Anubis en de terugkeer van Sibuna. (VERVOLG)

Deel 13:"Jeroen en Patricia."

De volgende morgen worden Jeroen en Patricia naast elkaar wakker. "Goedemorgen." Zegt Jeroen. "Goedemorgen." Ze kijken elkaar verliefd en gelukkig aan. Jeroen streelt lief over haar wang.  "Is dit echt?" Vraagt Patricia dan. Jeroen knikt. Patricia lacht naar hem , Jeroen ook en ze zoenen. "Ik kan wel uren naar je kijken." Zucht Jeroen verliefd. "En ik naar jou." Patricia zoent hem. Dan gaat zijn mobiel. "Laat maar gaan." Patricia en Jeroen zoenen door. "Maar, misschien is het dringend." Lacht Jeroen. "Ze wachten maar." Patricia en Jeroen duiken onder het dekbed. 2 minuten later word hij opnieuw gebeld. "Ik moet opnemen, schat." Jeroen gaat rechtzitten en neemt op. Patricia kust hem ondertussen in zijn nek. "WAT?! Ik kom eraan!" Jeroen hangt op en staat meteen recht. Hij doet zo snel mogelijk zijn kleren aan. "Wat is er?" Vraagt Patricia geschrokken.  "Er is in gebroken in mijn handelszaak." Zegt Jeroen. "Wat?! Dat meen je niet!" Ook Patricia staat op en kleed zich zo vlug mogelijk om. Dan rijden ze met de auto naar zijn zaak. Als ze er zijn, treffen ze een grote ravage aan. "Shit!" Zegt Patricia en Jeroen wrijft ellendig over zijn mond. "Wat is er allemaal meegenomen?" Vraagt Jeroen.  "Schilderijen, geld, vanalles. En het grootste deel hebben ze kapot gemaakt." Zegt de politie. Jeroen en Patricia lopen naar binnen. Als Jeroen de troep ziet, word het hem teveel.  "Schat? Gaat het?"  "Heel mijn leven zat hier in! En twee mensen weten dat in een nacht...." Jeroen loopt de winkel uit. "Jeroen?" Patricia loopt hem van achterna. "Meneer Cornelissen, heeft u misschien enig idee wie dit op zijn geweten heeft?" Vraagt de politie. "Nou, er liep gisterenmiddag wel een vreemde man met rare kleren in mijn winkel en was ook zo weer weg." Jeroen beschrijft de man en komt dan samen met Patricia tot het besef wie het misschien gedaan kan hebben.  "Bedankt. We houden u op de hoogte. Alleen, u zult uw winkel voor een paar dagen moeten sluiten voor verdere onderzoek." Jeroen knikt en rijd weer weg met Patricia. Patricia kijkt hem heel de rit naar huis, aan. "Jeroen? Hoe kwam jij eigenlijk aan die spullen?"  "Dat doet er toch niet toe?! Het gaat er nu om dat ze gestolen zijn!" Roept Jeroen boos. "Jeroen? Als jij iets..."  "Patries, jij weet net zo goed als ik wie het gedaan heeft."  "Rufus." Zegt Patricia zacht. "Inderdaad! Als ik die klojo..."  Patricia wrijft over zijn been zodat hij weer rustig word. "Het komt goed. Ze vinden hem wel." Jeroen glimlacht naar haar. "Ik hou van je."   "En ik van jou." Jeroen geeft haar snel een kus. 'S middags zijn Jeroen en Patricia aan het wandelen in het park. Opeens lopen ze Robbie tegen het lijf. "Hey." Zegt Robbie. Patricia houd nog steeds de hand van Jeroen vast. "Hey." Antwoord ze koel en afstandelijk.  "Ik zie dat je iets met Jeroen hebt." Antwoord Robbie. "Ja."  Jeroen kijkt haar aan en ziet dat ze weg wil. "Robbie, we hebben nogal haast." Zegt Jeroen dan. Ze lopen dan door. "Pfff! Bedankt." Patricia haalt opgelucht adem en zoent hem. Robbie ziet dat en loopt verder het park uit.

'S avonds:
Jeroen en Patricia kijken romantisch samen een film op tv. Alleen, Jeroen zit nog steeds met die inbraak in zijn maag. Dan pakt hij zijn mobiel. "Liefje? Wat ga je doen?"  "Me pa bellen." Jeroen belt naar zijn pa. "Dit is de voicemail....."  Jeroen drukt het gesprek af.  "Waarom probeer je je vader te bellen?" Vraagt Patricia. "Laat maar, schat." Jeroen stopt zijn mobiel weer in zijn zak en kijkt verder naar de film. Patricia geeft hem een kus op zijn wang. Jeroen legt zijn hand op haar been. "Ik hou van je, wist je dat al?" Patricia kruipt dicht tegen hem aan. "Ik hou ook van jou, wist jij dat al?" Ze beginnen te lachen en zoenen elkaar passioneel. Jeroen zet de film uit en ze vrijen de hele avond. 

