Anubis en de terugkeer van Sibuna. (VERVOLG)

Hoofdstuk 74: Het verleden

Het is een aantal maanden later,Jeroen en Patricia hebben elkaar nog niet gesproken of gezien. Patrick is degene die Lotte om de dag en in het weekend komt halen. Nu is Lotte al een paar dagen bij Jeroen. Ze kijken samen tv en de bel gaat. Jeroen staat op ,terwijl Lotte naar de tv blijft kijken ,loopt Jeroen naar de voordeur. Dan merkt Lotte op dat Jeroen opeens niet meer op de bank zit. 'Papa? waar ben je?'  'Papa opent even de deur,liefje!' Jeroen opent ondertussen de deur,draait dan zijn hoofd om te kijken wie er aan de deur staat,en blijft dan verstijfd staan. 

.

Nienke en Appie wonen nu al een aantal maanden in Dubai en zijn gelukkiger dan ooit. Nienke is al vroeg op pad deze ochtend om Appie te verrassen met een romantisch ontbijt. Ze schrijft een brief voor hem dat ze even naar de stad is om een verrassing voor hem te halen. Nienke pakt haar tas en gaat naar de stad. Onderweg krijgt ze al gauw een app van Appie ,ze glimlacht en loopt ondertussen de winkel binnen. Even krijgt ze een ingeving ,als ze bedenkt hoe gelukkig ze wel niet is met Appie. Elke dag steeds meer en meer. Ze loopt naar de kassa,betaald het ontbijt,pakt haar mobiel om Appie te appen dat ze er al vrij snel aankomt. Maar ze is zo gefocust op haar mobiel dat ze niet in de gaten heeft dat ze opeens tegen iemand opbotst. Ze laat de broodjes op de grond vallen ,ze kijkt de persoon aan waar ze net tegenop gelopen is... (Ondertussen kun je het nummer:'See You Again.'Luisteren Piano Karaoke.)  Nienke is zo verbijsterd,dat ze geen woord uit kan brengen. Ook de persoon in kwestie is verbaasd maar blij verrast.  'Hey.' Zegt hij.  'H..hey.' Stamelt Nienke. Ze weet even niet of dit nu een droom is, of echt. Staat hij nu echt voor haar neus? Haar hele lichaam is verstijfd en ze kan geen enkel lichaamsdeel bewegen. Ook trekt ze wit weg.  'Hey,gaat het wel?' Maar het zwart voor haar ogen,en valt in zijn armen bijna flauw. Hij weet haar nog op de bank te laten zitten en haalt wat water voor haar.  'Gaat het?' Vraagt hij lief. Nienke neemt een slok ,ze kijkt hem met een verbaasde blik aan. Wat doet hij hier,na al die tijd in Dubai?   Nienke kijkt diep in zijn ogen,en even lijkt ze alles om haar heen weer vergeten te zijn. Weer raakt ze betovert door zijn,lieve,zachte,diep zeeblauwe ogen.  'Wat doe jij hier?' Vraagt ze verwarrend.  'Ik woon hier sinds 2 jaar.' Vertelt Bart.  'En waar zijn je ouders?'  Bart kijkt even weg. Blijkbaar is het een moeilijk onderwerp.  'Mijn ouders zijn 2 jaar geleden opgepakt door de politie,nadat jij weer vertrok naar Nederland. Ik had ze aangegeven,en dat hebben ze mij niet in dank afgenomen. Ze....ze hebben...' Bart krijgt het moeilijk,zonder dat Nienke erbij nadenkt,legt ze troostend haar hand op zijn been.  Dan beseft ze zich dat,maar gek genoeg trekt ze haar hand niet terug.  'Mijn ouders hebben mij 2 jaar lang gestalkt en mijn huis zelfs in brand laten steken. Daarom ben ik hier naar toe verhuisd.' Vertelt Bart. Nienke is geschrokken van dit verhaal en weet even niks te zeggen.  'Wat erg voor je.' Zegt ze na een tijdje.  'Ja,maarja ik ben gelukkig hier. Maar wat doe jij hier in Dubai?'  Nienke raakt weer een beetje nerveus.  'Ik woon hier sinds een paar maanden met Appie.' Vertelt ze dan. Bart lijkt verbaasd verrast.  'Ow,en jij en Fabian dan?'   'Dat werkte niet meer.'  Antwoordt Nienke. Even is het stil. Hun blikken treffen elkaar en even blijven ze naar elkaar staren,totdat Nienke zich beseft dat ze broodjes had gekocht om Appie mee te verrassen en dat Appie op haar wacht.  'Ik moet gaan. Appie wacht op me.' Nienke is gaan staan.  'Oke,is niet erg. Zullen we binnenkort afspreken?' Vraagt Bart.  Nienke twijfelt. Is dat wel zo'n slim plan?   'Ik zal erover nadenken,oké?' Nienke geeft hem wel een kus op de wang en gaat naar huis. Bart kijkt haar met een grote big smile na. Nienke is thuis en is compleet van de kaart.  'Hey! daar ben je! ik dacht al,waar blijft mijn meisje met die verrassing?' Appie heeft haar bij de heupen vastgepakt en zoent haar. Nienke lijkt het niet gehoord te hebben.  'Liefje?'  Nienke kijkt hem wat afwezig aan.  'Gaat het wel?' Vraagt hij bezorgd. Moet ze hem vertellen dat ze Bart na 2 jaar weer tegen het lijf gelopen is?  'Hier zijn de broodjes.' Nienke loopt langs hem heen en legt de broodjes op tafel. Appie maakt zich meteen zorgen. 

