Δύο μέρες αργότερα
«Τι κάνεις εσύ εδώ;!» ωρυομαι.
«Πως είναι ο Νικόλας; Τι συμβαίνει; Τι είπαν οι γιατροί;» ρωτάει μες τον πανικό.
«Να μην σε νοιάζει!» η αδερφή μου με τραβάει από το μπράτσο αλλά εγώ το μόνο που θέλω είναι να την κατασπαραξω. «Άφησε με και εσύ! Του έχει βγάλει την Παναγία, του έχει πιει το αίμα, με πιάνου το μέρος είσαι;!»
«Ψυχούλα μου, είναι η μητέρα του.» προσπαθεί να με συνετίσει κάτι που με εκνευρίζει περισσότερο.
«Άκου να σου πω, κοριτσάκι μου, ο γιος μου αυτή τη στιγμή είναι στην εντατική, δεν θα κάθομαι να ασχολούμαι μαζί σου, έχω πιο σημαντικά προβλήματα!» κάνει να με προσπεράσει αλλά αμέσως την σπρώχνω πίσω.
«Είμαι η σύνοδος του, μόνο εγώ τον βλέπω και αυτό αν σου αρέσει!»
«Παιδί μου σταματα να της μιλάς έτσι επιτέλους!» φωνάζει η αδερφή μου.
«Ναι, δεν μπορεί να αναπνεύσει, υποφέρει και θα την αφήσω να την δει να ανεβάσει καμία πίεση και να πάθει και εγκεφαλικό μέσα σε όλα! Δεν τρελάθηκα ακόμα!»
«Ρε παιδί μου ηρέμησε, η μαμά ανησυχεί μόνο!» λέει απαλά η Νίκη.
«Νίκη μου, ο αδερφός σου έφυγε από το σπίτι σας μέσα στο καταχείμωνο με μια φόρμα και το κράνος του! Τον έφερα στο νοσοκομείο με 41 πυρετό, βήχα και δυσπνοια και λιποθυμουσε καθολη τη διάρκεια!»
«Πάρη!» φωνάζει η κυρα Μάνια. Εν τω μεταξύ ο κύριος Παρης της ρίχνει ένα στραβό βλέμμα πάνω από τον ώμο του συνεχίζοντας να μιλάει με έναν συνάδελφό του.
«Φύγε κυρα Μάνια γιατί θα γίνουμε πουτάνα!»
«Με κάνει περήφανη.» ακούω την Νικολέτα κάπου πίσω μου.
Νομίζω πως η μάνα του Αδάμ θα μου ρίξει σφαλιάρα μέχρι που τον ακούω κάπου πίσω μου «Σταμάτα μωρή, μέχρι μέσα ακούγεσαι γαμώ το σόι μου!» στα λόγια μου έρχεται!
Γυρίζω να δω τον Αδάμ πάνω στο φορείο με τη συνοδεία δύο νοσηλευτών.
«Για κάποιον που δεν μπορεί να μιλήσει, είσαι λαλιστατος.» λέω τρυφερά, χαιδευοντας τα μαλλιά του. Αμέσως κερδίζω ένα αυστηρό βλέμμα από τους νοσηλευτές οπότε όλοι κάνουμε στην άκρη για να περάσει το φορείο.
«Καλησπέρα σας, ονομάζομαι Παναγοπούλου, είμαι η Εντατικολόγος, θα μιλάμε μαζί για την ώρα. Μητέρα, πατέρας;» λέει ψάχνοντας μέσα σε δέκα άτομα που έχουμε μαζευτεί γύρω της.
YOU ARE READING
Υποσχέσεις
Teen FictionΠόσες φορές, αλήθεια, σου έχει συμβεί να συναντήσεις έναν άνθρωπο και να είναι λες και γνωρίζεστε χρόνια; Οι ζωές σας έμοιαζαν σαν δυο παράλληλες γραμμές. Δεν γίνεται, αποκλείεται να σου πέρασε απαρατήρητος, είναι τόσο όμορφος! Μην νομίζεις όμως, δ...