Trekendesh dashurie

Pjesa 30

Pjesa 30

Pasi e mori Enin me force Endri e coi ne shtepine e tij,e dinte qe nuk duhej te sillej ashtu,por ishte me e forte se ai. E donte,dashuria e tij per te kishte kaluar cdo kufi,ishte ne gjendje te bente cdo gje,vetem qe ajo te kthehej perseri me te. Nuk e hiqte dot nga mendja,nuk mund ta shihte me Andin.

Ai mbylli deren dhe u ul ne divan. Ndersa Eni vinte verdall neper dhome.

-Nuk mund te me mbash me force dhe ti e di shume mire,me ler te iki. Keshtu fiton vetem urrejtjen time.

-Po normal qe fitoj urrejtjen tende sepse dashurine tende nuk mund ta kem me apo jo. Je ti qe me detyron te bej kto veprime. Ti qe ngele duke rendur pas tij.

-Cfare do nga mua?

-Dua te jesh Eni e dikurshme,dua te kthehesh me mua,po me cmend keshtu En.

-Nuk mundem,une i perkas atij,kam qen gjithmon e tij me shpirt edhe pse me trup kam qen e jotja.Do te genjeja nese do te thosha qe te dashuroj,kam dashuruar gjithmone ate,edhe pse skam dashur ta besoj,jam munduar ti mbush vetes mendjen,te genjej veten time duke i thene vetes qe te dua ty,por s'paska funksionuar,ne momentin qe ripashe Andin kuptova qe s'paskam dashuruar kurre
askend ne jete pervec tij.

-Nuk eshte e vertet En,kemi qene te lumtur bashke keto vite,e kam pare ne syte e tu dashurine tende per mua. Kemi fjetur e jemi zgjuar prane njeri-tjetrit. Kemi qeshur,jemi puthur kemi bere dashuri,nuk mund ti hedhesh posht keto vite,me thuaj
qe nuk jane te verteta ato qe thua,-i bertiti ai duke u afruar prane saj.

Nuk mund te me genjesh,me thoje se me doje dreqi e mori. Ajo e pa me inat e urrente qe e trajtonte ashtu,perse nuk e kuptonte dhe ta linte te qete.

-Nuk te kam genjyer te kam dashur, por kurre sa ai dhe si ai. Me ler te shkoj ti e di qe zemra nk komandohet.

-Me thuaj dicka dhe kur beje dashuri me mua,mendoje per te apo jo,mendoje per te,- i bertiti ne fytyre ai.

-Mjaft Endri mjaft.

-Me thuaj te verteten,eshte e vertet apo jo ?!

-Me ler te iki nuk te njoh me, ti je kthyer ne nje perbindesh te urrejjjjjj,-i bertiti ajo.

Ai e goditi me shuplake ne fytyre,nga buza i rrodhi gjak.

Ajo fshiu buzen me kurrizin e dores,e pa ne sy dhe i tha me ze te qete.

-Mund te me rrahesh, te me vrasesh, te besh cte duash me mua,por s'do jem kurre e jotja,kurre. Pse nuk e kupton,kaq e veshtire eshte ta kuptosh qe nuk te dua,nuk
mund te mbash dhe te kthesh nje dashuri me dhune,ndjenjat nuk komandohen ke te duam e ke mos te duam. Te lutem me ler te qete,me ler te bej jeten time,dikur ma mohuan te tjere jeten me te,por tani s'mund te ma mohosh dhe ti. Ajo mori celsat e
deres qe ai kishte ven mbi tavolin hapi deren dhe iku.

Endri nuk levizi,u ul ne divan duke ven koken mes duarve,nuk po e njihte as ai me veten e tij. Ishte e vertet ajo qe tha Eni,ai ishte kthyer ne nje perbindesh,e pa se
smund te bente asgje ajo e kishte ndare mendjen ,por i dukej fundi i botes nese humbiste Enin.

Ajo iku,ai doli pas ta ndiqte donte te dinte ku do shkonte,ajo mori nje taksi dhe u nis per ne shtepi,u ndje e lodhur nuk mund te vazhdonte me keshtu preku buzen dhe ndjeu se i dhimbte akoma.

Zbriti nga taksia dhe tek sa ecte drejt shtepis dikush nga mbrapa i mbylli lehte syte duke e puthur ne qafe.