Anubis en de terugkeer van Sibuna. (VERVOLG)

Hoofdstuk 98

De dagen daarna krijgt Patricia veel bezoek van haar vader, hij neemt bloemen voor haar mee,bonbons,boeken,etc. Maar wat Patricia liever wil ,dan al die lieve en dure cadeaus is een hechte band met haar vader. Deze morgen staat hij weer aan haar bed met deze keer een stapel cadeaus. 'Voor mijn lieve kleinkinderen..' Patricia lacht wat moeilijk en over dat haar vader weer zoveel heeft gekocht. 'Pa? k-kan je even gaan zitten?' Patricia is nog wat zwak door de pijn. Haar vader gaat naast haar op een stoel zitten waarna Patricia haar hand op de zijne legt en hem recht in de ogen kijkt. 'Pa? Het is echt super lief ,al die cadeaus en bloemen enzo,maar.. ' Ze wil verder praten,maar haar vader valt haar vol verontwaardiging in de rede. 'Is het niet goed?' 'Jawel,maar...Weet je wat mijn allergrootste wens en het mooiste cadeau zou zijn?' Haar vader schudt zijn hoofd. Ze pakt zijn beide handen vast om weer diep in zijn ogen te kijken. 'Een hechte band met mijn vader. Die cadeaus zijn maar bijzaak,de hoofdzaak is de band tussen vader en dochter,pa. Die krijg je niet met cadeaus..maar...er te zijn en te vragen hoe het met mij gaat,met de kleinkinderen,met mijn echtgenoot. Interesse tonen in je dochter.' Vertelt Patricia hem met een serieuze blik. Haar vader kijkt wat neerslachtig. 'Ik probeer het,meid..alleen,ik...' Klinkt hij dan oprecht. 'Ik weet het,pa. Ben al super blij dat je het enigszins probeert.' Ze leggen hun voorhoofden dan tegen elkaar aan en omhelzen elkaar dan. 'Ik houd van je,dochter.' Noemt hij haar nu dochter? Even laat ze haar tranen de vrije loop en pakt haar vader steviger vast. 'Ik houd van jou,papa.' Antwoordt ze dan,waarna zij op haar plaats stevig wordt vast gepakt door haar vader.

Nienke heeft,sinds ze de echo via Whatsapp naar Appie heeft gestuurd en een teleurstellende bericht terug kreeg van hem,dat het beter is om geen contact meer te hebben omdat er teveel gebeurd is tussen hen ook niks meer van hem gehoord. Hij vraagt zelfs niet naar zijn ongeboren kind! Dat hij niks meer met haar te maken wil hebben kan ze enigszins snappen ze heeft hem bedrogen daar voelt ze zich ook schuldig over en dom. Maar dat hij geen interesse toont in zijn ongeboren kind kan ze met haar hoofd niet bij. Ze ligt half op de bank met haar rug tegen de armleuning aan met een kussen en scrolt wat door haar mobiel terwijl haar andere hand op haar buik rust. Dan ,uit het niets,voelt ze het allereerste schopje van haar ongeboren kind. In een reflex laat ze haar mobiel op haar buik vallen en voelt met haar beide handen. 'Hey,ben je wakker?' Praat ze vol geluk . Fabian is ondertussen thuis gekomen van zijn werk en ziet Nienke bezig tegen haar buik. Als Nienke hem ziet binnen komen,wuift ze met haar hand dat hij snel naast haar moet komen zitten ,wat hij dan ook doet. 'Ik voelde de baby voor het eerst schoppen!' Vol enthousiasme legt ze zijn hand op haar buik en begint de baby weer te schoppen.Fabian kijkt haar dan met open mond en grote ogen aan. 'Wauw! wat bijzonder!' Even delen de twee dit mooie en bijzondere moment samen. 'Leuk,hé?' Nienke kijkt hem met een grote glimlach aan .Hij kijkt op zijn plaats haar vol bewondering aan. 'Nien,ik..ik vind dat je je zo goed houdt. Je bent zo'n sterke vrouw.' Nienke merkt dat Fabian het meent en voelt dat de sfeer serieus wordt. Hun ogen treffen elkaar en even is de chemie er weer net als toen.. Wanneer Fabian dichter komt en haar wil zoenen,deinst Nienke een stukje naar achteren. 'We...we moeten dit niet doen,Fabian. Dit voelt verkeerd.' Ze bijt op haar lip en kijkt neerslachtig. Fabian heeft zijn hand op haar zachte wang laten rusten. 'Ik weet dat jij dit ook wil,Nien.' 'Nee,Fabian! het kan niet!' Ze duwt zijn arm hardhandig van zich af en staat op. 'I-ik ga naar de zwangerschaps Yoga. Alleen!' Zegt ze er nadrukkelijk bij en is weg. Fabian kan zich wel voor zijn kop slaan! Waar is hij in godsnaam mee bezig?!

Appie staart voor de honderdste keer naar de echo van zijn ongeboren kind. Ergens voelt hij de verantwoordelijkheid voor zijn ongeboren kind. Zijn kind! Jezus,wat klinkt dat raar. Ookal heeft hij nadrukkelijk tegen Nienke gezegd dat hij haar niet meer wil zien of spreken, kan hij zijn verlangen naar zijn nog ongeboren kind niet verdringen. Hij moet en zal zijn kind geboren zien worden! Hij moet en zal zijn kind zien opgroeien,zijn eerste woordjes horen uitspreken,zijn eerste hapjes zien eten en uitspugen omdat het vies en gek zal voelen en smaken in het mondje! Hij neemt een drastisch besluit door door zijn whatsapp heen te scrollen en stopt al vrij snel bij de letter A. De A van: Amber. Hij opent het gesprek van hen en appt haar met zijn drastische besluit. En met de vraag of ze het geheim wil houden voor Fabian en Nienke. Na zijn drastische app naar Amber toe, haalt hij opgelucht adem en is vastberaden over zijn besluit. Hij moet en zal zijn zoon of dochter zien geboren worden! Zijn kind,het voelt nog steeds zo onwerkelijk.. Maar,is het wel echt zijn kind? Kan Nienke zich niet vergist hebben? Kan het ongeboren kind ook nog van Bart zijn? Opeens slaat de harde twijfel weer toe. Zou hij een DNA-test moeten aanvragen?