Γιώργος
«Ένα σκαλοπάτι ακόμα.» την κρατάω καθώς παραπατάει για χιλιοστή φορά, βοηθώντας τη να μπει μες τη σοφίτα. Παίρνει ύφος νικητή, υψωνει τα χέρια της στον αέρα και μου χαμογελάει διάπλατα.
«Τα κατάφερα!» ουρλιάζει. Της κάνω νόημα να είναι ήσυχη και παρ' όλο που χαζογελάει, αντιγράφει τη κίνησή μου, φέρνοντας τον δείκτη της στα φουσκωτά χείλη της, έχοντας ένα πονηρό ύφος στο πρόσωπό της.
«Ξέρω, ξέρω, ησυχία.» λέει συνωμοτικά. Τα παιδιά έχουν πέσει για ύπνο εδώ ναι ώρα, ενώ η πριγκίπισσα ήθελε να βγάλουμε φωτογραφίες στη πισίνα.
Θεότρελη μα πάνω απ' όλα πέρα για πέρα μεθυσμένη.
Δεν πάω πίσω ωστόσο.
Παλεύει για λίγο πεισματικά με το δέσιμο της μπλούζα της, αποτυγχάνοντας να το λύσει. Κουνάω το κεφάλι μου πέρα-δώθε, άκρως ψυχαγωγημενος με το μικρό της μεθυσμένο show. Περπατάω αργά πηγαίνοντας από πίσω της. Ακουμπάω με τα ακροδάχτυλά μου το δέσιμο χαμηλά στη πλάτης της, αγγίζοντας τη γυμνή της επιδερμίδα, αδυνατώντας να συγκρατήσω τον εαυτό μου. Νιώθω την αναπνοή της να κόβεται στιγμιαία και αποφασίζω πως πρέπει να την βοηθήσω και να απομακρυνθώ από την Βαλλυ πάση θυσία. Αφήνω το δέσιμο όπως-όπως και κινούμαι προς τη πόρτα. Οι σκάλες μου φαίνονται βουνό αυτή τη στιγμή...
«Δεν βαριέσαι να κατέβεις τις σκάλες;» λέει με ένα απροσδόκητο παράπονο. Γυρίζω να την κοιτάξω. Τα χέρια της αγκαλιάζουν το στήθος της, σε μια προσπάθεια να καλύψει τη γύμνια της, συγκρατώντας τη μπλούζα της.
Η σκέψη να πάω και να κρατήσω τα χέρια της μέσα στα δικά μου, αφήνοντας το μπλουζάκι της να πέσει στο πάτωμα περνάει από το μυαλό μου, μα την διώχνω γρήγορα.
Για το καλό όλων μας.
Ψάχνω τις λέξεις να αποφύγω αυτό που έρχεται πριν σκάσει στα χέρια μου, όμως μοιάζει αδύνατο, ο μεθυσμένος μου εαυτός παίρνει τα ηνία για λίγο «Δεν έχεις ιδέα.» παραδέχομαι, χωρίς φίλτρο.
Περπατάει αργά προς το κρεβάτι, ξαπλωνοντας προσεκτικά, φροντίζοντας να μην αποκαλύψει το γυμνό της στήθος.
Χριστέ μου.
Το γεγονός ότι μοιάζει πιο ερωτική, σεξυ και θαρραλέα από ποτέ, παρά το μεθύσι της, με ξεπερνά. Δεν μοιάζει με χαζογκόμενα. Μοιάζει περισσότερο με μια γυναίκα που διεκδικεί με μια 'πονηρή' αθωότητα αυτό που θέλει.
YOU ARE READING
Υποσχέσεις
Teen FictionΠόσες φορές, αλήθεια, σου έχει συμβεί να συναντήσεις έναν άνθρωπο και να είναι λες και γνωρίζεστε χρόνια; Οι ζωές σας έμοιαζαν σαν δυο παράλληλες γραμμές. Δεν γίνεται, αποκλείεται να σου πέρασε απαρατήρητος, είναι τόσο όμορφος! Μην νομίζεις όμως, δ...