Υποσχέσεις

Κεφάλαιο Δέκατο Όγδοοο

Ιανουάριος 2021

«Γύρνα πίσω θα πεθάνω, έχω αρχίσει και τα χάνω!» γκαρίζει ο Αδάμ, φροντίζοντας να ταράξει -απ' τα μαλλιά κιόλας- κάθε φωνήεν που χρειάζεται.

«Αν συνεχίσεις λίγο ακόμα, θα πάω να μείνω στην Κυριακή και θα σε παρατήσω μόνο σου!» τον προειδοποιώ.

Κρύβει το πρόσωπό του μέσα στα μαξιλάρια του καναπέ «Μην το λες αυτό το όνομα!» φωνάζει.

«Αχ, Νίκο, έχετε χωρίσει εδώ και δύο εβδομάδες, για πόσο ακόμα θα κλαις; Με πιάνει η καρδούλα μου...» του λέω γλυκά. Αυτός βγάζει το κεφάλι του απ' τα μαξιλάρια και με κοίταζει με αυτό το κουταβισιο βλέμμα που δεν λέει να αποχωριστεί από εκείνη τη μαύρη ώρα που η αδερφή μου αποφάσισε να τον χωρίσει.

«Μην με λες έτσι, εκείνη με έλεγε έτσι όταν τσακωνομασταν!» στριφογυρίζω τα μάτια μου και αρπάζω το μπουφάν του απ' τον καλόγερο, πετώντας το στη μούρη του. Φοράω το δικό μου και εκείνος με κοίταζει λες και έβγαλα δεύτερο κεφάλι.

«Που πας;» λέει μπερδεμένος.

«Πάμε, εμείς, μαζί!» λέω έξαλλη.

«Που να πάμε μωρέ τρελή;»

«Στο δημαρχείο να άλλαξες όνομα, ξέρω και' γω;! Αφού δεν μπορούμε να σε φωνάζουμε ούτε με το όνομα σου τώρα που χώρισες με την Κικο!» ωρύομαι.

«Αχ, Κούλα!» πετάγεται και ο πατέρας μου απ' το μπάνιο.

«Πείτε τα κυρ πρώην πεθερέ μου! Κωλόπαιδο η Κούλα, ακούτε κυρ Τάσο;» κλαψουρίζει ο μαντράχαλος στον καναπέ μου.

Δεν έχω καν την όρεξη να τον διορθώσω «Μπαμπά, να τον πάω στην μαμά να ησυχάσει το κεφάλι μου;» ο πατέρας μου έρχεται στο σαλόνι, σκουπίζοντας τα χέρια του. Δύο εβδομάδες μένει η καταστροφή η ίδια στο σπίτι μου και έπρεπε να φέρω τον μπαμπά να μου φτιάξει την βρύση, αν ήθελα να κάνω μπάνιο σήμερα!

«Νομίζω ότι έχει αναλάβει να κράζει την Κυριακή, αλλά άμα θέλεις να της τον στείλεις, δεν θα πει όχι.» γελάει ο πατέρας μου.

«Το ότι σε διασκεδάζει όλο αυτό;» μα του γιατρού όλοι μας εδώ μέσα πια;

«Έλα μωρέ, μικρά παιδιά είστε, σε λίγο καιρό θα βρείτε άλλους.» κάνει αδιάφορα.

«Μα καμία άλλη σαν την κόρη σας κύριε Τάσο.» συνεχίζει η Μάρθα Βούρτση το δράμα της. Κοιτάζω τον πατέρα μου και με κοίταζει και εκείνος με το ίδιο μπερδεμένο βλέμμα.