoi Teisa.

-Sigurisht qe eshte kthyer,mendoja se do jetoja me genjeshtrat e tua, - i uleriu ajo.

-Atehere kthehu me ate meqe qenka kthyer ai perbindeshi,ik pas tij nese eshte kjo ajo qe do,ca dreqin ke qe ulerin,- i tha me inat Teisa.

-Perbindesha jeni ju qe me keni mohur te drejten per te qene e lumtur prane tij. Me thua te kthehem me ate eeeee!!! Kaq kollaj te duket pasi
me gjeti me Markon ne shtrat,mendon se do me fali eee. Po me cmendni - bertiti Eni dhe doli jashte duke perplasur deren. Hipi ne makine dhe iku ne shtepin e saj.

Sa do donte qe kur te kthehej te gjente Andin te ulur aty te dera qe e priste ashtu si dikur,por nuk ndodhi ashtu,ai nuk po e priste. Ai kishte
ikur.

Ajo shkoi ne shtepi dhe shtri ne shtrat duke menduar gjithcka qe ndodhi ne ate dhome pak ore me pare,i rrinte mendja vetem te Andi,vetem te
ai. Duke menduar per te shume vone e kishte zene gjumi.

***
Eni nuk e kishte pare me Andin,tani qe e dinte qe ai ishte gjalle dhe ishte ne ate qytet i mungonte tmerresisht shume,donte ta shihte te ishte
me te.

Pastaj nuk e kishte pasur seriozisht kur i kishte thene qe te zhdukej nga jeta e saj,ishte penduar per cdo gje qe i kishte thene,qe e kishte perzene ne ate menyre.

Kishte dite qe e kerkonte neper qytet,ai nuk dukej gjekundi.
Nuk dinte as ku ta kerkonte o zot mendoi po sikur ai te ishte larguar nga qyteti.
U kthye e merzitur ne shtepi ,degjoi zilen e celularit,e nxorri shpejt nga canta me shpresen mos ndoshta ishte Andi,por pa se ishte Vladi.

-En je vone per ne pune,po te pres.

-Ok ok po vij.

U vesh dhe shkoi ne pune.

Andi ishte te shtepia e tij ne plazh,pasi Aldi nuk e kishte shitur,ate dite qe kishte gjetur Enin atje e kishte lene pa e shitur shtepine.

Aldi me qetesi i kishte shpjeguar gjithcka qe kishte ndodhur gjithe kete kohe. I kishte thene qe me pas ishin penduar qe e kishin genjyer Enin
dhe madje ishin kthyer ta kerkonin por gjithcka kishte ndodhur sic kishte ndodhur. Andi e kishte koken lemsh nuk dinte me cte bente, i rrinte
mendja vetem te Eni,donte te shkonte ta kerkonte i mungonte por dicka e pengonte,i rrinte ne mendje vetem skena kur e gjeti ne shtrat duke
u puthur me dike tjeter,si kishte mundur tia bente kete,u cua u be gati te dilte.

-Ku do shkosh?- e pyeti Aldi.

-Te bej nje xhiro.

-Po vij me ty.

-Jo jo do kthehem shpejt.

-Te thash qe do vij me ty.

Aldi e dinte qe ai do shkonte te kerkonte Enin,nuk mund ta linte vetem nuk donte qe ai te bente ndonje budallallek.
Shkuan drejt vendit ku punonte Eni,vendosen ta prisnin aty.

Eni arriti ne pune,zbriti nga makina,Andi e pa,ne ate moment pa dhe Markon qe shkoi drejt Enit,dicka bisedonin ndermjet tyre,ai i ledhatonte floket.