Hoofdstuk 64: Bedrog.

182 1 4
                                    

Het is doodstil in de kamer van Fabian. Nienke en Fabian staan tegenover elkaar,Fabian is gekwetst en is in de war. Waarom kwam Nienke vandaag niet opdagen op hun eigen bruiloft? 
'Waarom kwam je niet opdagen?' Vraagt Fabian mat,maar de tranen staan in zijn ogen.  Nienke slikt en kan geen zinnig woord uitbrengen.  'Twijfel je soms aan ons? Of we deze keer wel bij elkaar kunnen blijven na onze beloftes uit te spreken naar elkaar?'  Nienke schudt hard haar hoofd, terwijl ze naar haar vingers kijkt. Fabian raakt gefrustreerd omdat hij zich machteloos voelt.  'WAT IS HET DAN,NIENKE?!' Roept hij verdrietig. Nienke knijpt in haar neus en begint te snikken. 'Nien...i-ik wil met jou trouwen ,omdat ik nog wel in ONS geloof, in wat wij hebben.'  Fabians stem klinkt klein en gekwetst. Nienke kijkt hem aan met betraande ogen.  'Ik kon het niet,Fabian.. het zou,het zou niet eerlijk zijn.' Antwoordt Nienke. Fabian wordt bang.  'Wat bedoel je,Nienke?'   Even is het angstig stil ,dat je  alleen de vogels hoort buiten.  'Ik,ik ben verliefd, Fabian.'  Fabian kijkt haar ontgoocheld aan.  'Op wie?'  'He..het is Appie.' 
.
Amber wacht samen met de anderen in spanning af in de woonkamer van Fabian.  'Wat zouden ze bespreken daar boven?'  Amber wordt met de minuut nerveuzer en ijsbeert door de kamer. 'Nou Amber, wat denk je zelf?!' Zegt Jeroen sarcastisch.  'Jeroen,hou je kop! Weet heus wel dat Nienke komt uitleggen waarom ze niet kwam opdagen.' Amber kijkt nerveus naar de deur. Jeroen rolt met zijn ogen en richt zich dan op Patricia ,die druk met haar mobiel bezig is.  'Schat? Wat doe je?'  'Ik moet gaan. Heb een afspraak met mij Psycholoog. Ik wilde nog met hem kletsen.' Zegt Patricia.  'Nu? Schat,moet jij je vrienden niet mee Steunen?'  Jeroen kijkt haar een beetje verbaasd aan.  'Ik heb nood aan een gesprek,Jeroen!' Roept Patricia een beetje gepikeerd.  'Oké,oké. Rustig maar?'  'Ik ga. Am? Hou je mij op de hoogte?'  Amber knikt en Patricia vertrekt.  'Mama?' Jeroen heeft Lotte op zijn schoot. 'Mama is zo terug,lieve schat.'  Jeroen heeft er een vreemd en raar gevoel bij.  'Jeroen? Wat is er met Peet?' Vraagt Joyce.  'Geen idee. Maar zo is ze al sinds vanmorgen.'
.
'Appie?! Ik dacht dat dat een vlucht was? Een zoen,en klaar?'  Nienke schudt haar hoofd.  'We houden van elkaar,Fabian. Dat is al 1 jaar  zo.' Biecht ze dan op. Fabian is verbouwereerd en weet gewoon niks te zeggen.  'Fabian,i-ik...'   Nienke wil zijn arm aanraken,maar Fabian stapt achteruit.  'Ik wil dat jij je spullen pakt,de huissleutel aan mij geeft,en binnen 10 minuten hier weg bent.' Zegt hij dan gekwetst en angstig kalm. Nienke overhandigt hem de sleutel en pakt dan haar koffer. Fabian verlaat de kamer en gaat naar beneden.  Als hij de woonkamer binnen stapt, kijken alle hoofden die zich in de woonkamer bevinden nieuwsgierig naar Fabian.  'En?'  Fabian toont geen enkele emotie, maar zijn ogen vullen zich met tranen.  'Euh...het is over. Klaar,vinito.' Fabian gaat zitten en verbergt zijn hoofd in zijn handen.  'Wat?! Maar,waarom?' Vraagt Amber geschrokken. Fabian kijkt haar dan aan.   'Amber,ik denk dat Nienke jou dat persoonlijk moet zeggen.'  Dan verschijnt Nienke in de woonkamer met al haar spullen. Dan gaat de deurbel en komt ook Appie de woonkamer binnen.  'Heb je alles?'  Amber begint het door te krijgen ,stormt op hem af en geeft hem een klap.  'KLOOTZAK!' Roept ze dan. 'Laten we gaan,Nien.'  Zegt Appie.  Nienke kijkt in de ogen van haar allerbeste vriendin. Ze ziet verraad in haar ogen.  'Ja.' Nienke blijft naar Amber staren ,die haar gekwetst aankijkt. Dan loopt ze de deur uit.  'Wauw! Appie en Nienke?! Amber,meisje? Gaat het wel?' Mick loopt naar haar toe en dan breekt Amber.
.
Patricia is aangekomen bij haar Psycholoog. Ze loopt naar de voordeur om aan te bellen.  Patrick doet open en Patricia begint gelijk te blozen. Patrick lacht op een bepaalde manier naar haar en nodigt haar uit om naar binnen te komen.  'Kom binnen?'  Patricia lacht en stapt naar binnen. Ze zijn op zijn spreekkamer en gaan tegenover elkaar staan. Patrick duwt haar dan tegen zijn bureau aan ,en begint haar dan wild te zoenen. Patricia zoent hem terug en laat zich dan optillen en op tafel zitten.   'Ik heb je zo gemist,Patricia. Jij bent mijn eerste patiente die iets speciaals doet met mij.' Hijgt Patrick. Patricia lijkt een soort van verstijfd en laat het allemaal maar gebeuren. Deed ze er wel goed aan om naar hem te komen?

Anubis en de terugkeer van Sibuna. (VERVOLG)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu