Υποσχέσεις

Κεφάλαιο Εικοστό

Αδάμ

«Τον άνθρωπο τον λάθος, αυτόν αγάπησα!» κάνω headbanging λες και ακούμε Nirvana και όχι Ηλία Βρεττό, λες και θα κολλήσω εγώ εκεί! Ο Άγγελος απ' τη θέση του οδηγού με κοίταζει με γουρλωμένα ματιά και πάει ύπουλα να αλλάξει τραγούδι. Του χτυπάω το χέρι «Μην τολμήσεις, μπαίνει το καλό τώρα...» αρχίζω να τραγουδάω ξανά και να χτυπιέμαι και ειλικρινά αν στην θέση του οδηγού τώρα ήταν η Βαλέρια, πιθανότατα θα είχε σταματήσει στην μέση του πουθενά για να κατέβω.

Το έχει κάνει πάνω από τρεις φορές κι αυτό δείχνει ίσως το γιατί με αγαπάει τόσο... Ή και όχι.

Τελειώνει το τραγούδι και παίζει μια άκυρη trapιά όσο εγώ ψάχνω να βάλω να ακούσουμε το επόμενο διαμαντάκι στο κινητό μου.

«Οικονομόπουλο;» προτείνω γνωρίζοντας ήδη την αντίδραση του φίλου μου.

«Όχι, δεν αντέχω άλλο, φτάνει! Μα τον Θεό άμα ακούσω ακόμη μια φορά το "Καλή καρδιά, αγάπη μου γλυκιά, κοίτα που δεν μας βγήκε λογικά" θα πάω να παρακαλέσω την Κυριακή γονατιστός να σε πάρει πίσω. Δεν σε αντέχω άλλο!» μουρμουράει - σχεδόν κλαψουρίζει πιο σωστά- ο Κώστας απ' το πίσω κάθισμα. Η μουσιτσα ο Άγγελος δίπλα μου κρυφογελάει αλλά το αφήνω να περάσει.

Η αλήθεια είναι πως θέλω να φτάσουμε στο σπίτι της Νικολέτας και του Φάνη και ιδανικά δεν θα ήθελα να με αφήσει να πάω με τα πόδια στο Μενίδι. Είμαι πολύ μπουλούκος γι' αυτή τη περιοχή...

Αυτό ωστόσο δεν χρειάζεται να βγει πάραεξω!

«Φέρε μου να βάλω εγώ.» αρπάζει το καλώδιο απ' τα χέρια μου και το συνδέει με το κινητό του, βάζοντας να ακούσουμε το Voodoo.

«Voodoo μου έχει κάνει σίγουρα, Κώστα!» μουρμουράω, βύθιζοντας το σώμα μου στην θέση του συνοδηγού.

«Δεν τον αντέχω άλλο ρε μαλακα, θα τον πνίξω με το AUX!» η εικόνα του Κώστα να με πνίγει με το καλώδιο κάπως δεν μου κάθεται καλά.

«Θα μπορούσαμε να τον αφήσουμε να πάει στα παιδιά με τα πόδια.» προτείνει ο Αγγελος. Δηλαδή η που θα πάω από πνιγμό μέσω καλωδίου ή από μαχαίρι, στην καλύτερη. Η αλήθεια είναι πως προτιμούν τα όπλα σε αυτή τη περιοχή και κάπως δεν με ελκύει η εικόνα μου να περιπλανιεμαι εδώ.

Καμία σημασία δεν έχει που είναι 12 το μεσημέρι! Είπαμε, είμαι πολύ μπουλούκος γι' αυτό!

«Ας με πυροβολήσουν οι πιτσιρικάδες αν τολμούν.» καθόλου δεν το εκτιμώ που οι φίλοι μου ήδη κοπανιούνται απ' το γέλιο «Ας μου κάνουν τρύπα στο 600 ευρώ φούτερ μου και αν δεν τους σκοτώσει η κυρά Μάνια, εμένα να μην με λένε Αδάμ.» λέω.