Feng Yin Tian Xia မြန်မာဘာသာပြန် စဆုံး

အပိုင်း (၂၁)

အပိုင်း (၂၁)

ဒီတစ်ခေါက်ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်ပွဲမှာ အနိုင်ရသွားတဲ့သူကတော့ ဟွားကျူ့ယွီပါပဲ။

ရှောင်ယင်တစ်ယောက် သူမရဲ့လက်ကိုဖျစ်ညစ်ဆုပ်ပြီး ကျိုးပဲ့ပြီးလွဲသွားတဲ့အဆစ်တွေကို နေရာတကျပြန်ဖြစ်အောင် တွန်းထည့်ပေးလာတာကို ခံစားမိ‌၏။ အဲ့ဒါတာကလည်း အရမ်းကိုနာကျင်လွန်းလှ၏။ အဆစ်တွေကိုချိုးတုန်းက အချိန်ထက်စာရင် ရှောင်ယင်ရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေက အရမ်းကိုကျွမ်းကျင်လို့နေသည်။ ကြည့်ရတာတော့ သူက အဆစ်တွေကိုချိုးလိုက် ပြန်တပ်လိုက်လုပ်နည်း သင်ကြားထားပုံပဲ။ အဆစ်တွေကို နေရာတကျဖြစ်အောင် ပြန်ထည့်ပေးပြီးနောက် သူမရဲ့ပုခုံးထဲကငါးမျှားချိတ်မြားကို ဆွဲထုတ်ပေးဖို့ ရှောင်ယင် သူ့ရဲ့လူတွေကို လှမ်းအော်ခေါ်လိုက်တယ်။

အဖြူရောင်ဝတ်ရုံနှင့် လူနှစ်ယောက် တဲအိမ်အတွင်းသို့ ဝင်လာခဲ့ကြသည်။ သူတို့နှစ်ဦးက စစ်တပ်ရဲ့သမားတော်တွေလို့ ဆိုကြတာပဲ။ ချွန်ထက်တဲ့ဓါးတိုလေးကို ထုတ်ပြီး နီရဲလာသည်အထိ မီးထဲမှာ အပူပေးထားလေသည်။ ထို့နောက် ဓါးကို သူမရဲ့အသားစိုင်ထဲထိုးစိုက်ပြီး ပုခုံးထဲကမြားကို ထုတ်ပယ်ပေးသည်။ နောက်ဆုံးတော့ ဒဏ်ရာပေါ်မှာ ဆေးလိမ်းကျံပေးသွားတယ်။

လုပ်ဆောင်ချက်တွေက လွန်စွာမှကျွမ်းကျင်လိမ္မာလင့်ကစား အခုချိန်မှာ ကျောက်တုံးကိုထုဆစ်နေတာမဟုတ်သလို သစ်သားကိုပိုင်းခုတ်နေတာလည်းမဟုတ်ဘူးလေ၊ အနည်းဆုံးတော့ ထုံဆေးလေးအသုံးပြုသင့်တယ်မလား?

သူမ ညတစ်ဝက်လုံးနီးပါး ပြေးလွှားလာရလို့လား၊ ဒဏ်ရာကြောင့်လားမသိပေမဲ့ မြားကိုဖယ်ထုတ်ပြီးစီးသွားပြီးနောက် ဟွားကျူ့ယွီ ချက်ချင်းပဲ အိပ်မောကျသွားတော့သည်။

ထိုဒဏ်ရာတွေကျက်အောင် ဟွားကျူ့ယွီ လတစ်ဝက်နီးပါးအချိန်ယူခဲ့ရတယ်၊ သို့သော် ဒဏ်ရာပေါ်မှာ အနာဖေးလေး ကျန်နေတုန်းပဲ။ သူမရဲ့ဘယ်ဖက်လက်ချောင်းလေးတွေကလည်း အခုထိ မသက်သာသေးဘူး။ သူမ တစ်စက်လေးမှ မလှုပ်နိုင်တော့ဘူး။ တဲနီထဲမှာပဲ သူမ နေထိုင်နေရပေမဲ့ သူမအပေါ်ထားရှိတဲ့မြောက်ပိုင်းစစ်သည်တွေရဲ့အမြင်က အရင်ကနဲ့စာရင် လုံးဝကိုပြောင်းလဲသွားပြီ။ သူမအတွက် တံခါးဝမှာ အစေခံတွေတောင် ထားရှိပေး၏။ ရှောင်ယင်က တကယ်ပဲ သူမကို မြောက်ပိုင်းမြို့တော်မှာ နေစေချင်တဲ့ပုံပဲ။