De volgende ochtend zitten Patricia en Jeroen te ontbijten. Dan gaat de telefoon. "Met Jeroen."   "Ja, u spreekt met de politie. Wij willen u graag spreken op het bureau in verband met de inbraak van uw winkel."  "Oke. Ik ben er binnen 10 minuten. Mijn vriendin gaat ook mee, als steun." Dan hangt Jeroen op. "Wie was dat?" Vraagt Patricia. "De politie. Ze willen me spreken op het bureau over de inbraak." Zegt Jeroen. "A,ah. Oke." Patricia loopt naar hem toe, en trekt aan zijn blouse. "Hey.. noemde jij mij nou je vriendin?" Vraagt ze plagerig en Jeroen slaat lacherig zijn armen om haar middel. "Je bent toch ook mijn vriendin?" Zegt Jeroen plagerig. "Ik mag hopen van wel, ja." Antwoord Patricia. "Zal ik het eens bewijzen?" Jeroen plant zijn lippen op de hare. Patricia lacht en tuit haar lippen weer bij elkaar om hem terug te zoenen. Even later zijn ze op het politie-bureau aangekomen en zitten ze in de verhoor-kamer. "We hebben vingerafdrukken gevonden, en die vergeleken in de data op de computer, en... ik ben bang dat ik slecht nieuws heb. De vingerafdrukken komen namelijk over een met die van je vader."  Dan zakt de grond onder Jeroens voeten vandaan. Hij is in shock. "Jeroen?" Vraagt Patricia. Er rolt een traan over zijn wang en dan loopt hij weg. "Jeroen!" Patricia rent hem achterna. Jeroen slaat met zijn vuisten tegen de muur. "Jeroen! STOP! Dadelijk doe je jezelf nog pijn." Patricia pakt hem vast. "Waarom? Mijn eigen vader! Breekt bij mij in! MIJN EIGEN PA!" Jeroen stort in en huilt in de armen van Patricia. Patricia streelt over zijn haar. "Ik kan er ook niet met me hoofd bij, liefje." Zegt Patricia.  "Ik wil naar huis." Antwoord Jeroen. "Laat mij rijden, oke?" Jeroen geeft Patricia de sleutel. Als ze thuis zijn gaat Jeroen op de bank zitten. "Wil je iets drinken?" Vraagt Patricia. "Een biertje."  Patricia zucht en haalt een biertje voor hem. Dan gaat de deurbel. Patricia doet open. Jeroen neemt een slok van zijn bier. Dan komen Nienke en Fabian binnen. "Hey." Zegt hij dan. "Hey. Hoe..hoe is het? We hoorde dat er is ingebroken in jou zaak." Zegt Fabian.  "Ja. En ze hebben de dader al."  "Wie dan?"  Jeroen kijkt de twee aan. "Mijn eigen vader!" Roept hij dan boos. "Wat?! Dat meen je niet! Shit, zeg!" Nienke en Fabian gaan erbij zitten. Jeroen huilt. Patricia troost hem.  "En nu? Hebben ze hem al gearresteerd?" Vraagt Fabian.  "Dat gaan ze vanmiddag doen." Zegt Patricia. "Ik ga even wandelen."  "Doe geen domme dingen, alsjeblieft?" Vraagt Patricia bezorgd. "Ik beloof het." Jeroen geeft haar een zoen en is weg. Patricia zucht zorgelijk. "Net nu hij zijn vader weer begon te vertrouwen." Zegt ze dan. "Klopt. Wees er maar voor hem,Patries. Meer kun je niet doen." Antwoord Nienke.  "Ik weet het. Ik denk dat ik nog nooit zoveel en zo oprecht van iemand gehouden heb, als van Jeroen." Zegt Patricia. "Dat hadden wij allang gezien, hoor." Zegt Fabian. Nienke en Patricia lachen. Jeroen staat op een afstand bij het huis van zijn vader. "POLITIE! OPEN DOEN!" hoort hij de politie roepen. Dan rammen ze de deur in. (Ondertussen kun je het nummer:"Cut-Plumb Lyrics." Luisteren van TheAmethist.)  Dan komen ze met zijn vader naar buiten. Er rolt een traan over zijn wangen. Jeroen heeft zijn handen in zijn zakken. Dan kijkt hij zijn vader recht in de ogen. "JEROEN! laat me naar mij zoon gaan! JEROEN! LAAT HET ME UITLEGGEN?! IK WERD GECHANTEERT! JEROEN!" Jeroen loopt huilend weg en hoort hem niet.  Ook zijn vader begint te huilen. Als Jeroen thuis is, ziet Patricia dat hij gehuild heeft. "Kun je mij eens vastpakken?" Vraagt Jeroen huilend. Patricia omhelst hem en Jeroen huilt op zijn schouder. "Stil maar, schat? Ik ben bij je. Voor altijd." Zegt ze dan. Jeroen kijkt haar aan en zoent haar.