Anubis en de terugkeer van Sibuna. (VERVOLG)

Hoofdstuk 88

Na een lange avond in het ziekenhuis,zijn Jeroen ,Patricia met de kinderen eindelijk thuis. Jeroen besluit om de kinderen op bed te leggen ,terwijl Patricia zich laat vallen op de bank. Piekerend over wat de dokter haar vertelde over eventuele niertransplantatie. Ze heeft het er uitgebreid met de dokter over gehad,maar er komt veel bij kijken,vele onderzoeken en of ze er überhaupt wel voor in aanraking komt. Of ze wel een perfecte match is. En belangrijker,of ze dit wil,haar nier afstaan aan haar vader. Er is zoveel gebeurd in het verleden,en nu houdt hij dit geheim voor haar. Ze is zo aan het piekeren en zo in gedachte verzeild,dat ze niet eens door heeft dat Jeroen al beneden is en naast haar is komen zitten.  'Waar zit jij met je gedachte?' Vraagt hij lief.  'Papa...'  Patricia kijkt verdrietig naar beneden.  Ze heeft hem nog niets verteld over wat er nu precies aan de hand is met haar vader. Jeroen legt troostend zijn hand op haar knie.  'Je vader komt hier sterk uit,schat. Geloof me.'   Patricia lacht als een boer met kiespijn.  'Sorry voor dit alles,ik had ook een mooiere bruiloft voor ogen gehad,' Verontschuldigt Patricia voor niks.  'Schat,het is niemands schuld. Dit hadden we gewoon niet voor zien.'  Stelt Jeroen haar gerust. Patricia lacht naar hem en zucht.  'Ik ga slapen. Ben moe.'  Jeroen pakt haar pols beet.  'Liefje,blijf even? en vertel mij wat er met je vader aan de hand is? je gaat er anders aan onderdoor.'   'Morgen,oké? ik ben moe.' Patricia geeft hem nog een kus en gaat naar boven. Jeroen heeft er geen goed gevoel over. Wat is er met haar vader aan de hand? Waarom zakte hij ineens in elkaar?   Hij besluit het morgen op de man af te vragen aan haar ,maar gaat nu ook na een lange dag naar bed. 

.

Joyce en Mick hebben toch besloten om op huwelijksreis te gaan ,ookal heeft Joyce er een dubbel gevoel aan over gehouden. Hebben ze er wel goed aangedaan om toch op huwelijksreis te gaan? Joyce wilde in Nederland blijven om er voor Patricia te zijn,haar te kunnen steunen nu haar vader in het ziekenhuis ligt. Ze ligt op bed in hun luxe kamer bij een bed and breakfust. Mick ziet haar piekeren en komt naast haar liggen.  Mick blijft haar aanstaren,totdat ze zelf vertelt wat er is. Joyce voelt zijn ogen naar haar kijken. Ze pulkt wat aan haar vingers en zucht.  'Ik maak me zorgen om Peet. Ik had toch in Nederland moeten blijven,Mick.' Joyce gaat rechtzitten en baalt als een stekker. Mick moet een beetje lachen om haar gepieker en schuldgevoel. Ook hij gaat rechtzitten en slaat zijn arm om haar heen.  'Schat,het komt wel goed met de vader van Patries. echt ,geloof me.Geniet nu van onze huwelijksreis en niet te vergeten....' Mick begint haar te kussen in haar nek,en Joyce begint te giechelen ,draait zich om en zoent hem vol op zijn mond.  'Ons huwelijksnacht.' Maakt Mick zijn zin af. Joyce laat zichzelf met Mick nog in haar armen gesloten,op bed vallen en ze zoenen verder. Mick gaat met zijn handen onder haar trui om zo haar beha uit te doen. Joyce trekt wild haar trui uit,gooit haar mooie lange haren los en bukt zich weer voorover om Mick vol passie te zoenen. 

.

Twijfelend staat ze voor de winkel. Nienke haalt een paar keer adem,omdat ze weer niet lekker wordt. Al een paar weken,sinds ze weer samen is met Bart,voelt ze zich niet zo lekker. Dan stapt ze,wel met lood in haar schoenen naar binnen. Ze haalt wat ze moet halen,rekent af en gaat vol spanning en een kloppend hart in haar keel naar huis.  Bart is er niet,hij is gaan werken. Nienke haalt het doosje uit haar tas en gaat naar de wc. Nienke blijft vol verwachting wachten en als de 2 minuten voorbij zijn ,slikt ze. Dit kan niet...nee! Ze gooit het voorwerp kwaad op de grond ,gaat tegen de muur aanstaan ,stort in en glijdt met haar rug tegen de muur naar de grond en barst in tranen uit. Zal haar voorgevoel haar dan toch achtervolgen? En wat gaat dit nu betekenen voor haar toekomst met Bart? 

.

Appie heeft Amber nog steeds niet uit zijn hoofd kunnen zetten en blijft ook door gaan met appen. Amber wordt er langzamerhand knettergek van en staat op het punt om het aan Fabian te vertellen,maar anderzijds twijfelt ze eraan om het Fabian te vertellen. Ze is bezig met het huishouden,als ze weer de zoveelste bericht van hem krijgt. Bijna durft ze niet kijken,maar doet het toch. Amber opent het bericht: 'Amber,ik mis je. Kunnen we vanavond afspreken? X Appie. Je bent de enige voor mij.'  Amber zucht,wat moet ze hier nu mee? Opeens klinkt er hard gebonk op de raam en Amber gilt van de schrik. Dan ziet ze pas wie er voor het raam staat,het is Appie. Nog bijkomend van de schrik loopt ze naar de achterdeur en doet open.  'Jezus,Appie! wat doe jij hier?' Vraagt ze boos van de schrik.  'Is het niet goed,dan? je hebt het toch niet...'  'Appie! Nu is het klaar!' Roept Amber door zijn geratel heen. Appie kijkt nu op zijn beurt geschrokken naar haar.  'Amber,doe eens rustig?' Appie wil haar aanraken ,maar Amber deinst achteruit.  'Ik doe niet rustig,Appie! Ik ben het beu,beu dat je mij nonstop blijft...blijft..aaahhh!' Opeens schreeuwt Amber het uit van de pijn en grijpt naar haar buik.  'Amber?!' Appie kijkt naar beneden en ziet dat Amber veel bloed verliest.  'Shit!' Appie weet dan niet hoe snel hij moet handelen en neemt haar mee naar het ziekenhuis. Onderweg naar het ziekenhuis belt hij naar Fabian.  In het ziekenhuis blijkt alles goed te zijn met het kindje,maar moet Amber veel rusten nu. Fabian rent de kamer binnen en omhelst Amber.  'Is alles goed met het kindje?' Vraagt hij meteen. Amber stelt hem gerust en knikt. Fabian breekt dan en Amber troost hem.  'Maar,hoe kan het dan dat je opeens bloed verloor?'  Amber deelt een angstige blik met Appie.  Appie is even bang dat Amber het elk moment gaat zeggen.  'Ik heb me toch niet aan me rust gehouden.' Zegt Amber dan tegen Fabian. Appie haalt opgelucht adem en kijkt Amber met dankbare ogen aan.  'Ik ga jou meer in het oog houden,schat.' Fabian en Amber zoenen elkaar,Appie kijkt jaloers toe. Maar om zich niet meer te laten kwetsen,laat hij hen alleen. Buiten komt hij tot het besef dat hij Amber echt voorgoed kwijt is.