Παράλληλο Σύμπαν
Αδαμ
Με χτύπησε αυτοκίνητο και μετά έκανε όπισθεν, με ξαναπατήσε και αμέσως με πέρασε ακόμη μια φορά από πάνω μου για να σιγουρευτεί πως έχω πεθάνει.
Δεν εξηγείται αλλιώς τέτοιος πονοκέφαλος!
Ανοίγω διστακτικά το ένα μου μάτι μα το φως σχεδόν με τυφλώνει. Το κεφάλι μου είναι βαρύ και αρνείται να δώσει την οποιαδήποτε εντολή στο σώμα μου, από ο,τι φαίνεται. Τολμώ ωστόσο και κάνω μια ακόμη φιλότιμη προσπάθεια. Αυτή τη φορά καταφέρνω να ξεχωρίσω ένα πορτοκαλί κεφάλι στην αγκαλιά μου.
«ΠΑΝΑΓΊΑ ΜΟΥ!» πετάγομαι πάνω στο κρεβάτι ολογυμνος και με μιας τρομάζω ακόμη περισσότερο «Πηδηχτηκες με την Αλεξία ρε καθυστερημένε;!» κλαψουριζω. «Θα με σκοτώσει η Κυριακή!» λες και ο Γιάννης θα με αφήσει «Παναγία μου, ο Γιάννης!»
«Αγάπη μου γιατί φωνάζεις πρωί-πρωί;» εντάξει αυτή δεν είναι σίγουρα η Αλεξ. Σκύβω το κεφάλι μου στο κρεβάτι και βλέπω μια επίσης ολόγυμνη Νικολέτα να με κοίταζει μπερδεμένη, τυλιγμένη με ένα σεντόνι.
«Χριστέ μου, αυτό είναι χειρότερο.» ψελλιζω.
«Νικόλα μου, ηρέμησε, τι όνειρο είδες πάλι;» λέει τρυφερά, τραβώντας με να ξαπλώσω πάλι δίπλα της.
«Όνειρο;» μουρμουράω με μια κρυφή ελπίδα. Χαϊδεύει τρυφερά τα μαλλιά μου και κουρνιαζει πάνω στο στήθος μου.
«Ήσουν πολύ γαλήνιος, δεν ήθελα να σε ξυπνήσω.» δείχνει να το σκέφτεται λίγο «Πως γίνεται να ήσουν τόσο γαλήνιος αλλά να είδες εφιάλτη;»
Περνάω τα χέρια μου μέρα από τα μαλλιά μου φανερά ανακουφισμένος «Έλα μου ντε!»
«Επίσης γιατί να σε σκοτώσει ο Γιάννης; Η Αλεξ πάλι που κολλάει;»
«Το χειρότερο δεν είναι αυτοί, αλλά ο Φάνης. Όλα καλά.» εν τω μεταξύ ακόμη παλεύω να αναπνεύσω.
«Ποιος Φάνης μωρέ;» φέρνει το χέρι της στο μέτωπό μου «Νομίζω ανεβάζεις πυρετό.» λέει. «Τι ακριβώς σε νοιάζει ο Φάνης; Αυτός είναι κάθε μέρα με άλλη μαζί με τον Συνοδινό.»
«ΤΙ;!» πετάγομαι όρθιος πάλι αλλά με τραβάει από το χέρι πάλι κάτω «Θα του γαμησω του μαλακα, θα του σπάσω τα κόκκαλα! Η Βαλερια το ξέρει;» ωρυομαι.
«Που κολλάει η Βαλερια παιδί μου; Πας καλά ρε μωρό μου;» σηκώνομαι με γρήγορες κινήσεις και ντύνομαι, αρπάζοντας το κινητό στα χέρια μου.
YOU ARE READING
Υποσχέσεις
Teen FictionΠόσες φορές, αλήθεια, σου έχει συμβεί να συναντήσεις έναν άνθρωπο και να είναι λες και γνωρίζεστε χρόνια; Οι ζωές σας έμοιαζαν σαν δυο παράλληλες γραμμές. Δεν γίνεται, αποκλείεται να σου πέρασε απαρατήρητος, είναι τόσο όμορφος! Μην νομίζεις όμως, δ...