.

Jeroen kijkt haar verbaasd aan en kijkt meteen naar haar dikke buik. 'Patricia? wat...doe jij hier? Lotte is dit weekend bij mij,hoor? en anders komt Patrick haar halen.'  'Weet ik...maar...Mag ik binnen komen?' Dan pas ziet Jeroen de koffers.  'Ja. kom maar?' Patricia loopt met de koffers naar binnen en Jeroen sluit verwarrend de voordeur.  'Mama!' Lotte stormt van de bank af en rent op Patricia af.  'Dag schat.'  Patricia geeft haar een kus en zet haar neer.  'Kom,wij gaan even een dutje doen,liefje.' Jeroen tilt haar op.  'Maar ik wil bij mama blijven.'   Jeroen loopt stug door naar boven ,terwijl Patricia op de bank gaat zitten.  'Wat kom je hier doen? en waarom heb je je koffers mee?' Vraagt Jeroen,als hij terug beneden is.  Patricia lijkt flink van streek en ook haar handen trillen. Jeroen merkt dat ,pakt haar hand lief beet om haar kalm te krijgen. 'H-het is Patrick. H..hij kwam vannacht heel laat thuis en ik vroeg hem waarom en toen vertelde hij me doodleuk dat hij een ander heeft.' Patricia barst in huilen uit. Jeroen pakt haar vast en troost haar.  'Ik ben gelijk vertrokken.' Patricia droogt haar tranen. Jeroen weet even niks te zeggen. Het is natuurlijk heel erg dat Patrick haar heeft bedrogen met een ander,maar hij kan er niks mee. Patricia blijft hem op een bepaalde manier aanstaren.  'K-kan ik hier blijven?' Vraagt ze. Jeroen slikt even. Hij blijft zo lang stil,dat Patricia het begint te snappen.  'Nee,dat kan niet.Laat maar,vergeet wat ik gevraagd heb.'  Patricia staat op en pakt haar koffers.  'Ik had hier ook niet moeten komen.'   'Patries,d-dat is het niet.Maar,het zou voor Lotte nog een verwarrende situatie worden.'  'Jeroen,ik kom niets voor niks meteen naar jou.' Antwoordt Patricia dan. Jeroen zucht. 'Maar ik vertrek wel. Ik vraag wel aan Joyce of ik daar kan blijven totdat ik een nieuw huis heb gevonden.' Patricia loopt met haar koffers naar de hal.  'Oké. Blijf maar.' Jeroen is overstag. Patricia draait zich om.  'Echt?'  Jeroen knikt. Patricia laat haar koffers vallen en omhelst hem.  'Dankje.' Zegt ze dan.  'Ik kan je niet zwanger in een hotel achter laten.' Antwoordt hij.  Patricia kijkt hem dankbaar aan. Jeroen is stiekem wel blij dat Patricia meteen naar hem kwam. Zou ze hem nog terug willen?