Trekendesh dashurie

Pjesa 85

Pjesa 85

Ndjeu doren e tij te ftohte qe e preku lehte ne balle,sa i mungonte prekja e duarve te tij.

-Ke temperature,je e nxehte shpirt.

-Me mjafton qe jam me ty Andi,s'kam gje jam mire.

-Eni,Eni,degjoi nje ze,ajo hapi syte e trembur dhe pa nje mashkull qe qendronte prane shtratit te saj qe i kishte ven doren ne balle,iu duk si Andi por nuk ishte ai. Ia hoqi doren
me vrull dhe u cua e frikesuar.

-Kush je cfare dreqin do? O zot paskam qene perseri ne enderr,-:i tha ajo duke e pare me vemendje. Ngjante njelloi si Andi,te njejtet sy,te njejtin veshtrim,te njejtin trup,,vetem
se zeri i tij ishte ndryshe dhe i kishte floket shume me te shkurtra se Andi.

-Ej ej qetesohu En,je shume e nxehte ke temperature,me fal nuk doja te trembja,dhe e vertet qe ke qene ne enderr,po flisje neper gjume,nje ender me Andin ndoshta,thoje
vetem emrin e tij,- tha ai me trishtim.

-Kush je cfare do?

-Jam Aldi vellai i Andit,pashe deren hapur dhe hyra. Ne fakt kam ardhur te shes shtepine e Andit ne qytet dhe kte shtepine ne plazh gjithashtu dhe te marr sendet e Andit,mendoja se nuk jetonte askush ketu. Nuk e dija qe ti jeton ketu.

Enni u cua la bluzen e Andit mbi shtrat dhe shkoi drejt kuzhines. Aldi pa se ajo shtrengonte fort ne krahet e saj kur flinte bluzen e Andit,i erdhi keq kur e pa ashtu.

Ai shkoi pas saj.

-Do nje caj? - e pyeti Eni,-ska ngel me asgje,- dhe i zgjati filxhanin.

-Po faleminderit,- i tha ai duke u mbeshtetur prane tavolines dhe mori filxhanin ne duar.

-Dmth ti jeton ketu?- e pyeti ai Ennin.

-Jetoja ketu kur isha me Andin,-tha dhe u perlot,-jetonim ketu...tani nuk jetoj ketu. Erdha te marr gjerat e mia dhe do iki.

-Nese do mund te rrish ketu,shtepia do jete e jotja,- i tha ai duke i zgjatur celesat,- mund te vish te jetosh kur te duash ose mund te mbash shtepine e Andit ne qytet ke te duash.

-Nuk mundem kam shume kujtime ne keto dy shtepi.

-Atehere mund te vish te jetosh kur te ndjehesh gati,kujtimet te perkasin ty dhe nuk mund te shpetosh prej tyre kudo qe te shkosh. Keto jane dhe celesat e makines se Andit tani te perkasin ty. Mendoj se dhe ai do ishte i lumtur qe cdo gje e tij tani te perket
ty.

-Te thash qe nuk dua asgje - i bertitit ajo.

-E vetmja gje qe dua eshte qe te kthehet ai,dua qe ai te jete ketu me mua,te qeshi si dikur te marri fryme,te me thot te dua, te me perqafoj. Nuk mundem mè me keto
kujtime,po me plasin koken -i tha me inat ajo duke qare,por ti kete gje qe te kerkoj nuk e ben dot realitet prandaj mjaft.

Ai do donte shume qe ti thoshte qe ai eshte gjalle,por gjithsesi sdo rregullonte asgje,Andi as nuk permendej kishte jave i shtrire ne ate shtrat te spitalit ne gjendje
kome,skishte asnje shprese per jeten e tij,ai po luftonte me vdekjen.

-Mund ta shesesh shtepine,- i tha ajo duke fshire syte mblodhi gjerat e saj shkoi ne dhomen e gjumit mori bluzen e Andit dhe u drejtua nga dera.

-Mos ik,je e sigurt qe do qe ta shes shtepine,ti pret nje femije dhe eshte dhe e drejta ime qe te kujdesem per te ardhmen e ketij femije,do jete dhe nipi im apo jo?

Ajo ndaloi dhe e pa ne sy.

-Nuk dua te shoh me askend ,mos ejani te me takoni me,nuk dua qe jeta e femijes tim te jete ne rrezik prej jush. Me rrini larg ,Aldi te lutem. Nese humba Andin nuk dua te humbas dhe femijen tim.

-S'do te ndodhi asgje En,- i tha ai duke u afruar prane saj dhe i la ne dore celesat e shtepise dhe te makines se Andit. Ajo e pa ne sy per disa sekonda.

-Pse me shikon keshtu- qeshi ai.

Edhe Andin kur e shikonte edhe ai gjithmone i thoshte
pse me shikon keshtu,i dukej i njejti fati po i bente nje shaka te hidhur po tallej me te.

-Ennn?!

-Me fal hic asgje,ngjan tmerresisht shume me Andin,jeni gati te njejte,me fal por me duhet te iki ne shtepi,- i tha dhe iku.

Jasht binte ende shi qe perplasej ne xhamin e makines se saj ishte nje dite e ftohte,kishte nje dhimbje te tmershme koke. Preku ballin e saj dhe ndjeu se vertet digjej. Iu kujtua dora e Aldit e ftohte ne ballin e saj,ne nje moment i ishte dukur si
Andi. Sa do donte te ishte ai,,arriti ne shtepi dhe hyri brenda.

-Ku ishe? - e pyeti e ema.

-Asgje dola te beja nje xhiro.

-S'me dukesh mire En,- i tha e ema dhe shkoi drejt saj duke i vene buzet ne balle,,ishte vertet shume e nxehte.
-Ah moj Eni ti digjesh,je shume e nxehte.

-Te thash qe jam mire,po shkoj ne dhome te shtrihem,-i tha Enni dhe teksa drejtohej te ngjiste shkallet per ne dhomen e saj ra ne toke pa ndjenja.

****
Enin e kishin shtruar ne spital,pasi temperatura nuk i zbriste,Teisa i ati dhe e ema po prisnin doktorin ne koridor,sapo doktori del ne koridor pas vizites se Enit shkon drejt
tyre.

-Atehere si eshte doktor?? - e pyet e ema e Enit ne ankth.

-Tani po fle por vajza duhet te haje me shume,po kalon nje periudhe stresi vertet te rende. Me thate se ka humbur te dashurin apo jo,por nuk mund te vazhdoj keshtu,nese
vazhdon keshtu ka per te humbur dhe femijen qe pret,me vjen keq.

-Cfare femije doktor ????? Po thua se Enni pret nje femije????? - i tha e habitur e ema e Enit doktorit.