Feng Yin Tian Xia မြန်မာဘာသာပြန် စဆုံး

အပိုင်း (၉)

အပိုင်း (၉)

တဲနီ…

ထိုစကားလုံးနှစ်လုံးရဲ့အရေးပါအရာရောက်မှုကို ဘယ်သူကမှ ဟွားကျူ့ယွီထက် ပိုမသိကြပါဘူး။

တစ်ခါတုန်းက သူမ တဲနီဆီ ဒေါသမောနှင့်ဝင်ရောက်ပြီး အပျော်ရှာနေကြတဲ့အမတ်တွေနဲ့စစ်သည်တော်တွေကို ချက်ချင်းအပြင်ထွက်ခဲ့ကြဖို့အမိန့်ပေးကာ ကြိမ်ဒဏ်အချက်၂၀စီ ပြစ်ဒဏ်ချမှတ်ခဲ့ဖူးတယ်။ သူမ  ထိုပြည့်တန်ဆာတွေအားလုံးကိုလည်း အဝေးဆီပို့လိုက်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့သေးတယ်။

သို့ရာတွင် စစ်စခန်းရဲ့စစ်သူကြီးဖြစ်တဲ့သူမရဲ့ဖခင်ဟာ ထိုအရာက ယောက်ျားသားတွေရဲ့လိုအပ်ချက်လို့ပြောကာ သူမရဲ့လုပ်ရပ်ကို တစ်စက်လေးမှသဘောတူလက်မခံခဲ့ဘူး။ ဒါ့အပြင် မျှော်မှန်းထားသလိုမဟုတ်ဘဲ ထိုပြည့်တန်ဆာတွေကလည်း ထွက်မသွားချင်ကြဘူး၊ ထိုအရာက သူမတို့ရဲ့အသက်မွေးလမ်းကြောင်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး ထိုအသက်မွေးလမ်းကြောင်းကိုမပိတ်ပင်ဖို့ပြောကာ ဆက်လက်နေထိုင်ရဖို့အရေးအတွက် ဒူးထောက်တောင်းဆိုခဲ့ကြသည်။
ထိုအမျိုးသမီးတွေဟာ ပိုက်ဆံရှာဖို့အတွက်နဲ့ သူမတို့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုလိုလိုချင်ချင် ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာအသုံးချနေတာ ဧကန်အမှန်ပင်ဖြစ်သည်၊ တစ်နည်းအားဖြင့် ထိုအခြင်းအရာကိုတောင် ပျော်ပါးခံစားနေကြသေး၏။

သူမ သူတို့ကို တကယ်ပဲသနားမိတော့သည်။

ယနေ့ ရှောင်ယင်က သူမကို တဲနီဆီ တကယ်ပဲလွှတ်လိုက်စေချင်တာလား?

“အိမ်ရှေ့စံ သူမက မင်းချစ်မြတ်နိုးရတဲ့အိမ်ရှေ့မင်းသမီးဝိန်ဝမ်းမဟုတ်ရင်တောင်မှ ဖင်ရှီးမြို့စားရဲ့သမီးတော် ဖြစ်နေသေးတယ် သူမက တောင်ပိုင်းမြို့တော်ဆီကနေလာတာဆိုတော့ ခန္ဓာကိုယ်ဟာလည်းချိနဲ့လွန်းပြီး ဆေးဝါးတွေ အဆက်မပြတ်သုံးစွဲဖို့လိုသေးတယ် ဒီလိုမိန်းမမျိုးက ငါတို့မြောက်ပိုင်းမြို့တော်မှာ ဘယ်နေနိုင်ပါ့မလဲ?” ရှန့်ဝမ်တစ်ယောက် အိမ်ရှေ့စံဆီ အလျင်အမြန်လျှောက်လှမ်းကာ မမောနိုင်မပန်းနိုင် စည်းရုံးပြောဆိုတော့၏၊ “အိမ်ရှေ့စံ စိတ်မြန်လက်မြန်မလုပ်တာ ပိုကောင်းပါမယ် မင်းသမီးကို တဲနီဆီမပို့သင့်ပါဘူး အင်း! သူမက ဟွားမုရဲ့သမီးလည်းဖြစ်နေသေးတယ်လေ!”