Κεφάλαιο Τεσσαρακοστό Έκτο

209 23 28
                                    

ΑΔΑΜ

«Ελα.»

«Ελάφια.» λέει πικρόχολα, φανερά εκνευρισμένος.

«Εγώ τώρα τι φταίω;» παραπονιέμαι.

«Όλοι φταίτε, είστε για τον πουτσο!» μουρμουράει.

«Ωραία, άρα μίλησες με τον Γιώργο, θα πας από εκεί;» σε λίγο φτάνω στο σπίτι της Βαλεριας αν και πιστεύω πως ο μόνος λόγος που πηγαίνω είναι για να με πάει στα επείγοντα.

Αυτοί και η μάνα μου θα με πεθάνουν!

«Ναι, αφήνω την γκαστρωμενη για να πάω στον πανηλιθιο!» εν τω μεταξύ από μέσα η Νικολέτα τον στέλνει να πάει να γαμηθει που την είπε γκαστρωμενη.

«Θα το πάρω σαν ναι;» λέω μπερδεμένος αλλά περισσότερο σας ερώτηση ακούγεται.

«Γιατί ακούγεσαι σαν την Βαλερια στη θάλασσα με 152 βαθμούς Κελσίου;» είναι η σειρά του να μπερδευτεί.

Αν ακούγομαι σαν την κρυουλιάρα, τα πράγματα είναι σοβαρά.

«Είμαι σχεδόν γυμνός.» δόξα τον Θεό που φοράω φόρμες από την λαϊκή στην δουλειά γιατί είμαι ηλιθιος και μου σκίζονται στο μηχανάκι.

«Δεν θέλω να ξέρω λεπτομέριες.» το σκέφτεται για λίγο ωστόσο, η πονηρή κουτσομπολα, η Φιλιω που όλους τους φιλιωνει. «Γιατί είσαι σχεδόν γυμνός πάνω στο μηχανάκι είπαμε;» ακούω διάφορους θορύβους προτού πιάσει το κινητό στα χέρια της η Νικολέτα.

«Παιδί μου είσαι τελείως τούβλο πια; Τριγυρνάς με το κοντομάνικο Γενάρη μήνα;!» ωρυεται. Αν φορούσα κοντομάνικο θα επλεα σε πελάγη ευτυχίας.

«Καλά θα ήταν.» μουρμουράω «Σε κλείνω, έφτασα. Και σταματά να εκνευριζεσαι συνέχεια, είσαι έγκυος!» την μαλώνω.

«Ήρεμη ειμαι!» ωρυεται.

«Στείλε μου.» ακούγεται ξανά ο Φάνης «Άντε με εσάς τους ηλιθιους που έχω μπλέξει, το κέρατό μου μέσα.» μου το έκλεισε και στη μάπα ο μαλάκας!

Χτυπάω το κουδούνι της κολλητής μου συνεχόμενα και εντέλει αποφασίζει να απαντήσει στο θυροτηλεφωνο «Τι θέλεις Αδα- Νίκο τι σκατά;!» φωνάζει, πατώντας το κουμπί για να ανοίξει η πόρτα.

Επιτέλους λίγη ζεστασιά, δεν αντέχω άλλο!

Η γλυκιά μου με περιμένει με μια κουβέρτα ανοιχτή και αμέσως με αγκαλιάζει και με τυλίγει «Είσαι τρελός παιδί μου; Γιατί κυκλοφορείς έτσι; Τι νομίζεις ότι είναι, Αύγουστος; Ούτε τον Αύγουστο το βράδυ δεν κυκλοφορεί κάνεις έτσι!» ωρυεται.

ΥποσχέσειςWhere stories live. Discover now