Γιώργος
Λίγες ημέρες νωρίτερα / μετά τον καβγά
Αυτό το κορίτσι θα με τρελάνει, αυτό είναι το μόνο σίγουρο!
Κοιτάζω τον καημένο τον Μπλου στο κάθισμα του συνοδηγού που με κοίταζει μαραζωμενος που τον χώρισα από την γυναίκα της ζωής του, από ο, τι φαίνεται.
«Η μάνα σου είναι τρελή, μη με κοιτάζεις έτσι! Εγώ τι φταίω πάλι;» λες και υπήρχε περίπτωση να γυρίσω εγώ ποτέ πίσω στην Αννα! Αναρωτιέμαι από τη μέρα που γνώρισα την Βαλερια τι σκεφτόμουν όλα αυτά τα χρόνια που περνούσαν μαζί με την Άννα και αντί να πηγαίνουμε μπροστά πηγαίναμε κάθε μέρα και λίγα βήματα πίσω...
Πόσο μάλλον να απαταω την Βαλερια μαζί της!
Ο σκύλος μου βγάζει έναν ήχο που θυμίζει γάβγισμα αγανάκτησης και γύρισε το κεφάλι του προς το παράθυρο.
«Για όνομα του Θεού.» μουρμουράω. Παρκάρω πρόχειρα το αμάξι μου έξω από το σπίτι του και ξεκινάω να χτυπάω αλύπητα τα κουδούνια μπας και αξιωθεί να κατέβει μιας και δεν δείχνει να θέλει να απαντήσει στα τηλεφωνήματά μου.
«Ποιος- Τρελός είσαι παιδί μου; Γιατί βαράς έτσι τα κουδούνια;!» ωρυεται ο κολλητός μου.
«Κατέβα.» απαντάω απλά. Ευτυχώς το πιάνει γρήγορα το μήνυμα και δεν λέει κάτι άλλο. Όντως πέντε λεπτά αργότερα ανοίγει την πόρτα και με κοίταζει λες και εχω βγάλει δεύτερο κεφάλι.
«Τι έγινε μωρέ; Ποιος πέθανε;» λέει μπερδεμένος με την αναστάτωση μου.
«Θα πεθάνει ο αδερφός σου αν βρεθεί μπροστά μου χωρίς συνοδεία.» απαντάω κοφτά. Κοιτάζει πίσω μου τον σκύλο που κουνάει την ουρά του εκστασιασμένος που βλέπει τον Άκη και γυρίζει ξανά το βλέμμα του ξανά σε 'μένα.
«Το σκυλί θα μας βοηθήσει να θάψουμε το πτώμα ξέρω γω;» μοιάζει περισσότερο μπερδεμένος κάθε λεπτό που περνάει.
«Δεν θα σκοτώσουμε κανέναν, Πάνο, ήμαρτον!» μπαίνω μέσα στο αμάξι και ακολουθεί για το καλό του κι αυτός, διώχνοντας το σκυλί στα πίσω καθίσματα.
Τυχερός είναι δηλαδή που τον άφησε γιατί δεν έδειχνε ιδιαίτερα πρόθυμος να μετακινηθεί από την θέση του!
«Ωραία που πάμε;» λέει τριβοντας τα χέρια του.
«Σαλαμίνα.» φαίνεται να περιμένει να ακούσει λεπτομέριες· λεπτομέριες που ωστόσο δεν έρχονται ποτέ.
YOU ARE READING
Υποσχέσεις
Teen FictionΠόσες φορές, αλήθεια, σου έχει συμβεί να συναντήσεις έναν άνθρωπο και να είναι λες και γνωρίζεστε χρόνια; Οι ζωές σας έμοιαζαν σαν δυο παράλληλες γραμμές. Δεν γίνεται, αποκλείεται να σου πέρασε απαρατήρητος, είναι τόσο όμορφος! Μην νομίζεις όμως, δ...