Anubis en de terugkeer van Sibuna. (VERVOLG)

Hoofdstuk 41: "oude Liefde."

3 weken later: Nienke en Roy zijn doorgereisd naar Portugal. Alleen Nienke denkt de laatste tijd alleen maar aan Fabian.  Roy is in de bus aan het koken, terwijl Nienke geniet van de zon en foto's bekijkt op haar mobiel. Ze kijkt naar de foto's van Fabian. "Liefje, het eten is klaar." Zegt Roy dan. Nienke stopt haar mobiel weg en gaat aan het tafeltje zitten die ze buiten hebben gezet naast de bus. Nienke staart naar haar eten.  "Het eten word door het staren niet naar je mond gestuurd,hoor!" Lacht Roy.  "He? Is, haha." Nienke klinkt afwezig.  "Wat is er?"  "Niks. Ben moe." Zegt Nienke. "Oké." Dan beginnen ze met eten. Even later zijn ze gaan zwemmen.  "schatje? Zullen we over een maand naar Aruba gaan?" Vraagt Roy dan. "Leuk!" Roept Nienke dan opgwekt.  "daar is je mooie lach weer!" Zegt Roy blij. Nienke lacht. Ze geven elkaar een zoen.
•
Patricia en Jeroen zijn een IVF-traject ingegaan.
"Nou, over 2 weken mag je een zwangerschapstest doen , als je niet ongesteld bent geworden. Maar bereid je erop voor dat je niet meteen zwanger zal zijn." Zegt de zuster erbij. Patricia knikt. "We blijven positief." Zegt Patricia terwijl ze naar Jeroen kijkt en over zijn hand wrijft. Jeroen glimlacht naar haar.  "Nou, succes. En hopelijk tot over twee weken voor de echo." Ze staan op, geven de zuster een hand en dan lopen ze het ziekenhuis uit. Jeroen pakt haar hand vast. "Ik hoop zo dat het meteen raak is, schatje." Zegt hij dan. "Dat hoop ik ook, liefje." Patricia en Jeroen zoenen elkaar en stappen in de auto.
•
Amber en Appie zijn in de tuin aan het genieten van de zon.  "Liefje?" Vraagt Appie. "Ja?"  "Hoor je nog iets van Nienke?" Vraagt Appie.  "Nee. Helaas niet." Antwoord Amber teleurgesteld. "Misschien moet je haar eens appen?" Stelt Appie voor. Amber pakt haar mobiel en appt naar Nienke. "Hey, hoe is het? Waar ben je nu met Roy? Gr Amber."  Ze verstuurt het berichtje en wacht af. Maar na 2 uur heeft ze nog steeds berichtje terug. Ze besluiten te gaan slapen. Amber kan niet in slaap komen, ze baalt dat Nienke niet terug appt. Zijn ze nog wel vriendinnen?
•
Joyce ligt al in bed en Mick is met Rosemarie bezig. "Ga nou maar slapen, meissie. Morgen weer een nieuwe dag." Dan komt Mick terug naar bed en kruipt tegen Joyce aan. "Slaapt ze?" Vraagt Joyce. "Ja, eindelijk." Zucht Mick. Joyce kijkt hem aan. "Mick? Je doet het echt goed als vader. Ben zo trots op je." Zegt Joyce oprecht. "Ik ook op jou, schat." Antwoord Mick. "Ik hou van je." Joyce kruipt nog dichter tegen hem aan en sluit haar ogen om van dit intieme moment te genieten. Opeens is Mick stil.  "Waar denk je aan?"  "Nienke. Ik vind het stoer van haar dat ze die wereldreis aan het doen is. Ik heb respect voor haar." Zegt Mick.  "Ik vind het ook knap van d'r. Alleen... die Roy..." Joyce klinkt vertwijfeld.  "Roy is goed voor haar. Ze is super  gelukkig met hem."  antwoord Mick.  "Dat zag ik ook, maar ik vind het zo sneu voor Fabian. Hij is nog zo smoorverliefd op Nienke." Zegt Joyce dan. "Ik weet het. Maar ja, ik denk dat Nienke niet meer van Fabian houd." Ze kijken elkaar aan. "Laten we gaan slapen?" Stelt hij dan voor. Joyce knikt , doet het licht uit en kruipen dicht tegen elkaar aan. "Welterusten."  Zegt Mick nog. "Welterusten." Gaapt Joyce. Dan vallen hun beiden ogen toe.
•
De volgende morgen geeft Joyce Rosemarie de fles , als de deurbel gaat. "Ah, schat? Wil jij even open doen? Ik geef Rosemarie net de fles." Vraagt Joyce aan Mick. Mick loopt naar de deur en doet open. "Pa? Wa komde gij hier doen?" Vraagt Mick dan.  "Ik kom met u praten."  Zegt zijn vader.  Mick weet al waar het over gaat, maar laat zijn vader toch binnen. Hij begeleid zijn vader naar de woonkamer. "Kijk, pa? Dit is nu uw kleindochter Rosemarie." Mick wijst naar Rosemarie die in de armen van Joyce ligt. Zijn vader werpt een blik naar zijn kleindochter en kijkt dan terug naar Mick.  "Ik wil je onder vier ogen spreken, zoon."   "Ja. Kom maar mee naar de tuin?" Mick en zijn vader lopen naar de tuin. Zijn vader gaat zitten en Mick gaat tegen over zijn vader zitten.  "Mick... Ik.... ik vond het jammer dat je niet verder wilde met je studie voor arts en de sportwereld in wilde, ik was even trots op je. Maar sinds je een kind hebt, geef je die belangrijke sportcarrière op?! Waarom?!" Roept zijn vader furieus.  "Omdat ik de opvoeding van ons kind belangerijker vind, pa. Ik wil niks missen van Rosemarie." Antwoord Mick. Zijn vader is even een tijdje stil.
"Mick, je bent nog zo jong. 22. Je...je moet genieten van je leven." Zegt hij dan. Mick zucht.  "Pa, dit is mijn leven nu! Met Joyce en Rosemarie! En ik geniet hier van! Dus, je dealt er maar mee, anders... hoef je hier nooit meer te komen." Antwoord Mick boos. Zijn vader staat op en loopt de poort uit , zonder een woord te zeggen. Bij Mick rolt er de traan bij zijn wang.